Χθες είδα ένα αρκετά παράξενο όνειρο.
Είδα πως συμμετείχα σε ένα μεγάλο αγώνα δρόμου. Έτρεχα δηλαδή. Όμως αυτός ο δρόμος δεν έμοιαζε με τίποτα απο όσα έχουμε κατα καιρούς δει. Έτρεχα παντού, δλδ όχι μόνο σε κεντρικούς δρόμους αλλά παντου! Τρέχοντας ερχόμουν αντιμέτωπη με διάφορα εμπόδια. Έπρεπε π.χ να περάσω απο αυλές σπιτιών, να σκαρφαλώνω φράχτες. Πολλά εμπόδια αλλά τίποτα δεν με σταματούσε. Στον αγώνα δρόμου αυτόν μας είχαν πει πως θα περάσουμε και απο δάσος και θα βρούμε περίεργες καιρικές συνθήκες. Ξαφνικά, αφού έτρεξα πολύ, έφτασα κάπου όπου ήταν νύχτα και είχε χιόνι. Αυτό το τοπίο με περίμενε στην άκρη ενός ξύλινου "χαλιού" (οπως είναι στα beach bar το καλοκαίρι). Έμεινα να χαζεύω τον μαύρο ουρανό, το φωτεινό χιόνι, να "ακούω" την ησυχία για μερικά λεπτά. Οι διοργανωτές με σταμάτησαν "που θα πας μέσα στο χιόνι χωρίς γάντια, μπουφάν, σκούφο;". Εγώ όμως δεν άκουγα τίποτα "πρέπει να συνεχίσω" τους είπα. Κι όπως ήμουν ιδρωμένη με το κοντομάνικο βάλθηκα να τρέχω προς το δάσος. Λευκό χιόνι να καλύπτει το χώμα, μα τα δέντρα ψηλά και σκούρα, μαύρα. Δεν θυμάμαι τι έγινε μετά, θυμάμαι κάπου τη "Σ", να τρέχω σε μια έρημη πόλη νύχτα στους δρόμους και η "Σ" μέσα σε ένα μαγαζί με τζαμαρία και αθλητικά ρούχα να κάνει καθίσματα-γυμναστική πάνω κάτω. Θυμάμαι πως δεν με έβλεπε, εγώ ήθελα να σταματήσω να τη δω να της μιλήσω αλλά ήθελα επίσης να συνεχίσω να τρέχω γιατί είχα βάλει στόχο να τερματίσω. Κοντοστάθηκα όμως στη βιτρίνα, η "Σ" όμως δεν μπορούσε να με δει, δεν με έβλεπε και δεν με άκουγε. Συνέχισα να τρέχω στο πεζοδρόμιο. Δεν θυμάμαι πότε είδα τη "Σ" στον ύπνο μου, δλδ τη χρονολογική σειρά των γεγονότων. Νομίζω πως δεν είδα καν αν τερμάτισα τον αγώνα δρόμου. Όμως μου έμεινε πάρα πολύ έντονη η αίσθηση πως έπρεπε πάση θυσία να "βγάλω" αυτό τον δρόμο και θυμάμαι με κάθε λεπτομέρεια μια άλλη αίσθηση, να περνάς κινηματογραφικά (σχεδόν) απο τη μέρα και την πόλη, στη νύχτα, στο χιόνι και στο δάσος. Όμως η αλλαγή αυτή δεν με φόβισε, μόλις είδα το δάσος είπα θα ριχτώ μέσα!
Αχ, ελπίζω μόνο το όνειρο αυτό να μην είναι προφητικό, να μην έχω δλδ κάτι κακό. Τετάρτη πάω στον γιατρό. Μακάρι το δάσος που είδα στον ύπνο μου να μην είναι κανένας καρκίνος ξανά και ο ζήλος μου να τερματήσω τον αγώνα μακάρι να μην έχει να κάνει με τον αγώνα μου για ζωή και ενάντια στον καρκίνο!
καλό βράδυ και καλή εβδομάδα!
Τελικά οι μέρες πέρασαν πολύ πιο γρήγορα απο ότι περίμενα. Αύριο Δευτέρα και Τετάρτη γιατρό για τη βιοψία! wish me luck!!!!
Αχ, ελπίζω μόνο το όνειρο αυτό να μην είναι προφητικό, να μην έχω δλδ κάτι κακό. Τετάρτη πάω στον γιατρό. Μακάρι το δάσος που είδα στον ύπνο μου να μην είναι κανένας καρκίνος ξανά και ο ζήλος μου να τερματήσω τον αγώνα μακάρι να μην έχει να κάνει με τον αγώνα μου για ζωή και ενάντια στον καρκίνο!
καλό βράδυ και καλή εβδομάδα!
Τελικά οι μέρες πέρασαν πολύ πιο γρήγορα απο ότι περίμενα. Αύριο Δευτέρα και Τετάρτη γιατρό για τη βιοψία! wish me luck!!!!
3 σχόλια:
Ξεκινα να σκεφτεσαι πως ηταν απλα ενας λαθος συναγερμος!Μην αγχωνεσαι μεχρι να χρειαστει(που δεν θα χρειαστει!!!!)Ευχομαι να παρεις τα καλυτερα δυνατα αποτελεσματα!THINK POSITIVE!!!!!!
Και με τις ωοθήκες σε άγχωσαν και τελικά δεν ήταν κάτι σοβαρό. Απλά οι γιατροί θέλουν να σιγουρεύονται 100%. Και δεν γίνεται πια ! Πόση ατυχία!!! Σου εύχομαι τα καλύτερα!!!
(ηλιόλουστο νησί)
Που είσαι κοριτσάκι;;; Χθες δεν ήταν να πάρεις τα αποτελέσματα της βιοψίας σου; Κι εγώ περιμένω από την Παρασκευή 26/09 τα δικά μου(αφαίρεσα κάποιους όγκους, ινοαδενώματα καθαρά μάλλον) αλλά εκτός από προφορική ενημέρωση, δεν έχω ακόμα επισήμως τη βιοψία. ΌΛΑ ΘΑ ΠΑΝΕ ΚΑΛΑ. ΤΟ ΚΑΛΟ ΠΡΑΓΜΑ ΑΡΓΕΙ ΝΑ ΓΙΝΕΙ! Μας λείπεις κουκλίτσα! Φιλάκια. Peggy
Δημοσίευση σχολίου