πως αν και έχω πολλά πράγματα να κάνω παραμένοντας στο σπίτι, βαρέθηκα λίγο.
Όχι πως νιώθω έτοιμη να γυρίσω στη δουλειά...όχι, θα προτιμούσα απο τη μια να λείψω απο κει σύνολο ένα μήνα. Αλλά μήπως και με ένα μήνα αποχή θα ήμουν έτοιμη; Όλα έχουν και συν και πλην. Η αλήθεια είναι πως ο γιατρός για την ανάρρωση της λαπαροσπόπησης (ως επέμβασης) μου έγραψε 14 μέρες άδεια. Όμως εμένα τώρα τελευταία με προβληματίζει λιγάκι το ψυχολογικό. Έτσι δεν κάνουμε πάντα οι ανθρωποι; Αφου διαγνωστούμε με κάτι, αφού ρηχτούμε στη μάχη, αφού τελειώσουμε, τότε μας πιάνουν τα ψυχολογικά μας. Φυσικά πάντα πίσω απο την ασφάλεια του ότι είμαστε πλέον καλά. Τις πρόσφατες νύχτες δεν κοιμάμαι πιο νωρίς απο τις 2.00. Καποια βράδια δεν νυχτάζω καθόλου. Αυπνίες;;; Ίσως κι όπως είπε η "Β" άλλαξε το ρολόι μου, γιατί σηκώνομαι πλέον στις 11...Πολλά βράδια όμως ξυπνάω μέσα στη νύχτα. Θα φανεί όταν θα επιστρέψω στη δουλειά φανταζομαι, γιατί εκεί ο χρόνος μετράει και η ώρα έχει σημασία.
Γρήγορα πέρασαν οι μέρες. Γιατί σίγουρα στην αρχή δεν είχα καν δυνάμεις για να βγω εκτός σπιτιού. Όμως μέσα σε πέντε μέρες βγήκα απο το σπίτι και με πήγαν στο σπίτι της "Σ". Μετά απο μια εβδομάδα οδήγησα κιόλας μόνη μου ως εκεί. Αυτές τις μέρες βλέπω πως το "μέσα" φέρνει "μέσα". Περνάω μια περίεργη φάση που αν και βαρέθηκα στο σπίτι δεν με απασχολεί και πολύ το έξω (ενώ ξέρετε, ήμουν πολύ του έξω). Απο την άλλη δεν κοινοποίησα (για μια ακόμη φορά) την επέμβασή μου, αν κάποιος με πάρει τηλ προφασίζομαι το κρύωμαα/βήχα/μπούκωμα που σαν να μην μου έφτανε η λαπαροσπόπηση, βιώνω ακόμη.
Χθες μπήκα και σε κάτι δεύτερες σκέψεις, αν και οι φίλες του εξώτερού μου κύκλου δεν γνωρίζουν πως είμαι φρεσκο-χειρουργημένη δεν με πήραν ένα τηλ για να βγούμε, μέρες που είναι 28η Οκτ δηλαδή. Τι να πω...για μια ακόμη φορά χάθηκα απο τον κόσμο, αυτό εχω να πω! Για μια ακόμη φορά άντε κάποια βήματα πίσω.
Δεν θέλω να είμαι αχάριστη, φυσικά και όχι. Θέλα να είμαι πολύ χαρούμενη και καλή απέναντι στη ζωή που μου χαρίστηκε. Όμως είναι η δεύτερη φορά σε διάστημα 7 μηνών που μπήκα στο χειρουργείο. Που είχα μια νορμάλ ζωή, με τη δουλειά, τους φίλους και τις δραστηριότητές μου. Τώρα για μια ακόμη φορά πάγο. Αποχή απο το έξω, απόσταση απο τις παρέες, αποχή απο τη γυμναστική.
Δεν ξέρω αλήθεια, πότε και ποιά θα είναι η περίοδος της ζωής μου που θα πω >> "τώρα μπήκα πραγματικά σε μια σειρά";;;; Θα υπάρξει μια μέρα που απο εκείνη τη μέρα και μετά δεν θα συμβεί τίποτα άσχημα ανατρεπτικό; Που η ζωή θα τσουλάει ήρεμα, άνευ νοσοκομείων και κρύων χειρουργείων και θα φτάσω ως τα 80 μου, έτσι. Ποιός ξέρει;;;;;
Γρήγορα πέρασαν οι μέρες. Γιατί σίγουρα στην αρχή δεν είχα καν δυνάμεις για να βγω εκτός σπιτιού. Όμως μέσα σε πέντε μέρες βγήκα απο το σπίτι και με πήγαν στο σπίτι της "Σ". Μετά απο μια εβδομάδα οδήγησα κιόλας μόνη μου ως εκεί. Αυτές τις μέρες βλέπω πως το "μέσα" φέρνει "μέσα". Περνάω μια περίεργη φάση που αν και βαρέθηκα στο σπίτι δεν με απασχολεί και πολύ το έξω (ενώ ξέρετε, ήμουν πολύ του έξω). Απο την άλλη δεν κοινοποίησα (για μια ακόμη φορά) την επέμβασή μου, αν κάποιος με πάρει τηλ προφασίζομαι το κρύωμαα/βήχα/μπούκωμα που σαν να μην μου έφτανε η λαπαροσπόπηση, βιώνω ακόμη.
Χθες μπήκα και σε κάτι δεύτερες σκέψεις, αν και οι φίλες του εξώτερού μου κύκλου δεν γνωρίζουν πως είμαι φρεσκο-χειρουργημένη δεν με πήραν ένα τηλ για να βγούμε, μέρες που είναι 28η Οκτ δηλαδή. Τι να πω...για μια ακόμη φορά χάθηκα απο τον κόσμο, αυτό εχω να πω! Για μια ακόμη φορά άντε κάποια βήματα πίσω.
Δεν θέλω να είμαι αχάριστη, φυσικά και όχι. Θέλα να είμαι πολύ χαρούμενη και καλή απέναντι στη ζωή που μου χαρίστηκε. Όμως είναι η δεύτερη φορά σε διάστημα 7 μηνών που μπήκα στο χειρουργείο. Που είχα μια νορμάλ ζωή, με τη δουλειά, τους φίλους και τις δραστηριότητές μου. Τώρα για μια ακόμη φορά πάγο. Αποχή απο το έξω, απόσταση απο τις παρέες, αποχή απο τη γυμναστική.
Δεν ξέρω αλήθεια, πότε και ποιά θα είναι η περίοδος της ζωής μου που θα πω >> "τώρα μπήκα πραγματικά σε μια σειρά";;;; Θα υπάρξει μια μέρα που απο εκείνη τη μέρα και μετά δεν θα συμβεί τίποτα άσχημα ανατρεπτικό; Που η ζωή θα τσουλάει ήρεμα, άνευ νοσοκομείων και κρύων χειρουργείων και θα φτάσω ως τα 80 μου, έτσι. Ποιός ξέρει;;;;;
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου