Αναπάντεχα νέα!

Όποιος δεν έχει πεισθεί ακόμη πως σε ένα απόγευμα με ένα τηλεφώνημα μπορεί να αλλάξει η ζωή ας διαβάσει το παρακάτω ποστ (σαν να άκουσα ένα--ΩΧ--το είπες, έτσι δεν είναι;;;)

Σήμερα λοιπόν, αμέριμνη εγώ, δέχομαι ένα τηλεφώνημα απο τον γυναικολόγο μου (είχα πάει την Παρασκευή που μας πέρασε). Μου είπε πως το τεστ Παπ έδειξε κάτι και πως ο ίδιος του, αλλά και ο κυτταρολόγος που το ετοίμασε επιμένουν στο να κάνω βιοψία τραχήλου. Εγώ ακούγοντας αυτές τις ατάκες απο την άλλη γραμμή, το λιγότερο που μπορώ να πω είναι (απλά και λαικά) ότι "κουφάθηκα"! Ποιός τράχηλος;;; Πως και δεν είναι καθαρό το TEST Pap;;; Ερωτήσεις που πέρασαν σφήνα με τη μια απο το μυαλό μου! Ο γιατρός μου έκλεισε αμέσως ραντεβού για την επόμενη Τετάρτη. Εγώ έμεινα έκπληκτη για πολύ.

Τι να έχω;;; Ποιός ξέρει;;;; Πρέπει να περιμένω ως τις 8 του μήνα, και η αλήθεια είναι παραπάνω απο τις 8/10 γιατί φυσικά η βιοψία δεν θα βγει αμέσως.

Δεν θα πω ψέματα, ήταν το τελευταίο πράγμα που περίμενα! Επέλεξα να μην πω στους γονείς μου όλο το στόρυ, είπα απλά ότι θα επαναλάβω το τεστ Παπ. Ωστόσο η μητέρα μου, μου είπε: "Μακάρι να μην είναι κακρίνος στον τράχηλο". Κι εγώ απάντησα: "Ε...δεν νομίζω να είμαι τόσο άτυχη πια." Φυσικά όλοι ξέρουμε πως ο καρκίνος χτυπά όπου βρει, δεν κάθεται να ασχοληθεί με την τύχη σου!  Πήρα τη "Σ" (κλασσικά) και της είπα τα νέα, τι μου είπε ο γιατρός κτλπ. Αυτή με καθησύχασε πως βιοψία στον τράχηλο δεν σημαίνει κάτι κακό απαραιτήτως. Ο λόγος που μου τη ζήτησε ο γιατρός ίσως είναι κάτι πιο Light απο την υποψία ενός ακόμη κακρίνου. Κι έτσι ντύθηκα και πήγα απο το σπίτι της και πήγαμε για μια μπύρα και μετά για κρέπα και μετά για ταινία :-)

Ναι δεν το κρύβω, σήμερα χαλάστηκα πολύ!
Γιατί κάθε τόσο να πρέπει να περνάω τέτοιου είδους αγωνίες;;; Εκείνη η αγωνία του Μαρτίου με την κύστη δεν έφτασε;;; Τι άνθρωπος θα γίνω τελικά αν κάθε τόσο περνάω μια κρίση πως ίσως πεθάνω μέσα στους επόμενους μήνες, ή το λιγότερο ξανα-αρρωστήση και μπαινοβγαίνω στα νοσοκομεία για αρκετό καιρό και κάνω χμθ; Και επίσης, πως περνάνε αυτές οι μέρες τώρα; Οι περίπου 15 μέρες έτσι; (μαζί με το αποτέλεσμα).
Χαλάστηκα, αλλά θα σας πω μια μεγάλη αλήθεια, χαλάστηκα μόνο για 2 ώρες το πολύ! Τελικά κατάφερα στα 34 μου να ισορροπώ μέσα μου! Σκέφτηκα πως προχθές μιλούσα με μια καλή μου φίλη μέσω skype για ένα δικό της θέμα και τη συμβούλευα να κάνει ΥΠΟΜΟΝΗ και να προσπαθεί, μέχρι την μικροεπέμβασή της αλλά και τα αποτελέσματα, να περνάει τον χρόνο της ευχάριστα. Σκέφτηκα όλα αυτά για 10 λεπτά και είπα:

>>ΩΠΑ! Δεν μπορείς εσύ που δίνεις τέτοιες συμβουλές να πελαγώνεις όταν έρχεται κάτι στην καμπούρα σου. Εσυ που δίνει αυτές τις συμβουλές κι έχεις περάσει τόσα, εσύ είναι που πρέπει να τις ακολουθείς και να κάνεις πρώτη απο όλους υπομονή" <<

Κι έτσι λύθηκαν όλα! Κι έτσι βρήκα πως 1+1 κάνουν 2. Κι έτσι αποφάσισα πως ως τη μέρα που θα μου πουν το αποτέλεσμα θα είμαι κουλ, θα συνεχίζω τη ζωή μου σαν να μη δέχτηκα εκείνο το τηλεφώνημα σήμερα, σαν να μην άκουσα τη λέξη "τράχηλος". Έτσι κι αλλιώς η ζωή μου έδειξε και το 2007 πως είναι πολλά, πάρα πολλά πράγματα που δεν είναι στο χέρι μου!  Πάμε λοιπόν δυνατά για τον καινούριο μήνα, ότι κι αν μου φέρει.

Καλό βράδυ!