Αναμνήσεις και αναρτήσεις!

κάποιες θέσεις θα μένουν κενές...

για πάντα...

έτσι απλά...δίχως εξήγηση...

έτσι απλά...απλά και αβίαστα όπως το καραβάκι μεταφέρει τους τουρίστες πίσω απο την πιο όμορφη παραλία του νησιού...

έτσι απλά και καθημερινά...όπως η βαρκούλα κυλά στο νερό...

οι διπλανές παρέες θα θυμίζουν παλαιότερες διακοπές στο νησί για πάντα...

έτσι απλά, κάθε καλοκαίρι...και πάνε πέντε καλοκαίρια τώρα

και ας περάσουν και άλλα τόσα, πάντα θα θυμάσαι εκείνο το καλοκαίρι, και το γεγονός πως δεν το ξανα έζησες θα σε στοιχειώνει μια ζωή, όπου και αν πας, ότι και αν κάνεις, όσες γαλάζιες θάλασσες και αν περιδιαβείς, όσα βραχάκια και αν χαζέψεις,

οι γύρω ήχοι θα φέρνουν και άλλους ήχους στο μυαλό, ήχους που είχε πάρει μακριά η λήθη...αυτό το πηγάδι το αστείρευτο του μυαλού μας!

τα παιδιά που τρέχουν τριγύρω θα φέρνουν πάντα στο μυαλό την παιδική μας ηλικία. Τα 20χρονα κορίτσια τα φοιτητικά μας χρόνια, οι ανέμελες παρέες κάποιες ευτυχισμένες στιγμές του τότε μας...οι μεγαλύτερες γυναίκες το μέλλον...

Οι ζωές μας...βαρκάκια στο νερό...βαρκάκια που άλλοτε συναντώνται και άλλοτε ξεμακραίνουν. Πάντα με ένα "γιατί"...Η ματιά μας στους ανθρώπους...μα αυτή δεν είναι που τους κάνεις ξεχωριστούς και μοναδικούς στην καρδιά μας; Η καρδιά μας είναι που τους ξεχωρίζει μέσα στο πλήθος, η αγάπη μας είναι που τους αγκαλιάζει και τους κάνει ξεχωριστούς. Οι άνθρωποι...αυτά τα ταξιδιάρικα πουλιά...μα δεν είναι πλάσματα του ουρανού, γιατί να πρέπει να χάνονται, να φεύγουν μακριά;

Μια θέση θα μένει πάντα κενή, εκεί, να περιμένει