Δύσκολες μέρες

όλες αυτές τις μέρες έχω βυθιστεί στις σκέψεις μου...με έχει κουράσει κάτι αλλά δεν ξέρω τι...έχω χάσει κάτι αλλά επίσης δεν ξέρω αν είναι "ένα" αυτό το "κάτι" ή "πολλά". Είμαι μπερδεμένη, εκνευρίζομαι με το παραμικρό...νιώθω μόνη, και δεν ξέρω ποιος με κάνει και νιώθω μόνη...Επίσης, ενώ τα σκέφτομαι τώρα, μπορεί σε κανα-δυο μέρες να τα αφήσω στην άκρη...Προσπαθώ να μη σκέφτομαι πολλά, πολλά, μα δεν είναι και εύκολο. Ίσως με κούρασαν οι άνθρωποι, αν και είμαι πολύ κοινωνική και δεν ζω δίχως φίλους, μπορεί όμως να θέλω τον χρόνο μου να θέλω να μείνω μόνη μου είτε γιατί δεν μπορώ να ανεχτώ διάφορες συμπεριφορές, είτε γιατί πρέπει να καταπιώ το άσχημο γεγονός που ήρθε στο διάβα μου πρόσφατα...ποιος ξέρει, βαρέθηκα όμως που την τελευταία τετραετία ασχολούμαι με το "τι μπορεί να έχω" αποφάσισα να μην το πολυψάχνω (πόσες φορές δεν το έγραψα ε;) προσπαθώ πάντως πλέον να βιώνω απλά μια κατάσταση δίχως να ψάχνω το "γιατί είμαι έτσι"

καληνύχτα!