Σήμερα κλείνω ένα μήνα ακριβώς απο το χειρουργείο της μήτρας. Και δεν ξέρω αν θα το πιστέψετε αλλά ξύπνησα δίχως πόνο. Έτσι απλά! Σήμερα (σύμπτωση;;;) ένα μήνα μετά καθόμουν ξαπλωμένη στο κρεββάτι πριν σηκωθώ και δεν ένιωθα πουθενά πόνο. Κανένα μάγκωμα. Είχα ένα μήνα να μη νιώθω τίποτα! Να φύγει δλδ ο πόνος απο πάνω μου! Δεν είχα φοβερό πόνο αλλά είχα αρκετή ενόχληση απο τη στιγμή που ξεκίνησα να κινούμαι και επέστρεψα στη δουλειά. Όλα υποφερτά βέβαια για μένα, δεν πήρα ούτε ένα παυσίπονο αυτές τις 30 μέρες. Και φυσικά προτιμούσα να πονάω κ να έιμαι εκεί έξω παρά να είμαι στο σπίτι και να μην πονάω.
Είναι μια ιδιαίτερη μέρα πάντως σήμερα. Κοιτάζω το ρολόι και σκέφτομαι πως τέτοια ώρα ήμουν στο χειρουργείο, τέτοια ώρα είχα ακούσει τα καλά νέα, πως ο καρκίνος δεν ήταν προχωρημένος κτλπ. Σήμερα έμεινα στο σπίτι, στο τζάκι χαλαρά κι έπειτα πήγα σινεμά και μετά για ποτό. Έτσι είναι...
η ζωή συνεχίζεται, πότε με πολλά, πότε με λίγα, νά μαστε πάλι εδώ.
Καλό βράδυ! Ήταν μια ξεχωριστή μέρα!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου