Σήμερα περπάτησα και έτρεξα στην βροχή.
Όταν οι στάλες άρχισαν να πυκνώνουν δεν άφησα τον δρόμο και μόνο αφού βράχηκαν τα μαλλιά μου έβαλα την κουκούλα!
Όταν έκανα χμθ πριν 7 χρόνια η μητέρα μου φοβόταν πολύ για να μην κρυώσω κι εγώ σαν μικρό παιδί, με την υποψία της βροχής έτρεχα στο σπίτι! Λαχταρούσα τη στιγμή που δεν θα με πίεζε τίποτα και θα μπορούσα να βγώ μια βόλτα στη βροχή δίχως ομπρέλα. Είναι πολύ απελευθερωτικό να νιώθεις τα ουράνια νερά να πέφτουν επάνω σου. Είναι όμορφο η βροχή να ξεπλένει το πρόσωπό σου.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου