Ωραία πέρασα! Είδα κόσμο που είχα καιρό να δω, έβαλα "τα καλά μου" και είχε απεριόριστη όρεξη για όλα. Για το καλό κρασί, για την παρέα, για ξενύχτι!
Τη Δευτέρα επιστρέφω στη δουλειά! Η αλήθεια είναι πως τις χρειαζόμουν αυτές τις μέρες. Σίγουρα ήθελα τον χρόνο μου, οι τομές με "τραβούσαν" στην αρχή αρκετά, και ένιωθα την κοιλιά μου "βαριά". Δεν ήταν πόνος απο μέσα ακριβώς, ήταν κάτι σαν βάρος!
Απόψε σκέφτηκα πως τέλος καλό, όλα καλά! Να μαι πάλι μέσα στο φόρεμά μου και τα τακούνια μου! (όχι δεν ντύνομαι έτσι καθημερινά, μόνο έξω! χεχε) Τελευταία φορά στις 15/3 που έπινα μια μπύρα δεν είχα καθόλου διάθεση γιατί δεν ήξερα τι κρύβω μέσα μου σχετικά με την κύστη. Αυτό είναι το χειρότερο, το να μην ξέρεις τι έχεις! Απόψε ήταν αλλιώς, είχα μια κρυφή χαρά πως όλα πήγαν καλά, πως είμαι εδώ και διασκεδάζω, πως πάει, πέρασε κι αυτό και ευτυχώς, δεν ήταν τίποτα που να με στείλει πίσω (χτύπα ξύλο) σε νοσοκομεία και θεραπείες κτλπ. Όλα τελείωσαν με την λαπαροσκόπηση και την ανάρρωσή μου!
Μακάρι να ήταν η τελευταία μου αγωνία για τη ζωή και την επιβίωση!Μακάρι!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου