Σήμερα

έτσι ξαφνικά μας άφησε η γιαγιά μου. Απο τότε που τελείωσα τις θεραπείες, το 2008 είχε πάθει κάποια μικρά εγκεφαλικά αλλά ήταν στο πόδι. Μεγάλη Πέμπτη έκανε λοιπόν την έξοδό της προς τον ουρανό, για πάντα.Ξημερώματα η καρδιά της έπαψε να χτυπά και την ίδια μέρα σήμερα, έγινε η κηδεία της. Την αφήσαμε στους πρόποδες ενός βουνού που ακόμα κρατάει το χιόνι του, εκεί, ήρεμα και ήσυχα.

Σκέφτηκα αν με ρωτήσει κανείς "τι θυμάσαι απο τη γιαγιά σου, πες μας κάτι χαρακτηριστικό" αυτό που θα απαντούσα θα ήταν μια φράση "ήταν μια δεύτερη μάνα". Όλα τα εγγόνια μας μάζευε να μας ταίσει, μας αγαπούσε πολύ, μας έδινε χαρτζιλίκι. Δεν περίμενα πως η απώλειά της θα με έθλιβε τόσο πολύ, μετά απο όσα έχω περάσει στη ζωή μου (η γιαγιά ήταν 81 ετών). Κι όμως! Η απώλεια ενός τόσο δικού σου ανθρώπου σε πονάει πάντα ανεξάρτητα απο την ηλικία τους. Πραγματικά θα μου λείψει πάρα πολύ! Μέναμε στην ίδια οικοδομή, 10 σκάλες μας χώριζαν. Τα τελευταία 3 χρόνια είχαμε εξολοκλήρου την φροντίδα της. Πρωινό-μεσημεριανό-βραδινό μαζί. Η όψη της στο τέλος ήταν πολύ γαλήνια, μακάρι η ψυχή της να έφτασε στον παράδεισο. Ήταν ένας καλός άνρθωπος. Καλό Παράδεισο γιαγιά, σίγουρα θα μας προσέχεις κι απο εκεί ψηλά!

Χρόνια τώρα πιστεύω πως στη ζωή υπάρχουν τόσες συμπτώσεις όσες εμείς βλέπουμε! Όταν πέθανε ο παππούς μου το 2008 (ο σύζυγος της γιαγιάκας που έφυγε σήμερα) είχα μόλις πριν 2 μέρες τελειώσει τις χημειοθεραπείες μου. Πρώτη Απριλίου τελείωσα τις χμθ και στις τρείς έφυγε ο παππούς λες και με περίμενε να τελειώσω και να φύγει ήσυχος. Η γιαγιά μου έφυγε το 2014 τον Απρίλιο, ένα μήνα αφού έβγαλα την κύστη και τις ωοθήκες, ένα μήνα αφού ανάρρωσα και με είδε και πάλι να ανεβοκατεβαίνω σκάλες και να παίρνω το ποδηλατάκι μου και πάλι για έξω...! Ίσως και να είναι σύμπτωση, ίσως και οι ψυχές να ξέρουν πότε "πρέπει", πότε είναι η σωστή ώρα να φύγουν για να μην επιβαρύνουν κι άλλο μια κατάσταστη, ίσως, ίσως!

Θα μου λείψεις ρε γιαγιά! Το σπίτι επάνω άδειασε και δεν θα ξανα ακούσω τα βήματά σου στον επάνω όροφο.

Οι άνθρωποι είναι στιγμές, μυρωδιές και ήχοι!