Πέμπτη 10 Μαΐου 2012

Πίσω απο Αθήνα

έρχομαι απο την Αθήνα. Την Τρίτη είδα τον πλαστικό μου. Ο λόγος της επίσκεψης ήταν να με δει και να μου πει αν μπορώ να προχωρήσω στο να φτιάξω τις θηλές.  Το δέρμα είπε είναι σίγουρα καλύτερο απο ότι ήταν αλλά ακόμη το περιμένουμε. Τις σιλικόνες ναα θυμήσω πως τις τοποθέτησα τον Ιανουάριο του 2010. Το "κερασάκι" μου έμεινε, δλδ οι θηλές. 

Κατα τα άλλα, παρόλο δλδ που δεν προχωρώ ακόμη για την επέμβαση πέρασα καλά στην Αθήνα, είδα μια φίλη απο το νησί που έτυχε να είναι στην πρωτεύουσα και την επόμενη μέρα βρέθηκα με μια άλλη αγαπημένη φίλη που η παρέα μας μετρά απο το 1994...απο μια κατασκήνωση. Γενικότερα είμαι πολύ καλή στο να κρατώ επαφή με ανθρώπους, αρκεί να το θέλουν και οι ίδιοι. 

Γυρισα στο σπίτι μου και στη δουλειά, βρέθηκα με τη "Σ" την Τετάρτη για τα νέα της Αθήνας. Συνεχίζω ποδηλατοβόλτες και τρέξιμο. 
Με χαρά ξανα είδα μετά απο 5 χρόνια το 56 στη ζυγαριά, μόλις φτάσω το 55 τότε θα έχω χάσει ακριβώς 10 κιλά απο το Πάσχα 2009, 10 κιλά απο τις χμθ!!!απίστευτο ε; Το σώμα μου ήδη δείχνει πολύ περισσότερο αθλητικό, φανερά λιγότερα κιλά. Αλλά φίλες μου σας το έχω ξαναπει, δεν γίνεται τίποτα απο τη μια μέρα στην άλλη. Θέλει πρώτα υπομονή και όχι απογοήτευση και μετά αρκετή δουλειά και ως προς τη διατροφή και την άθληση. Επίσης, μην ξεχνάτε, ΟΧΙ εξοντωτικές δίαιτες, απλά προσοχή και σωστή διατροφή. Επιπλέον, καλο είναι να "ακούτε" το σώμα σας και τις ανάγκες του. Να αφουγκράζεστε τα όριά σας και να μην υπερβάλλετε σε τίποτα!!!

Πίσω λοιπόν στο σπίτι, βγήκε ο ήλιος, αύριο θα πάω ποδηλατοβόλτα κάπου 20 km με ένα σύλλογο, καθώς είναι η 5 Πανελλαδική ποδηλατοβόλτα. Λατρεύω το ποδήλατό μου και την αίσθηση ελευθερίας που μου προσφέρει. 

Γενικά, με μικρά πισω-γυρίσματα (σκεψεις για τις ανθρώπινες σχέσεις, για φίλους κτλπ) είμαι σε μια φάση που αρχίζω να αγαπάω κάτι άλλο, να αγαπάω τη ζωή στο βάθος της. Πάντα το έκανα αλλά τώρα λες και έχει πάρει μια άλλη μορφή, αγαπάω πια το να περνάω καλά, αυτό, να είμαι υγειής μακριά απο τα νοσοκομεία και να μην επιτρέπω σε καμια και κανένα να μου χαλάει τη χαρά της καθημερινότητας. Να ψάχνω τη χαρά σε οποιονδήποτε είναι δίπλα μου, σε όλα όσα η ζωή μου φέρνει. Δεν είναι λίγες φορές που θέλω κάτι άλλο αλλά φροντίζω να βρω σε αυτό που έχω τα θετικά. Δεν είναι εύκολο αυτό που γράφω, να βρίσκεις και να διατηρείς τη χαρά της καθημερινότητας, αλλά αξίζει, αξίζει έστω και για τις λίγες φορές που το νιώθει κανείς.

Να είσαι κάπου εκτός σπιτιού, να χαζεύεις τον ουρανό, να κάνεις σχέδια δίχως να σου μπλοκάρει κάποιος τον ήλιο! Να νιώθεις ελεύθερος, να θες και να μπορείς να είσαι ο εαυτός σου, γιατί έτσι επιθυμείς να σε αγαπουν οι άλλοι! Γι αυτό που είσαι, να μην αλλάζεις για να σε ερωτευτούν ή να σε κάνουν φίλη, να είσαι εσύ, δίχως να "πουλιέσαι" για κανένα σκοπό. Να κλείνεις τα μάτια σου το βράδυ έχοντας "κλείσει" τους λογαριασμούς σου, χωρίς δυσάρεστες σκέψεις. Να χαμογελάς κρυφά στον εαυτό σου στον καθρέφτη γιατί παρόλα τα δύσκολα της ζωής έμεινες "εσύ" και δεν έχασες τον εαυτό σου για κανένα. Κανείς δεν σε ποδοπάτησε, γιατί απλά δεν τον άφησες ή τον έβαλες στη θέση του. Μην κάνεις εκπτώσεις για τίποτα, σου ανήκει η ζωή σου, οι επιλογές να είναι δικές σου και να μην σου επιβάλλονται.

Η αυθεντικότητα και η ειλικρίνεια είναι τα μεγαλύτερα προσόντα για έναν άνθρωπο μα και τα καλύτερα όπλα για μια στρωμένη ζωή.

JUST BE YOURSELF!


Δεν υπάρχουν σχόλια: