Απο τότε που μου έστειλε mail μια φιλη αναγνώστρια, και μου θύμησε πως ο καρκίνος μπορεί να ξαναχτυπησει και δυστυχώς ξαναχτύπησε την πόρτα της, προσπαθώ να αλλάξω ρότα...
Είναι κρίμα βέβαια να χρειάζεται κανείς κάτι τέτοιο για να ταρακουνηθεί...αλλά ναι, όλοι είμαστε άνθρωποι, και όσο και αν κάποτε υποφέραμε ξεχνάμε...κάποιοι πιο σοφοί μας θυμίζουν τη ζωή και την αξία της...εγώ το μόνο που μπορώ να πω σε όσους παίρνουν θέση μάχης για δεύτερη φορά είναι πέρα απο το ότι λυπάμαι, να πω μια συγγνώμη. Συγγνώμη που βγαίνω γκρινιάρα σε αυτό το μπλογκ πολλές φορές, ενώ έχω την υγεία μου, συγγνώμη αλλά είμαι απλά μια απο εσάς, μια κοινή θνητή με αδυναμίες, λάθη και διάφορες σκέψεις.
Μικρές ανάσες ΖΩΗΣ πρέπει να παίρνουμε κάθε μέρα! Η ζωή ήταν γενναιόδωρη απέναντι μου, δεν πρέπει να το ξεχνώ!
Μια μικρή ανάσα, ένα δώρο της ζωής ήταν και αυτή η παραλία. Ήταν ένα απο τα πιο ξεδιψαστικά μπάνια που έχω κάνει ποτέ. Βουτι
ά, μετά απο 2 ώρες περπάτημα κάτω απο τον ήλιο και μια παραλία ονειρεμένη!Ήταν λες και ζουσα το πρώτο μπάνιο της ζωής μου!Λες και το κορμί μου ξαναγεννήθηκε όταν βγήκε απο τα δροσερά νερά της ερημικής παραλίας.
Εμπειρία ζωής, μάθημα ζωής...Η ζωή είναι γεμάτη εικόνες, αρώματα, χρώματα και ευκαιρίες...ας μην τις προσπερνάμε. Το λέω και το ξανα λέω στον εαυτό μου!
Περσι γεύτηκα τόσες ομορφιές, τόση δύναμη απο τους φίλους και τις παρέες, γιατί τα ξέχασα όλα αυτά φέτος; Δεν θα επιτρέπω σε τίποτα να μου χαλάει τη διάθεση απο εδώ και πέρα, θα τρέχω στις μικρές-μεγάλες τράπεζες των αναμνήσεών μου και θα χάνομαι στο βυθό τους, με ένα χαμόγελο και ευγνωμοσύνη, για τους ανθρώπους, για τα συναισθήματα, για τις αγκαλιές, τις όμορφες κουβέντες, για τα γέλια, την αγάπη, το ενδιαφέρον, για το απέραντο ΜΠΛΕ που έχει στιγματίσει τη ζωή μου, για τον ατελείωτο βυθό, για όσα βλέπω ενώ οι άλλοι γυρίζουν την πλάτη, για τη ΦΥΣΗ, για τη ΖΩΗ!
όχι δεν μελαγχολώ απόψε που δεν είμαι στο νησί, δεν μελαγχολώ που αποχωρίστηκα την παρέα, βλέπω τις φωτογραφίες του τότε και χαμογελώ, βιώνω όλα τα συναισθήματα εκείνων των ημερών και χαμογελώ, χαμογελώ στη ζωή που μετά απο μια τέτοια δυσκολία με αγάπησε και με ξανα έβαλε στο παιχνίδιιιιιιι!
πολλά φιλιά! καλο βραδυ! παω για ποτακι! σίγουρα έχω πολλές ιστορίες να πω στην παρέα!
Είναι κρίμα βέβαια να χρειάζεται κανείς κάτι τέτοιο για να ταρακουνηθεί...αλλά ναι, όλοι είμαστε άνθρωποι, και όσο και αν κάποτε υποφέραμε ξεχνάμε...κάποιοι πιο σοφοί μας θυμίζουν τη ζωή και την αξία της...εγώ το μόνο που μπορώ να πω σε όσους παίρνουν θέση μάχης για δεύτερη φορά είναι πέρα απο το ότι λυπάμαι, να πω μια συγγνώμη. Συγγνώμη που βγαίνω γκρινιάρα σε αυτό το μπλογκ πολλές φορές, ενώ έχω την υγεία μου, συγγνώμη αλλά είμαι απλά μια απο εσάς, μια κοινή θνητή με αδυναμίες, λάθη και διάφορες σκέψεις.
Μικρές ανάσες ΖΩΗΣ πρέπει να παίρνουμε κάθε μέρα! Η ζωή ήταν γενναιόδωρη απέναντι μου, δεν πρέπει να το ξεχνώ!
Μια μικρή ανάσα, ένα δώρο της ζωής ήταν και αυτή η παραλία. Ήταν ένα απο τα πιο ξεδιψαστικά μπάνια που έχω κάνει ποτέ. Βουτι
ά, μετά απο 2 ώρες περπάτημα κάτω απο τον ήλιο και μια παραλία ονειρεμένη!Ήταν λες και ζουσα το πρώτο μπάνιο της ζωής μου!Λες και το κορμί μου ξαναγεννήθηκε όταν βγήκε απο τα δροσερά νερά της ερημικής παραλίας.Εμπειρία ζωής, μάθημα ζωής...Η ζωή είναι γεμάτη εικόνες, αρώματα, χρώματα και ευκαιρίες...ας μην τις προσπερνάμε. Το λέω και το ξανα λέω στον εαυτό μου!
Περσι γεύτηκα τόσες ομορφιές, τόση δύναμη απο τους φίλους και τις παρέες, γιατί τα ξέχασα όλα αυτά φέτος; Δεν θα επιτρέπω σε τίποτα να μου χαλάει τη διάθεση απο εδώ και πέρα, θα τρέχω στις μικρές-μεγάλες τράπεζες των αναμνήσεών μου και θα χάνομαι στο βυθό τους, με ένα χαμόγελο και ευγνωμοσύνη, για τους ανθρώπους, για τα συναισθήματα, για τις αγκαλιές, τις όμορφες κουβέντες, για τα γέλια, την αγάπη, το ενδιαφέρον, για το απέραντο ΜΠΛΕ που έχει στιγματίσει τη ζωή μου, για τον ατελείωτο βυθό, για όσα βλέπω ενώ οι άλλοι γυρίζουν την πλάτη, για τη ΦΥΣΗ, για τη ΖΩΗ!
όχι δεν μελαγχολώ απόψε που δεν είμαι στο νησί, δεν μελαγχολώ που αποχωρίστηκα την παρέα, βλέπω τις φωτογραφίες του τότε και χαμογελώ, βιώνω όλα τα συναισθήματα εκείνων των ημερών και χαμογελώ, χαμογελώ στη ζωή που μετά απο μια τέτοια δυσκολία με αγάπησε και με ξανα έβαλε στο παιχνίδιιιιιιι!
πολλά φιλιά! καλο βραδυ! παω για ποτακι! σίγουρα έχω πολλές ιστορίες να πω στην παρέα!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου