Τρίτη 27 Μαρτίου 2018

Μάρτης Γδάρτης 2018

Στην εκπνοή του Μάρτη με βρίσκει αυτό το Post...
Ενας Μάρτης αφιλόξενος για τους δικούς του λόγους...με κρύο, πολλές βροχές. Αλήθεια, έτσι ήταν πάντα η Άνοιξη ή οι παιδικές μου αναμνήσεις απο μόνες τους τα ωραιοποιούσαν όλα;

Ο Μάρτης φεύγει σε λίγες μέρες για να υποδεχθούμε το (καταθλιπτικό για εμένα πάντα) Πάσχα! Οι διακοπές ωστόσο είναι πάντα καλοδεχούμενες. Ξέρω αυτή τη στιγμή πως παρατείνω την αγωνία των φανατικών μου αναγνωστών εδώ. Έτσι κάνω πάντα όπως λέει η "Σ". Με ρωτάει κάτι και πριν πάρει την απάντηση εγώ ξεκινάω να λέω και 3 προτάσεις...5... πριν την απάντηση!

Λοιπον! Το πρώτο Post του μήνα ήταν πεσμένο, αυτό όμως το τελευταίο (μάλλον για Μάρτη) είναι πολύ POWER! Η "Σ" τελικά δεν χρειάστηκε να κάνει χμθ!!!! Τι χαρά, τι χαρά!!!! Μόνο ορμονοθεραπεία! Ήταν δλδ με βάση την ιστολογική της αρκετά καλα... Σας είχα γράψει ότι λεμφαδένες δεν είχαν τσιμπηθεί....Οπότε χάρηκα και χάρηκε! Οπότε γύρισε το κορίτσι στις δραστηριότητές της... Της πήρε έναν μήνα να αναρρώσει απο πόνους (σσ διπλές μαστεκτομές και παράλληλο ξεκίνημα αποκατάστασης με διατατήρες) και καπάκι πριν προλάβει να "ξεπονέσει" σκάει μύτη ΙΩΣΗ!!! Το χειρότερό της... πήγαινα να τη δω με διπλή μάσκα! Γιατί εάν κολλούσα κι εγώ κλάφτα τι θα γινότανε! Όμως όλα περάσανε! Μα δεν είναι φοβερό;;;;; 

Εγώ σας γράφω συναχωμένη (αν είναι δυνατόν δεν κόλλησα τίποτα όλο τον χειμώνα αλλά ουτε και με τη "Σ") αλλά αυτό είναι το λιγότερο απο τα προβλήματά μου αυτή τη στιγμή! 

Όσο κι αν ο καιρός στη Β. Ελλάδα αντιστέκεται, εμείς απολαμβάνουμε μικρές στιγμές Άνοιξης με τη "Σ" κάθε που θα πάμε για έναν καφέ, κάθε που θα δούμε μια ταινία (Ο Νονός Ι, Ο Νονός ΙΙ, Ο Νονός ΙΙΙ= 9 ώρες ταινία). Γενικά βρίσκουμε ισορροπιές, παλιές, νέες... δεν ξέρω. Κάτι μέσα μου, μου λέει πως μόνο νέες βρίσκουμε... Έτσι δεν γίνεται πάντα με τον καρκίνο; Όμως η ίδια η ζωή επέδειξε πως συνεχίζεται και μετά τον καρκίνο.
Κάνουμε σχέδια πλέον για το καλοκαίρι, χαζεύει μαγιώ και εγώ φουσκωτά θαλάσσης.
Σκεφτόμαστε τη θάλασσα....αυτή εξάλλου μας ένωσε απο το πρώτο μας καλοκαίρι διακοπών. 
Σκεφτόμαστε τη ζωή.... πάντα.....

1 σχόλιο:

Λυγερή Σ. είπε...

Πέρασα να αφήσω την καλησπέρα μου, να "ξορκίσω" μαζί σας το Μάρτη/Γδάρτη και να ανυπομονώ για το καλοκαιράκι καθότι παιδί του εδώ και λίγες... χμμμ... μερικές δεκαετίες...!!!
Α! και χαμόγελα πολλά! :) :) :)