Σήμερα βρέχει. Είμαι μέσα στο σπίτι και σας γράφω απο το λαπτοπ μου. Καλό μήνα! Μήνας Χριστουγέννων και διακοπών ο σημερινός.
Το 2007 τον Δεκέμβρη ήταν και τότε Κυριακή σαν σήμερα η 2/12. Σαν σήμερα πριν απο πέντε χρόνια ήταν ένα περίεργο απόγευμα εκεί στην Αθήνα. Στο σπίτι των θείων μου, 27 ετών, με τους γονείς, περίμενα να έρθει κάπου τέτοια ώρα η "Σ" με το τρένο γιατί ήθελε πολύ να μου συμπαρασταθεί στο χειρουργείο. Ήταν μια δύσκολη νύχτα εκείνη, είχαμε αφήσει τους πάντες πίσω και είχαμε πάει μια βόλτα στο Μοναστηράκι, για ένα ποτό, ούτε που ξέραμε τι μας ξημέρωνε. Καπνίζαμε χαζεύοντας τον Ηλεκτρικό να περνά...στην επιστροφή φάγαμε στα Goody's γιατί η "Σ" έλεγε πως θα είμαι πολλές ώρες νυστική και καλό είναι να φάω αρκετά. κατά τις 22.30 είμασταν πίσω στους θείους μου. Κοιμηθήκαμε μαζί εκείνο το βράδυ, εγώ ήταν λες και είχα πέσει σε λήθαργο, η "Σ" όμως ελάχιστα είχε κλείσει τα μάτια της. Η "Σ" μετά απο χρόνια κατάλαβα πως ήξερε εκείνο το βράδυ τη συνέχεια της ζωής μου, γι αυτό δεν είχε κοιμηθεί. Εγώ απλά είχα το "πέπλο" της άγνοιας, του σοκ, της αισιοδοξίας ή απλά χαιρόμουν μόνη μου, μέσα στον στρουθοκαμηλισμό μου.
Όπως και να χει, έτσι ήταν εκείνη η μέρα. Είναι περίεργη η αίσθηση να θυμάσαι κάποιες μέρες της ζωής σου με κάθε λεπτομέρεια. Έτσι απλά, δίχως φωτογραφίες στο συρτάρι.
Σήμερα είναι Κυριακή σαν τότε...Σκέφτηκα πως φέτος, αντι να κάνω τον συνηθισμένο απολογισμό του πόσο άλλαξε η ζωή μου τα τελευταία 5 χρόνια, πόσα δεινά της προστέθηκαν και πόσες επισκέψεις και χαμένες ώρες σε νοσοκομεία, να δω τα θετικά των τελευταίων ετών.
Σκέφτηκα λοιπόν αμέσως πως παρόλες τις δυσκολίες, 5 χρόνια τώρα είμαι καλά. Πως γνώρισα καινούρια άτομα και απέκτησα τουλάχιστον 12 νέους πραγματικούς φίλους που τους νοιάζομαι και με νοιάζονται και έχουμε συχνή επαφή. Έζησα σε 1 πόλη και 1 νησί μακριά απο την γενέτειρά μου και αυτό με έκανε πιο πλούσια σε εμπειρίες. Δεν σταμάτησα να ταξιδεύω, είτε στην Ελλάδα είτε στο εξωτερικό. Χάρηκα πέντε καλοκαίρια, χόρτασα κολύμπι. Συνάντησα όλους εσάς, έδωσα κουράγιο με τον τρόπο μου σε αρκετούς φίλους εδώ και πήρα απίστευτη δύναμη ταυτόχρονα.Βρήκα νέους τόπους, απέκτησα μόνιμη δουλειά και φέτος είμαι και
φοιτήτρια, σε μια σχολή που ήθελα πολύ να παρακολουθήσω...απο πάντα! Φέτος κράτησα στην αγκαλιά μου ένα κοριτσάκι 5 ημερών, την ανηψιά μου και γεύομαι την βρεφική αθωότητα, την αγάπη και συμπάθεια που βγαίνει απο τα στρόγγυλα 6 μηνών μάτια της όταν με κοιτά.
Ξαναδιαβάζοντας τις παραπάνω γραμμές λέω "Not bad". Καθόλου άσχημα λοιπόν για έναν καρκινοπαθή τα παραπάνω λόγια. Θα μπορούσε να είμαι αυτή τη στιγμή μπροστά απο το λαπτοπ μου και να μην υπάρχει τίποτα να σας πω για τη ζωή μου. Μονάχα μαυρίλα, νοσοκομείο, φλέβες, τρυπήματα. Κι όμως...στη ζωή πάνε μαζί οι πιο τρελλές αντιθέσεις. Το γέλιο σκάει μύτη πάντα εκεί που δεν το περιμένεις, έτσι απλά! Το δάκρυ κυλά και αυτό απρόσμενα αλλά δεν αργεί μια ανάμνηση, μια εικόνα ή μια σκέψη που θα το σκουπήσουν!
Καλό βράδυ! Σαν αύριο ήμουν στο χειρουργείο. Απο απόψε σκέφτομαι να βγω αύριο το βράδυ και να πιω ένα ποτό, έτσι κόντρα σε εκείνη τη μέρα που κοιμήθηκα χειρουργημένη στην κλινική!
Y.Γ: Η φωτο είναι απο το instagram του "cosmopoliti's photo" (Πλατεία Μοναστηρακίου)
Πλατεία Μοναστηρακίου (Monastiraki Square)///cosmopoliti's photo http://instagr.am/p/SuSIalM-1L/ Πηγή: www.lifo.gr
Πλατεία Μοναστηρακίου (Monastiraki Square)///cosmopoliti's photo http://instagr.am/p/SuSIalM-1L/ Πηγή: www.lifo.gr
2 σχόλια:
καλησπερα γλυκό πλασμα :)! καταρχην να σου πω χρονια πολλα!!! να γινεις μια ευτυχισμενη γιαγια με 200 εγγονια σε μια εξοχικη κατοικια με εναν υπεροχο παππου συζυγο να σου λεει καθε μερα σάγαπω φυσικα δεν ξερω πως εχεισ φανταστει τα γεραματα σου αλλα για μενα αυτο ειναι ευτυχια και πληροτητα μια οικογενεια. Αρχισα να διαβαζω το blog σου απο το "μεινε δυνατος" η δικη μου περιπτωση ξεκινησε τον αυγουστο στα τελη των διακοπων επισης ημουν ιονιο με την κολλητη μου και ηταν οι καλυτερες διακοπες τησ ζωησ μου αλλα μολισ γυρισα αρχισαν τα οργανα δυστυχωσ ειδα αιμα στη θηλη μου. με τα πολλα εκανα στισ 14 σεπτ το πρωτο χειρουργειο και Βγηκε πωσ ηταν καρκινος. μετα απο ενα μηνα οταν βγηκε η βιοψια τελικα δεν γλιτωσα και την μαστεκτομη του δεξιου μου στηθους. ειμαι 29 ετων γυμναζομαι απο τα 5 ανελειπως αγαπαω το ροζ μου ποδηλατο και εχω δει πολλα κοινα μ εσενα σε ολο αυτο που διαβαζω. εκτοσ απο το βασικο που μου δινεισ δυναμη εσυ. ΤΗΝ ΨΥΧΟΛΟΓΙΑ. εχω γινει ρακος.κλαιω καθε μερα αν και πιστευω πωσ φταιει το οτι μου εχουν κοψει την περιοδο. υποφερω απο κρισεις πανικου που καταληγουν σε εμετο και πυρετο που πεφτει οταν ηρεμησω με σφιξιμο στο λαιμο επισης. την τελευταια εβδομαδα ειμαι πολυ καλυτερα. τρομαξα γιατι φανηκε να ειναι her2 και ειδα πωσ δεν ηταν κ τοσο ηπιοσ οσο νομιζα. αφουγκραζομαι συνεχεια τουσ πονουσ μου και παει ο νους μου στο κακο.βασικα υποφερω. απο τοτε που αρχισα να διαβαζω το blog σου δεν μπορεις να φανταστεις ΠΟΣΟ εχεις επηρρεασει την ψυχολογια μου... ειναι μαγικο το να εχεισ τη δυνατοτητα να βοηθας καποιον αγνωστο τοσο πολυ. απλα εγω δεν ειμαι τοσο δυνατη οσο εσυ. ΠΕΦΤΩ. κλαιω και ΦΟΒΑΜΑΙ. εκανα και την πρωτη μου χημειοθεραπεια με το κοκκινο φαρμακο ειχα μονο 1 μερα ναυτιεσ κ εμετους. θελω να τελειωσει ολο αυτο και να μην ξαναρθει ΠΟΤΕ!!! ποτε ποτεεεεεεεεε
για Ανώνυμος
αγαπημένη φίλη! Έχουμε πάρα, πάρα πολλά κοινά! μου έκανε φοβερή εντύπωση η τόση σύμπτωση!Νόσησες στα 29; Μη σου πω πως αυτή είναι η διαφορά μας! εγώ στα 27. Και ιόνιο, και κολλητή, και γυμναστική και ποδήλατο; τι να πω!μα σαν να διαβάζω εμένα!Πρώτη φορά συναντω αναγνώστρια με τόοοοοσα κοινά! στείλε μου αν θες και μαιλ στο breastblog@yahoo.com (ή .gr-δεν θυμάμαι!)Φέτος γίνανε όλα αυτά;;Απο τον Σεπτέμβρη; Γιατί και αυτό το καλοκαίρι ξανα ήμουν στο Ιόνιο. Είσαι και εσύ δυνατή!Να μην το ξεχνάς ποτέ μα ποτέ αυτό! Απλά τώρα είσαι ευάλωτη και περνάς μια σωματική περιπέτεια που ζορίζει και το μυαλό, γι αυτό πέφτεις, γι αυτό κλαίς! Το κλαμα δεν πειράζει, τίποτα γενικα΄δεν πειράζει όταν κάνεις χμθ! θα κάνεις ότι σου βγαίνει!προσπάθησε να μην κάνεις υπερβολές για να είσαι εσύ καλά ή καλύτερα με τον εαυτό σου αλλά εχεις κάθε δικαίωμα σε όλα. Δεν είναι εύκολα, τα πέρασα και ξέρω, όμως σε βάθος χρόνου θα καταλάβεις πως αν δεν προσπαθήσεις εσύ για εσένα πρώτα, δεν θα προσπαθήσει κανείς για σένα! Να προσέχεις τον εαυτό σου...θα περάσει πιο γρήγορα απο όσο νομίζει. Δες εμένα, έκλεισα 5 χρόνια απο τότε και είμαι ΚΑΛΑ! γιατί όχι και εσύ; γιατί όχι και όλες εμείς και εσείς! Θέλει κόπο, θάρρος και κουράγιο όλο αυτό αλλά και τα 3 αυτά συστατικά θα τα βρεις μέσα σου, τα έχεις, απλά θέλει χρόνο!Ο χρόνος βοηθά σε πάρα πολλά! ότι θες θα είμαι δίπλα σου! φιλάκια πολλά! να μου γράφεις όποτε θες, να μου λες ότι θες! στη θέση σου είχα βρεθεί και εγώ, έψαχνα ένα χέρι να πιαστώ!Εσύ βρήκες εμένα και χαίρομαι που σε βοήθησα, όσο σε βοήθησα! :-) καλή συνέχεια εκεί! απο που είσαι αλήθεια ;
Δημοσίευση σχολίου