Παρασκευή 28 Μαΐου 2010

From souvenirs to more souvenirs I live

Αυτές τις μέρες ασχολούμαι με το δωμάτιό μου (A room of one’s own, που θα λεγε και η Virginia Woolf). Η αλήθεια είναι πως σε λίγα τετραγωνικά μαζεύω τα απίστευτα πράγματα. Κυρίως…souvenirs! Μέχρι και εισιτήρια του ΜΕΤΡΟ από τις πρώτες μέρες μου στην Αθήνα με τον όγκο έχω…νομίζω πως αν ήμουν λιγότερο συναισθηματική στη ζωή θα είχα γλιτώσει από πολλά! Τα ευχάριστα νέα όμως είναι πως σε αυτή μου την εκκαθάριση αποφάσισα να πετάξω πολλά πράγματα. Και όντως, ξεφορτώθηκα από «Οδηγό Σπουδών» της σχολής μου (πτυχία πήρα το 2003) μέχρι κινητά…Λένε πως αν δεν κάνεις χώρο στη ζωή σου και δεν πετάξεις-δόσεις, δεν πρόκειται να ’ρθουν καινούρια πράγματα στη ζωή σου. Για πάμε λοιπόν με το τεστ μας…πάντως η διαδικασία παίρνει χρόνο και είναι κουραστική. Μα όταν αφαιρέσεις ότι πλεονάζει, νοιώθεις μια μεγάλη ανακούφιση. Σαν να αναπνέεις αλλιώς!

Έχω να εξομολογηθώ εδώ κάτι. Αν και φέτος χάρισα τα μαγιώ-μαστεκτομής μαζί και τη σιλικόνη της θαλάσσης, γιατί δεν τα χρειάζομαι πια…δεν μπόρεσα να δώσω την κανονική σιλικόνη που φορούσα όλη μέρα επι 15 μήνες, ούτε και τα ειδικά σουτιέν-μαστεκτομής. Σαν να είναι ένα κομμάτι μου που δεν θέλω να το χάσω; Ποιος ξέρει…Σίγουρα δεν υπάρχει λόγος να τα κρατώ στην ντουλάπα μου τώρα που έχω ένα καινούριο στήθος…κι όμως…ΔΕΝ ΜΠΟΡΩ! Ίσως του χρόνου…

2 σχόλια:

Ionathan είπε...

Θα πάρω το θάρρος να σου δώσω μια συμβουλή: μην τα δωρίσεις, γιατί θα πάει πάλει το μυαλό σου ότι υπάρχουν, πέταξέ τα στα σκουπίδια! Και μαζί με αυτά και τις σκέψεις αυτές όλες.

Δεν κάνεις κι ένα βάψιμο στο μαλλί; Νομίζω σου χρειάζεται ένα καλοκαιρινό ;-)

Sweet December είπε...

για Ionathan

θα το σκεφτώ φίλε μου!Αν και πιστεύω σε αυτό που λέει ο λαός "να πιάσουν τόπο"!

Όσο για το μαλλί...θα το θελα να αλλάξω χρώμα, βαρέθηκα τις πολλές χαιρετούρες τώρα που ξανα γύρισα στη ζωή...και λεω μήπως με το New look δεν με αναγνωρίζουν κατευθείαν :-P χαχα!
φιλάκιαααααααα!