Παρασκευή 21 Μαρτίου 2008

Η ζωή χωρίς…

Απόψε, περασμένα μεσάνυχτα συνειδητοποίησα ότι από τις 3/12 ζω χωρίς κάποια πράγματα.
Ζω σίγουρα χωρίς τον ένα μου μαστό. Αποχαιρέτησα τη θηλυκή δεξιά πλευρά μου αρχές του τελευταίου μήνα του έτους. Πιστεύω ότι όσα χρόνια και αν περάσουν, όσα και αν ξεχάσω κάποιες ημερομηνίες θα τις θυμάμαι σαν χθες. Κάποιοι τοίχοι κλινικής και αρκετές σκηνές θα έρχονται πότε στον ύπνο μου και πότε στο ξύπνιο μου σαν κινηματογραφική ταινία.
Δε θυμάμαι όμως πραγματικά πως ήταν το σώμα μου και με τους δυο μαστούς. Περίεργο έτσι; Λες και το μυαλό μου να απωθεί εικόνες και να γεμίζει με καινούριες, έτσι για να μπορεί να ζει ελεύθερα, δίχως δεύτερες σκέψεις. Προχθές, στα πλαίσια μιας έρευνας, μια ψυχολόγος με ρώτησε πως βιώνω τη μαστεκτομή. Της μίλησα με πολύ ειλικρίνεια και είπα ότι μπροστά στο θέμα της υγείας μου δεν με ενδιαφέρει η απώλεια. Πιστεύω ότι αν δεν αφαιρούσα τον μαστό κάτι μέσα μου θα με έτρωγε πως έκανα λάθος. Καλύτερα έτσι και ας ήταν σοκαριστική η ιδέα ότι θα ξυπνούσα Αμαζόνα. Αγαπώ το σώμα μου όπως είναι και στον καθρέφτη τα μάτια μου τρέχουν στην «αδύναμη» πλευρά μου, σε εκείνη τη flat γραμμή πάνω στο στέρνο μου…

Τελικά ο άνθρωπος μπορεί να υπομείνει πολλά, μπορεί να συμβιβαστεί και σίγουρα να ιεραρχήσει πρωτερεότητες μέσα του. Έτσι έκανα και εγώ, έβαλα πρωτερεότητα την υγεία και όχι την αισθητική.

Ζω επίσης χωρίς 19 λεμφαδένες. Αφαιρέθηκαν από το δεξί μου χέρι και έκανα αρκετή προσπάθεια στο να το επαναφέρω. Στην αρχή δεν μπορούσα καν να οδηγήσω, τώρα όμως που τα καταφέρνω βλέπω πόσο γενναία το πάλεψα!
Ζω χωρίς το πλούσιο μαλλί μου το οποίο έχασα κατά 30% από τις χημειοθεραπείες μου.
Ζω χωρίς το πυκνό μου φρύδι αν και για όσους με γνωρίσουν σήμερα ούτε που θα καταλάβουν τη διαφορά.
Ζω χωρίς τις πολλές βλεφαρίδες μου και δε φορώ φυσικά μάσκαρα.
Κάποια από τα νύχια των ποδιών μου έχουν μαυρίσει αλλά ευτυχώς είναι στη θέση τους (γιατί τα φάρμακα τα ρίχνουν κιόλας).
Το αριστερό μου χέρι από το οποίο μου χορηγούν τα φάρμακα έχει κουραστεί και οι φλέβες είναι θρομβωμένες αλλά που θα πάει, μια ακόμη φορά έμεινε.

Για όλα τα παραπάνω θέλω να γράψω πως όταν τα ξαναδιαβάζω δεν μπορώ να πιστέψω ότι συμβαίνουν σε μένα. Κι όμως, εγώ η ανέμελη, η πάντα αραχτή και κουλ, η «στο παρα πέντε» στη δουλειά της, ο τύπος που είναι μονίμως ξεσηκωμένος για μια βόλτα και πάντα έκανε τον καφέ να κρατάει πιο πολύ λέγοντας στις φίλες της «να κάνω ένα τελευταίο τσιγάρο και μετά φεύγουμε» ξαφνικά έμεινε στο σπίτι και χωρίς δουλειά. Ξαφνικά ήρθε ο Καρκίνος και ανέτρεψε την καθημερινότητα και μάλλον τελικά και το μέλλον.
Όμως αυτός ο τύπος, αυτός ο άνθρωπος ΕΓΩ βρήκα τη δύναμη να ισορροπήσω όσο μπορώ μέσα σε αυτή τη δίνη. Αγάπησα το καινούριο μου σώμα, έκοψα τα επί χρόνια μακριά μου μαλλιά και φυσικά είπα ότι δε θα σκάω για τρίχες. Το σώμα θα ανακάμψει, και το ίδιο ελπίζω και για την ψυχή! Τελικά βλέπω ότι όσες κορυφές και αν κατέκτησα στη ζωή μου τούτο μου εδώ το "κατόρθωμα" δε συγκρίνεται με άλλο...Ήθελε αρκετή δύναμη μυαλού και ψυχής για να φτάσω ως εδώ όμως τα κατάφερα. Η αρρώστια το μόνο σίγουρο είναι ότι δε βρήκε χώρο στο μυαλό μου...
Όταν κάνω μπάνιο τραγουδάω ακόμα, και αυτό για μένα σημαίνει πολλά!

13 σχόλια:

vpmech είπε...

ψιτ κοπελια, ξες οτι απο δω και περα ολα αυτα θα σε κανουν τοσο δυνατη που στα δυσκολα κι εκει που ολοι θα κολλανε, εσυ θα συνεχιζεις και δε θα μασας μια...οσο για το αισθητικο

α)θα ξαναρθει

β)ξες πολυ καλα πως το μεσα μετραει περισσοτερο απο το εξω στους σωστους ανθρωπους, οποτε κοιτας πως εσυ εγινες καλυτερος ανθρωπος, με αλλη αντιληψη των πραγματων και κοσμοθεωρια, μεσα ακομα κι απο αυτην την τρισχειριστη κατασταση

γ) για το μαλλι επειδη ειμαι κι εγω με πολυ πολυ πλουσιο, σου δανειζω λιγο μεχρι την επαναφορα του δικου σου :-)


και γενικα sweety ενα πραγμα να ξες γιατι κι εγω εχω περασει δυσκολα για υγεια κλπ Δες ποιοι ανθρωποι σε νοιαζουν και ποιοι αξιζουν μετα απο ολη αυτην την ιστορια, και αφοσιωσου σε αυτους...Πιστεψε με πως θα χαιρονται που θα σε εχουν διπλα τους...Κι εχεις να δεις ανατολες....ουυυυυ(αναφερομαι σε μια στιχομυθια σε καποια προηγουμενα σχολια...:-) )

καλημερες πολλες και με μπολικα κεφια,ε?

Ανώνυμος είπε...

χθες ηταν η παγκοσμια μερα ποιησης εναντια στον ρατσισμο... δραττω της ευκαριας να σου αφιερωσω ενα ποιημα... νομιζω οτι αυτο τα λεει ολα!

Στον γκρίζο βράχο στο βουνό
Κυκλάμινο φυτρώνει.
Το κεφαλάκι έχει σκυφτό.
Με δίχως χώμα και νερό
Ανθεί και μεγαλώνει.

Λίγο πιο κάτω στον αγρό
Ανθεί μια ανεμώνη
Κοιτά ψηλά στον ουρανό,
Όμως δε λέει «Ευχαριστώ»
Στο χώμα που φυτρώνει.

Με υπερηφάνεια χαιρετά
Το ροζ κυκλαμινάκι.
Και του φωνάζει δυνατά:
«Πώς ζεις χωρίς νεράκι;»

Εγώ έχω χώμα και νερό,
Έχω γερό κοτσάνι.
Για δες τα φύλλα μου κουνώ
Κι αγέρας δε με πιάνει».

Και το μικρό κυκλάμινο
Το ζώνει ανατριχίλα.
Και το θεό παρακαλά
Όταν ο άνεμος φυσά,
Να μην του ρίξει καταγής
Τα όμορφά του φύλλα.


Για δες ο άνεμος φυσά
Κουνά την ανεμώνη.
Τα φύλλα της τα ξεκολλά
Κάτω στο χώμα τα πετά
Και μένει τώρα μόνη.


Δες το μικρό κυκλάμινο
Που σκύβει το κεφάλι.
Και όσο ο άνεμος φυσά,
Χτυπά στο βράχο και σκορπά.
Και μένουνε ανέγγιχτα
Τα ιδικά του κάλλη.


Κυκλάμινο και ανεμώνη
Της Ελένης Καρακαστανιά

nikiplos είπε...

καλημέρα...

Οι Γίντις λέν Man track un God laughs, δηλ, "ο άνθρωπος κάνει σχέδια κι ο Θεός γελάει"...
Οι αναγνώσεις είναι πολλαπλές και για πολλούς αποδέκτες... Εγώ κραττώ τη μία... Ότι και να γίνει πρέπει να χαμογελάμε να γυρίζουμε σελίδα και να συνεχίζουμε...


Για το αισθητικό συμφωνώ με τον vpmech. (Άσε που για εσάς τα κοριτσάκια καλύπτεται ακαριαία...)

Αυτά που τράβηξες δεν είναι λίγα... μα επιβίωσες (και αυτό να ξέρεις ήταν στοίχημα...) και τα κατάφερες... Και να είσαι σίγουρη ότι θα τα καταφέρεις! να το πιστέψεις αυτό...

Μέχρι τότε να είσαι καλά!!!
Φιλιά!!!

Sweet December είπε...

για vpmech

Φίλε μου τα λες τόσο άμεσα και ωραία!Μ'αρέσει που βρεθήκαμε!Νόμιζα ότι έχεις Blog αλλά τελικά δεν είδα να λέει κάτι στο προφίλ σου.Το μαίλ μου μου το "φτιαξα" breastblog@yahoo.com
Όσο για τα μαλλιά σου τα πρόσεξα, πρώτη φορά μου χαρίζουν τρίχες αλλά τις δέχομαι ευχαρίστως τώρα ;-)
Ελπίζω να είσαι πια καλά στην υγεία σου όπως και να χει και ότι και αν ήταν να είναι παρελθόν! θα ακολουθήσω τη συμβουλή σου με τους ανθρώπους πάντως!Σ'ευχαριστώ για όλα!


για light..not out of a lamp

Σ'ευχαριστώ πολύ για το όμορφο ποιήμα!


για nikiplos

Εγώ απλά είπα να μην κάνω πολλά πολλά σχέδια γιατί τα σχέδια που είχα για φέτος δε βγήκαν.Ωστόσο από τη φύση του ο άνθρωπος δεν παύει ποτέ να σκέφτεται το μέλλον! Οπότε όλο και κάπου τρέχει ο νους μου αλλά συγκρατημένα.Ναι,ήταν στοίχημα και πιστεύω ότι το κέρδισα!
Φιλάκια!Και ΝΑΙ, ας χαμογελάμε και ας συνεχίζουμε!

Roadartist είπε...

Η φωτο που πρόσθεσες στο μπλογκ σου υπεροχη.
Τι να γραψω τωρα μετά απο το κείμενο που διάβασα?
...απλα ΥΠΟΚΛΙΝΟΜΑΙ .......... στο μεγαλείο της ψυχικής σου δύναμης..

Sweet December είπε...

για roadartist

Να σαι καλά γλυκιά μου και να θυμάσαι ότι πολλοί άνθρωποι,και εμείς οι ίδιοι, κρύβουμε περισσότερα απο όσα νομίζουμε μέσα μας.Όσο για τη φωτό,η αλήθεια έιναι ότι καμαρώνω.

Ανώνυμος είπε...

Sweety ΕΙΣΑΙ ΠΟΛΥ ΔΥΝΑΤΗ ! ΚΑΙ ΕΣΥ ΚΑΙ ΟΛΕΣ ΜΑΣ ΠΟΥ ΤΟ ΕΧΟΥΜΕ ΝΙΚΗΣΕΙ.
ΔΕΝ ΕΧΟΥΝ ΣΗΜΑΣΙΑ ΟΥΤΕ ΦΡΥΔΙΑ ΟΥΤΕ ΜΑΛΛΙΑ ΟΥΤΕ ΚΙΛΑ ΟΥΤΕ ΤΙΠΟΤΑ. ΣΗΜΑΣΙΑ ΕΧΕΙ ΝΑ ΕΙΣΑΙ ΥΓΙΕΙΣ. ΟΛΑ ΑΥΤΑ ΕΙΝΑΙ ΕΠΙΦΑΝΕΙΑΚΑ ΚΑΙ ΞΑΝΑΦΤΙΑΧΝΟΥΝ ! KEEP ON LIKE THIS !
ΠΕΡΝΑΣ ΦΑΣΗ ΣΥΝΕΙΔΗΤΟΠΟΙΗΣΗΣ .
ΣΕ ΦΙΛΩ. ΖΑΧΑΡΕΝΙΑ

Ηλιαχτίς είπε...

Καλησπέρα κοριτσάρα,
Χαίρομαι ειλικρινά που όλα πήγαν καλά και που είσαι ένα βήμα πριν το τέλος, ένα βήμα πριν από μια καινούργια αρχή.
Σημασία έχει οτι Ζεις και έρχεται η ώρα να κάνεις όνειρα και να διαλέξεις μονοπάτια που θα σε φέρουν όλο και πιο κοντά στην πραγματοποίηση τους!
Η εμφάνιση μη σε νοιάζει κουκλίτσα μου, η ψυχούλα σου μετράει που δε το βάζει κάτω! Ποτέ να μη το βάλει κάτω!
Σε θαυμάζω, να είσαι καλά ολόψυχα!
Μια όμορφη νύχτα να έχεις!

lemon είπε...

Μια χαρά σε βλέπω κοριτσάκι μου!
Ετσι να είσαι, έτσι συνέχισε, όσο μπορείς!
Σε φιλώ (άντε, τελειώνει!).

dr.SeenG είπε...

Γεια σου κι από μένα δεσποινίς μου. Η ειρωνία είναι πως αυτή τη στιγμή που σου γράφω, έχω το τσιγάρο στο στόμα. Να δω πότε θα το κόψω το άτιμο.
Ο Θεός να σε δίνει δύναμη για να συνεχίσεις στη ζωή σου, σα να μην συνέβη τίποτα. Όλα καλά να σε πάνε.

Sweet December είπε...

για ζαχαρένια

Φυσικά και η εμφάνιση δεν έχει σημασία,χρειάστηκε όμως δύναμη για να αποδεχτώ το καινούριο μου "λουκ". Νομίζω ότι ένας άνθρωπος που νοσεί καταφέρνει κάποια στιγμή τελικά και βρίσκει δυνάμεις!

για ηλιαχτίδα

Καλημέρα!Ένα βήμα πριν το τέλος,πραγματικά!Σήμερα είμαι λίγο "κομμένη" αλλά είπα στον εαυτό μου, ό,τι και αν αισθάνομαι,φτάνω το τέλος και δεν θα είναι για πολύ η ταλαιπωρία μου!Όσο για την εμφάνιση το ξεπέρασα νωρίς πιστεύω...Φιλιά!

για Lemon

Καλά είμαι,και αν νιώθω λίγη εξάντληση και αυτή στο πρόγραμμα είναι.Φιλάκια!

για kostas pavlou

Γειά σου Κώστα!Καλως μας ήρθες!Εγώ πάλι με το τσιγάρο έλεγα "μα πως θα το κόψω;" αλλά μετά την εγχείρηση δεν μου έκανε αίσθηση.Όλα μια αφορμή μάλλον ζητούν.Έχω κάνει βέβαια από τον Δεκέμβρη κάποια τσιγάρα αλλά πλέον πολύ ερασιτεχνικά.Παιχνίδια του μυαλού είναι,εγώ νόμιζα ότι από τη στεναχώρια μου θα πέσω στο ποτό και στο τσιγάρο αλλά ΔΕΝ!Καλή σου μέρα!

endless love είπε...

Aγαπητή sweety ,
Διαβάζω το ιστιολόγιο σου από τότε που το ξεκίνησες.Κάθε φορά που διάβαζα κάποιο από τα άρθρα σου αισθανόμουν έντονη την ανάγκη να επικοινωνήσω μαζί σου και να σου πω ένα μεγάλο ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ.
Ευχαριστώ που μοιράστηκες μαζί μας όλες αυτές τις προσωπικές σου στιγμές.. .
Ευχαριστώ που μέσω σου εσένα και της δικής σου εμπειρίας συνειδητοποίησα ότι δεν είμαι μόνη σε αυτό το ταξίδι..
Ευχαριστώ για όλα και σου έυχομαι όλα να σου πάνε καλά .

Sweet December είπε...

για endless love

Σ'ευχαριστώ και γω με τη σειρά μου που τελικά ήρθες σε επαφή μαζί μου, μετά από τόσο καιρό.Ελπίζω το blog μου να σου κράτησε συντροφιά και να σου έδωσε που και που ηλιαχτίδες αισιοδοξίας...Τελικά δεν είμαστε μόνες μας!Πέρα από τον κόσμο που στέκεται δίπλα μας όσο μπορεί και αντέχει ψυχικά, υπάρχουν πολλές γυναίκες που έχουν περάσει τα ίδια και πάτησαν τελικά στα πόδια τους, βγαίνοντας νικήτριες!Φιλιά και σένα να σου πάνε όλα καλά και ακόμη καλύτερα!!!