Παρασκευή 14 Μαρτίου 2008

Συγχώρεση και λήθη;

Υπάρχουν κάποια πράγματα που δε συγχωρούνται. Γίνονται ή λέγονται, έτσι απλά και αβίαστα και εσύ γίνεσαι ο αποδέκτης τους. Εσύ που δε νοσείς (γιατί κανείς δε σε βλέπει σαν άρρωστο) όμως μια ταλαιπωρία μεγάλη (χημειοθεραπεία) την περνάς. Δεν μπορείς να αλλάξεις τους γύρω σου, απλά μαθαίνεις να ζεις με τις συμπεριφορές τους. Μέσα σου όμως ξέρεις τι έχει συμβεί, μέσα σου έχεις επαναξιολογήσει κάποιους ανθρώπους. Δε φταις εσύ, δεν το έκανες επίτηδες, αυτοί σε φέρνανε σε τέτοιο σημείο. Φταίνε αυτοί και μόνο. Δε φταις εσύ που σε απογοήτευσαν, που ζήτησες και δεν πήρες, που τους επιτρέπεις να είναι δίπλα σου ακόμη…Δεν κάλεσες κανέναν να τρέξει μέσα στη νύχτα γιατί δεν ήσουν καλά, ενώ έχεις τρέξει στο παρελθόν για άλλους.
Μέσα σου όμως ξέρεις που στέκεται ο καθένας τους για σένα. Μια ομίχλη σηκώθηκε από τα μάτια σου. Μα που είχε χαθεί η δυνατή σου προσωπικότητα; Ποιος την είχε υποτιμήσει και κοιτάξει από ψηλά; Που κρυβόταν τον τελευταίο καιρό; Εσύ δεν ήσουν που εισέπραττες το χειροκρότημα από το κοινό και τα πολλά συγχαρητήρια; Εσύ δεν είσαι που πριν μπεις στο χειρουργείο είπες στη μάνα σου «ότι και αν γίνει, και τώρα να τελειώσουν όλα είμαι ευγνώμων για τη ζωή. Σπούδασα, καλλιεργήθηκα, ανέβηκα «κορυφές», εκτιμήθηκα, καθιερώθηκα στην εργασία μου, είδα ανατολές σε εφτά διαφορετικές χώρες, είδα τον κόσμο και αφουγκράστηκα τους ανθρώπους, για τα 27 μου χρόνια έκανα πολλά.»
Καλώς ή κακώς τίποτα δεν τελείωσε για σένα τότε, μόνο άρχιζε κάτι που ήταν τόσο ξαφνικό και πρωτόγνωρο που ούτε να το φανταστείς δεν μπορούσες. Το υπέμεινες όμως και ένοιωσες ότι τελικά ότι και να λένε, μόνη είσαι σε αυτή τη θάλασσα. Αν εγκαταλείψεις θα πνιγείς, αν προσπαθήσεις μπορεί και να σωθείς. Σε ποια στεριά θα βγεις κανένας δεν το ξέρει. Ποιος θα είναι ο άνθρωπος που θα γλύψει τις πληγές και θα πάρει την αλμύρα από το πρόσωπό σου κανείς με βεβαιότητα δεν μπορεί να πει. Και αν κάποια βράδια η μοναξιά σε κάνει και κρυώνεις, να σκέφτεσαι ότι έχεις τον εαυτό σου και τις σκέψεις σου. Το μυαλό μπορείς να το σώσεις από την αρρώστια. Δεν ξέρω όμως αν μια περιπέτεια υγείας όπως τούτη σε κάνει πιο σκληρό ή πιο ανεκτικό με τον κόσμο!

Βράδυ Παρασκευής απόψε! Θα πάω σε λίγο για φαγητό έξω αλλά βρήκα τον χρόνο να μοιραστώ τις σκέψεις μου με εσάς προτού ετοιμαστώ. Μακάρι όλοι μας να δίναμε όλο και περισσότερο ουσιαστικό χρόνο στους γύρω μας. Από γυρισμένες πλάτες πάσχουμε :-(

Καλό βράδυ εκεί έξω!!!

6 σχόλια:

Roadartist είπε...

Το κείμενο σου είναι απίστευτα αληθινό.
Έχεις απόλυτο δίκιο σε ότι έγραψες.

Μακάρι όλοι να νοιαζόμασταν για το δίπλα μας περισσότερο, μακάρι..

....Ξέρεις μερικές φορές τα λόγια είναι λίγα..και φτωχά!
Θα σου αφήσω μόνο ένα γλυκό φιλί, μια μεγάλη αγκαλιά, ενα 'ονειρα γλυκά'..
Καλό σου βράδυ.

vpmech είπε...

γλυκοδεκεμβρη, πραγματικα αυτο το ποστ σου με αγγιζει παρα πολυ...για αλλους λογους και φυσικα οχι τετοιας φυσης με τα δικα σου, διαπιστωσα στα 23 μου πως οσο κι αν σε πικραινουν οι γυρω σου, αυτο ειναι το παιχνιδι....δλδ, οσο κι αν το χεις ψαξει κι επιλεξει με κοσκινα κλπ, ωστε οι γυρω σου να ειναι ενας κι ενας παντα θα ειναι απροβλεπτοι οι ανθρωποι....

κι εγω την πατησα κι εδω και κανα 5μηνο αναρωτιεμαι γιατι ημουνα τόσο μ@@@@ς οταν εδινα κομματι του εαυτου μου για καποια ατομα....κι αν και με τρωει ακομα, και μεσα μου εχω κανει κι εγω την καταταξη/κατηγοριοποιηση των ατομων αυτων κι ενω θελω να δειξω οτι δε με νοιαζει, δε μου βγαινει η διπλωματια με το ψευτικο χαμογελο...Θελω να κατεβασω μπολικα μπινελικια, αλλα τελικα ξερεις τί με συγκρατει?


το γεγονος οτι ολα κανουν κυκλους...

κι επειδη ξες κι εσυ πως απο ολη αυτη τη φαση, θα βγεις δυνατη, και μετα θα ερχονται ολοι στη χαρα σου να σου πουν ποσο γαμω ειναι που εισαι ξανα καλα κλπ, εκει γλυκια μου με μια ατακα και θα παρεις την καλυτερη εκδικηση...βγαλε ολο τον κυνισμο σου και γεια χαρα...και ναι οπως ανεφερες ειμαι της αποψης οτι θα σε κανει πιο σκληρο ανθρωπο και πιο επιφυλακτικο, αλλα και πιο ευαισθητο...και πιστεψε με ο κυνισμος πολλες φορες οσο κι αν κακοφαινεται στους αλλους εμενα με βγαζει απο τη δυσκολη ψυχολογια...και ναι μεν για τους αλλους μπορει να το βλεπουν σαν ελαττωμα, αλλα για μενα πλεον δε νομιζω πως τον αντιμετωπιζω ετσι...

κατα τ'αλλα ελπιζω να μη σε παιρνει απο κατω και να ξες πως οι γονεις θα ειναι οι μοναδικοι ανθρωποι που ποτε δε θα σε προδωσουν...μπορει να εχουν τα στραβα και τα κολληματα τους, αλλα παντα θα ναι εκει για σενα(οκ υπαρχουν κι εξαιρεσεις...αλλα μιλαω για το γενικο κανονα)


φιλικες καλημερες κι ελπιζω η πρωινη λιακαδα που θα εχουμε να σου ανεβασει τη διαθεση...και που σαι, ζηλευω που εχω δει ανατολες μονο σε 3 χωρες κι εσυ σε 7...αλλα οκ με περνας 4 χρονακια(χα! καρφωθηκες....) οποτε θα κανω προσπαθεια να σε φτασω...

Sweet December είπε...

για roadartist

"Καμιά φορά τα λόγια είναι λίγα" κι όμως αυτά τα λόγια είναι που με ζεσταίνουν και ας είναι λόγια. Αυτά τα λόγια με έφεραν απο τον "γλυκό" Δεκέμβρη σε τούτο δω τον ζεστό Μάρτη! Καλη σου μέρααα!

για vpmech

γλυκέ μου φίλε!Καταλαβαίνεις λοιπόν πως νιώθω και μάλιστα απο αυτή μου τη θέση/κατάσταση. Οι άνθρωποι όμως τελικά δεν αλλάζουν, ίσως εμείς να μην είμαστε σαν τους άλλους, ίσως εμείς δεν είμαστε απο αυτούς που πληγώνουμε τους άλλους.Πρσπαθούμε με το "γάντι" να πούμε κάτι ενώ οι άλλοι έρχονται φάτσα-φόρα!Τι να πείς, σίγουρα αυτό που μόλις έγραψα κρύβει πολύ μεγάλη έπαρση, αλλά δεν το παίρνω πίσω!

τα φιλιά μου και τις καλημέρες μου απο την ηλιόλουστη πόλη μου!Και μη σκας, εσυ να είσαι καλά, έχεις να δεις πάρα πολλές ανατολές αρκεί να το λέει η καρδούλα σου...και μεταξύ μας, δικαιολογούμαι διότι όπως λές τα χω τα χρονάκια μου!Χεχε

Griz είπε...

ψυχολογία της μάζας. Όλοι έχουν γυρισμένες τις πλάτες, όποιος τολμήσει να ενδιαφερθεί για άλλον και να του φερθεί καλά είναι δακτυλοδεικτούμενος .. δεν τα θέλει αυτά η σημερινή κοινωνία, τα καταπίνει..
Καλησπέρα, χάρηκα που πέρασα από εδώ, γράφεις λόγια αληθινά .

Εξύμνoς είπε...

Αυτα σου τα λογια ειναι οι "θετικες" επιπτωσεις της περιπετειας σου. Σχηματιζεις γνωμη για τους αλλους, βγαζεις συμπερασματα που ισως δεν εβλεπες αλλιως.
Αυτη τη στιγμη δεν εχω να πω πολλα, μονο οτι νυσταζω αρα ΤΙΣ ΚΑΛΗΝΥΧΤΕΣ ΜΟΥ!!

Καλα να περνας και να ξερεις οτι δεν υπαρχει ανθρωπος που να εχει πανω απο 3-4 ανθρωπους που να τον νιαζονται πραγματικα. Καμια φορα τους δεν τους βρισκουμε νωρις... υπομονη!

Sweet December είπε...

για eximnos

Φίλε μου τελικά δεν ξέρω αν είναι θετικό το να ξεγυμνώνονται με τέτοιο τρόπο μπροστά σου τόσες ανθρώπινες ψυχές.Δε ξέρω τι κερδίζω που βλέπω τόσες αδυναμίες γύρω μου. Δεν ξέρω τι κέρδισα που χτύπησα πόρτες που δεν άνοιξαν..!

ΚΑΛΗΜΕΡΑ!