Τρίτη 22 Ιανουαρίου 2008

Μια ακόμη βδομάδα...

Καλή βδομάδα!

Γύρισα Κυριακή, και μπορεί να μην έγραψα ποστ αλλά διάβασα με μεγάλη προσοχή τα σχόλιά σας.

Το Σάββατο πήγα τη βόλτα που σκεφτόμουν, παραθαλάσσια. Πήγα και στο θέατρο (αν και νύσταζα) και μετά για φαγητό. Την Κυριακή γύρισα κουρασμένη απο το ταξίδι και απο τη θεραπεία. Ήρθε η "Σ" και τα είπαμε, προσπαθήσαμε να δούμε και μια ταινία αλλά βαρεθήκαμε τελικά. Χθες Δευτέρα πέρασα απο τη δουλειά της "Ν" για ένα τσάι και μετά πήγα και απο τη δουλειά της "Σ". Είναι αστείο, γιατί εκεί που δεν είχα χρόνο για χάσιμο με τις δικές μου δουλειές τώρα πηγαίνω στις δουλειές των άλλων :-) Γύρισα σπίτι για μεσημεριανό και το βράδυ βγήκα με τη "Σ" για ένα ποτό. Δεν είχαμε πολύ κέφι αλλά δε πειράζει, φτάνει που βγήκαμε. Κοιμήθηκα σπίτι της, σηκωθήκαμε κατα τις 10 και ήρθα σπίτι μου κατα τις 12. Νομίζω ότι οι μέρες περνούν τελικά χωρίς να σκέφτομαι και πολλά πολλά, τα καταφέρνω... Και ο καιρός περνάει, και σίγουρα περνάει πιο γρήγορα όσο δεν αισθάνομαι μόνη.

10 σχόλια:

Εξύμνoς είπε...

Πολυ καλα!
Good night!

lemon είπε...

Όσο περνάει ο καιρός, τόσο το συνηθίζεις, το παίρνεις απόφαση και δυναμώνει η ικανότητά σου να το πολεμήσεις, έτσι;
Άντε, κουράγιο, και κοίτα να χαρείς το που δεν δουλεύεις αυτόν τον καιρό! Πάνε επισκέψεις, θέατρα, εκθέσεις, καφέδες, κάνε ότι ήθελες πάντα να κάνεις και δεν προλάβαινες!

Μαργαρίτα είπε...

Καλημέρα κουκλίτσα μου,
Μείνε σ' αυτό:
"Και ο καιρός περνάει, και σίγουρα περνάει πιο γρήγορα όσο δεν αισθάνομαι μόνη."
Να 'σαι σίγουρη πως πολύ
πιο σύντομα απ΄όσο νομίζεις,
θα τα σκέφτεσαι αυτά σαν ένα απλά
κακό όνειρο...!!
ζεστή αγκαλιά *

nikiplos είπε...

Καλημέρα... Δεν είσαι μόνη σου φυσικά και να το ξέρεις αυτό!!!

Χαίρομαι που η βόλτα σου συνοδεύτηκε από Θέατρο και ρεστωράν... (ότι καλύτερο...)

Ποιό έργο είδες? σου άρεσε? Η παραθαλάσσια διαδρομή γιατί σε αρέσει τόσο?

Εγώ όταν κάνω κάποια παραθαλάσσια διαδρομή, πάντα κάνω στάση και ρεμβάζω στην ακροθαλασσιά με κάποιο βιβλίο ότι καιρό κι αν κάνει... Αυτός είναι κι ο λόγος που πολλοί φίλοι και φίλες αποφεύγουν να ταξειδεύουν μαζί μου, γιατί συνήθως βιάζονται...
Λοιπόν την επόμενη φορά που θα κάνεις την παραθαλάσσια διαδρομή, κάνε μια στάση και φωτογράφησε τα τοπία, τους ανθρώπους, τις σιλουέτες που πεζοπορούν στις προκυμαίες...

Εξύμνoς είπε...

Μα και εσυ... βιβλιο μες το κρυο...

Sweet December είπε...

για eximnos

Καληνύχτα και σε σένα!

για lemon

Προσπαθώ ας πούμε να δω τα "θετικά" ότι είναι ένα break απο τη δουλειά.Πάντως δε βαριέμαι. Πάντα έλεγα πως αν δε δούλευα πάλι θα είχα ένα κάρο πράγματα να κάνω. Και έτσι και γίνεται,να φανταστείς ότι η μέρα περνά τόσο γρήγορα που αναβάλλω πολλά για αύριο.

για μαργαρίτα

Περιμένω λοιπόν το παρόν να γίνει παρελθόν. Κάτι όμως μέσα μου δε βιάζεται.Καμιά φορά νιώθω ότι όταν τελειώσουν όλα, τότε θα πέσει πάνω μου το βάρος:Πωπω τι πέρασα..!Ως τότε όμως (και τότε) βλέπουμε.

για nikiplos

Και εμένα μου άρεσε να φωτογραφίζω τοπία και να σταματώ στις διαδρομές μου. Δεν το κάνω αυτή την περίοδο..τουλάχιστον όχι ακόμη..Έχεις δίκιο..δεν αρέσει σε πολλούς γιατί οι περισσότεροι βιάζονται πολύ. Τι κρίμα να βιάζεσαι..

roadartist είπε...

Δεν είσαι μόνη! Έχεις και εμάς που σε σκεφτόμαστε και μπαίνουμε να διαβάσουμε τα νέα σου :)

roadartist είπε...

Όντως έχετε δίκιο "τι ανοησία το να βιάζεσαι"..
Μου αρέσει που το φιλοσοφούμε!
Ποια παράσταση είδες τελικά?

Καλό βράδυ, όμορφα όνειρα :)

Sweet December είπε...

για roadartist

Είδα το "Όνειρο Διπλανής Πόρτας". Δεν ήταν δικιά μου επιλογή ωστόσο ήταν καλή.

nikiplos είπε...

Το λοιπόν eximnos, κάποια φορά θα διηγηθώ ένα ωραίο που μου είχε τύχει στην προκυμαία του Λουτρακίου (Άκουσον Άκουσον) που καθόμουν στο παγκάκι και διάβαζα (συλλάβιζα) ένα βιβλίο... Έκανε κρύο αλλά είχε ήλιο με δόντια... καθόλου δεν μετάνιωσα για αυτήν την τότε στάση που είχα κάνει...

Sweet December, περιμένουμε τίτλο θεατρικής παράστασης... Εγώ το Σάββατο αυτό ήμουν στο MOTORTOWN...