Σήμερα 41 λόγοι...

 

Σήμερα 41 λόγοι με φέρανε μπροστά σε μια μεγάλη τούρτα! 

492 μήνες ζωής αυτά τα 41 έτη(ακούγονται λίγοι...κι όμως)!!! Μήνες χαράς, μήνες στεναχώριας, μήνες πάλι χαράς, μήνες πάλι στεναχώριας...όμως η χαρά επικράτησε, νίκησε το συναίσθημα της χαράς!

Τα 41 φέτος με βρήκανε πολύ χαρούμενη. Μα πάρα πολύ χαρούμενη! 

Βλέπετε τον Νοέμβριο που προηγήθηκε του Δεκεμβρίου και της σημερινής ημέρας πήρα φέτος το πτυχίο της δεύτερης σχολής μου! Σεναριογράφος και με περγαμηνή παρακαλώ (χιχι). Ένα απερίγραπτα όμορφο ταξίδι σε έναν κόσμο που λατρεύω από παιδί έφτασε στο τέλος του μετά από 5+ χρόνια! Το αίσθημα χαράς και ολοκλήρωσης που με κατακλύζει από τότε είναι απλά απίθανο. Είναι πως να στο πώ... μια χαρά ολοδική μου! Είναι ένας στόχος καταδικός μου! Είναι η προσπάθειά μου να σπουδάσω κάτι που αγαπώ από παιδί και δεν την εγκατέλειψα ούτε καν όταν το 2014 ξανα αρρώστησα από τον Mr C. 

Ένας αγώνας είναι η ζωή ανάμεσα στο σώμα και το πνεύμα, το μυαλό και την καρδιά, το συναίσθημα και την λογική. 

Ένας αγώνας είναι η ζωή, να πέφτεις και να σηκώνεσαι, να βάζεις στόχους, να ορίζεις όνειρα, να κατακτάς κορυφές. 

Δεν έχει σημασία ποια θα είναι η κορυφή σου...για εσένα είναι η δική σου κορυφή. Θα βρεθούν πολλοί που θα γελάσουν για την επιλογή του στόχου σου, θα το βρουν βαρετό, ίσως και αστείο...εσύ όμως θα ξέρεις πως ποθείς τον στόχο σου...πως τις νύχτες βλέπεις τον εαυτό σου να έχεις κατακτήσει τον στόχο σου. Στα όνειρά σου χαμογελάς. Η χαρά σου είναι απερίγραπτη! Και όταν ξυπνάς είσαι γεμάτος ενέργεια να συνεχίσεις προς τον στόχο σου. Γιατί αγάπησες τον στόχο σου, και ξανα αγάπησες τη ζωή σου μέσα από αυτόν τον στόχο!

Η αγάπη για τη ζωή δεν έχει συνταγή.. όμως υπάρχει, είναι αληθινή. 

Αγαπάμε τη ζωή με τα λίγα και με τα πολλά, με τα καλά και τα στραβά της. Η ζωή θα σε πλανέψει, θα σε βγάλει στο δρόμο για μεταξωτές κορδέλες αλλά συχνά θα σου δώσει φύκια. Εσύ...να εκτιμάς το μετάξι και να βλέπεις τα φύκια ως μικρά μαθήματα. 

Εξάλλου η ζωή, μόνο σε λίγους ανθρώπους χαμογελάει συνέχεια. Η ζωή δεν είναι ακριβώς γλυκιά, η ζωή είναι μια πρόκληση και μια συνεχόμενη δοκιμασία. Όταν σου προσφέρει τα δώρα της είναι πραγματικά όμορφη ωστόσο. Και αξίζει να ζεις, να σηκώνεσαι από το κρεβάτι κάθε μέρα για 40 plus λόγους. 

Για κάποιους ανθρώπους είσαι ο αγαπημένος τους φίλος και το καθημερινό τους τηλέφωνο. Για κάποιους άλλους ο άνθρωπος που τους δίνει δύναμη. Για τους γονείς σου είσαι ό,τι πιο πολύτιμο έχουν όσο και αν δεν στο λένε ποτέ τελικά. Για τα αδέρφια σου είσαι η παιδική τους ηλικία και η δεδομένη τους αγάπη.  Για τα παιδιά σου είσαι το άστρο τους, σε ακολουθούν με την καρδιά τους και ας μην το ξέρουν. Για τον σύντροφό σου είσαι το άλλο του μισό, για τα εγγόνια σου ένας μεγάλος θησαυρός. 

Είσαι πάντα κάποιος/α σημαντική για τον κόσμο σου και αξίζει να ζεις για να μοιράζεις αγάπη. 

Όσα πράγματα και αν είδα στη ζωή, η αγάπη ήταν το πιο σημαντικό.  

Να αγαπάς για να έχεις την καρδούλα σου ζεστή!

Καλές γιορτές!

(*Η "Σ" με τον μικρό και τον άνδρα της μου έκαναν φέτος την έκπληξη με μια τούρτα άκρως εορταστική να "μυρίζει" σινεμά...για πάντα)

Βρες ένα όνειρο και κυνήγησέ το... αξίζει! Στο υπογράφω το 2021. 

 

Αποκαλόκαιρο...

 

Και φέτος κύλησε όμορφα  το καλοκαίρι, με ένα παιδικό χέρι στον ώμο και εμένα να του δείχνω τον κόσμο....

Αλλά και με νέες παρέες και νέες συνήθειες. 

Είχα και φέτος θάλασσες και το αγαπημένο μου νησί του Ιονίου στο πρόγραμμα... Με λίγα παραπάνω κιλά (αισίως 60 αλλά λόγω θάλασσας λιγάκι γυμνασμένα) αλλά εμμηνόπαυση και μη συστηματική γυμναστική και απλά 3 κιλά επάνω, νομίζω είμαι μια χαρά :-D Και όντως παράπονο δεν έχω. Αλλά πρέπει να ξανα ξεκινήσω συστηματική γυμναστική!!!! 

Έχω σταματήσει το τακτικό γράψιμο γιατί έγραφα πολύ για άλλες περιπτώσεις, για παράδειγμα έχω ξαναπεί πως ασχολούμαι με δεύτερη σχολή η οποία παίρνει αρκετό από τον "ελεύθερο" χρόνο μου. Κάπως έτσι χαθήκαμε συν το ότι η ζωή πάντα μας τραβάει από το μανίκι να αφήσουμε το παρελθόν και να αγκαλιάσουμε το μέλλον. 

Βέβαια χωρίς το παρελθόν μας δεν θα είχαμε αυτό το μέλλον οπότε κάπου εδώ σταματάει το argument.

Έχω κάνει το εμβόλιο, φαντάζομαι κάποιοι θα αναρωτηθήκατε για εμένα. Όλοι οι γιατροί μου ήταν υπέρ οπότε δεν έχασα την ευκαιρία... ΑΛΛΑ προσέχω πολύ από τον ιό. Το πέρασε μια φίλη μου και ΟΧΙ δεν είναι κάτι απλό...χωρίς να σημαίνει πως όσοι το περάσατε κινδυνεύετε από κάτι, καμία σχέση αλλά... είμαι σίγουρη προστατευτήκατε. 

Αυτό το φθινόπωρο δεν μελαγχόλησα καθόλου για το καλοκαίρι που έφυγε. Έχω πολλά σχέδια στο μυαλό μου για αυτή τη σχολική χρονιά και κατάλαβα πως όταν έχεις σχέδια (βγουν δε βγουν) σε κάνει να πηγαίνεις παραπέρα και πιο πέρα τη ζωή. Φοβερή αίσθηση τα όνειρα και τα σχέδια, σε γεμίζουν χαρά για το αύριο. 

Έχω λοιπόν μικρούς και μεγάλους στόχους! Θα πάρω το πτυχίο και θα μου φύγει μια μεγάλη έννοια! 

Κυριακή σήμερα και μάλλον θα είναι το τελευταίο μπάνιο του καλοκαιριού 2021...

Θα αφεθώ στη μαγεία του νερού που όλες τις αισθήσεις αγκαλιάζει, θα κολυμπήσω κάπου μόνη, μια κουκίδα από ψηλά μέσα στο μεγαλείο της φύσης και θα κάνω μια ευχή, και του χρόνου γεροί, και του χρόνου στη θάλασσα με καλή διάθεση, με αισιοδοξία και με όνειρα!

***Θα προσπαθήσω αυτόν τον χειμώνα να σας γράφω πιο συχνά! Το έχουμε όλοι ανάγκη!

Σας φιλώ, covid-free <3 

χαθήκαμε βρε παιδιά!

 Σας γράφω μετά από πολύ καιρό. Με παρακίνησε το σχόλιο που βρήκα σε μια παλιότερη ανάρτηση πως χάθηκα... Καλά κάνετε και μου γράφετε που και που έστω ένα σχόλιο υπενθύμισης για να ξανά περάσω γιατί η ζωή που με τραβάει από το μανίκι καθημερινά με βγάζει σε άλλους δρόμους!

Όταν επιστρέφω στο Sweet December νιώθω και εδώ ο εαυτός μου....Πιστεύω πως οι άνθρωποι δεν είναι μονοδιάστατοι...εξάλλου καθημερινά παίζουμε διάφορους ρόλους και ας μην είμαστε ηθοποιοί. Οι άνθρωποι έχουμε το παρελθόν μας, ζούμε το παρόν μας και σχεδιάζουμε ένα μέλλον. Είμαστε τα ίδια  σώματα σε όλες αυτές τις καταστάσεις αλλά κάπως διαφορετικοί. Το παρελθόν είναι μέσα μας... όμως εγώ όταν βρίσκομαι με φίλους δεν κουβαλάω βάρος στους ώμους μου, ούτε καν όταν είμαι μόνη μου! 

Ξέρω καλά εκείνο το κορίτσι του 2007 που είχε πολλά προβλήματα και διάφορα θέματα στο κεφάλι της. Ξέρω τα φάρμακα δεν τα θυμάμαι όμως... Δεν έχω δει ποτέ στον ύπνο μου πως βρίσκομαι σε κάποιο νοσοκομείο, πως κάνω μια επέμβαση, πως συναντώ ένα γιατρό. 

Αλήθεια...το μυαλό εκπαιδεύεται; Ναι θα πω... εκπαιδεύεται και μαθαίνει να ζει αρμονικά με τις καλές και τις κακές στιγμές. Δικό μας είναι το μυαλό, το κάνουμε αυτό που θέλουμε.... 

Όποιος αποφασίζει για οποιοδήποτε κακό συμβάν στη ζωή του να μείνει στον πάτο της θάλασσας θα μείνει. Απλά γιατί αυτός το έχει αποφασίσει. Ο καθένας μας είναι ξεχωριστός, όπως κάθε κύτταρο του σώματός μας... Ο καθένας μας αποφασίζει πια πλευρά της ζωής του θα φωτίσει. 

Κανείς δεν μπορεί να σου πει που να ρίξεις τον προβολέα, είναι δικαίωμά σου να θες να ζεις στο παρελθόν και να πονάς ακόμα, για εμένα είναι υποχρέωση προς τον εαυτό σου όμως να κοιτάξεις μπροστά. Η ζωή έχω ξανά γράψει σου ανήκει... τα χρώματα με την οποία θα τη βάψεις θα φτιάξουν το δικό σου μοναδικό ουράνιο τόξο. Αν βλέπεις τη ζωή δύσκολη, στον ορίζοντα θα βλέπεις μουντά χρώματα...Αν επιλέξεις την ελπίδα τότε σίγουρα το ουράνιο τόξο που θα οραματίζεσαι κάπου στο βάθος θα έχει πιο φωτεινά και ανάλαφρα χρώματα. 

Για κάποιους τόσα χρόνια ακούγομαι υπερβολική. Μα ο κόσμος έχει προβλήματα. Ναι θα πω, συμφωνώ. Η  Ελλάδα έγινε μια δύσκολη χώρα για τους υγιείς πόσο μάλλον για τους άρρωστους και τους καρκινοπαθείς. Οι Έλληνες των ιδανικών, της παράδοσης και της φιλοξενίας έγιναν δύσκολοι άνθρωποι.. χάσανε πολλά στο πέρασμα των χρόνων. Όμως, υπάρχουν άνθρωποι με αξίες, ζουν ανάμεσά μας, συναντάμε ρομαντικούς, ανακαλύπτουμε και πάλι σε κάποια γωνιά το φιλότιμο. 

Η ΕΛΠΙΔΑ είναι που κινεί τα νήματα. Αυτό κανείς δεν πρέπει να το ξεχνάει, η ελπίδα και η ευγνωμοσύνη γι αυτά που έχεις, για τη ζωή σου που κυλάει...για τη μέρα που σηκώνεσαι από το κρεβάτι και τα δυο σου πόδια πατάνε στο πάτωμα και μπορείς και κάνεις αυτά τα λίγα βήματα προς το παντζούρι

Οι άνθρωποι ψάχνουμε το πολύ και χάνουμε και το όμορφο λίγο στη ζωή. Η ομορφιά είναι παντού και η ζωή βρίσκεται στα πάντα. Στο αεράκι που θα σε φυσήξει και θα αισθανθείς ελεύθερος, στο χαμόγελο του γείτονα, σε μια γνώριμη παιδική φωνή που θα ακούσεις και θα σου χαϊδέψει τα αφτιά. 

Δώσε βάση στα απλά και θα κερδίσεις πολλαπλά! 

Κάποτε ήμουν στο -3 για χημειοθεραπείες τώρα είμαι στο βυθό με αστερίες. 

Ξεκίνησα τα μπάνια ήδη από 6 Ιουνίου για φέτος και ήδη πήγα σε ένα νησί στις Κυκλάδες...παρακάτω βλέπεις μια φωτό από εμένα και τον πιτσιρίκο της "Σ" 

και η "Σ" καλά είναι αρμενίζει και ξορκίζει τον καρκίνο της στα γαλάζια νερά, πολύ συχνά και μαζί μου! 

Καλό μήνα!

 

Αύριο ξημερώνει Μάρτιος... 31 νέες μέρες για να γράψετε ότι θέλετε! 

Δεν πειράζει να είσαι διαφορετικός όπως αυτή η Μαργαρίτα, είσαι και εσύ μέρος της φύσης κάπου εκεί έξω! Ο καθένας έχει τη θέση του στις ζωές των άλλων αλλά και γενικότερα στη ζωή... Όλοι είμαστε σημαντικοί για κάποιους ανθρώπους, ο καθένας με τον τρόπο του! 

Έδιωξα λίγο το φορτίο της καραντίνας με μια μεγάλη βόλτα στη φύση και στη θάλασσα. Παρέα μου ήταν η "Σ" και ο μικρός. 

Πως πέρασαν τα χρόνια; Ο μικρός είναι 7 και κάτι...αλλά για μια στιγμή μέσα στο αυτοκίνητο είπα στη "Σ" "αν εξαιρέσουμε το πίσω κάθισμα...είναι σαν να μην πέρασε μια μέρα, σαν να είμαστε όπως πάντα". Κι όμως φτάσαμε 40 με τη "Σ" εκεί που είχαμε ξεκινήσει στα 23. 

Περνάνε και για εσάς γρήγορα τα χρόνια; 

Περνάνε τα άτιμα, ακόμη και τα δύσκολα και εκείνα τα σκοτεινά και εκείνα περνάνε! Ας εστιάζουμε στο καλό περισσότερο από το κακό! Ας κοιτάμε μπροστά, ας συγχωρούμε και ας αγαπάμε... η ζωή είναι για να πηγαίνει μπροστά! Άργησα αλλά το κατάλαβα!!!!

Στις μικρές ή μεγάλες δοκιμασίες αυτών των ημερών να είστε δυνατή, θα έρθει και μια καλύτερη ζωή!

Σας φιλώ, 

καλή Άνοιξη σας εύχομαι, όπως την ορίζει ο καθένας σας!

Καλή χρονιά!

 Merry everything and happy all! 

Μάλλον όλους μας κούρασε αυτό το 2020... να και μια χρονιά που όλοι θέλαμε να περάσει. Όλους μας επηρέασε.. μας έφερε τα πάνω κάτω και άλλαξε την καθημερινότητά μας!

Όταν είχαν αρρωστήσει το 2007 δεν φανταζόμουν με τίποτα πως η ζωή μπορεί να αλλάξει για τόσους πολλούς ανθρώπους ταυτόχρονα! Κι όμως... εκείνα τα χρόνια των θεραπειών και χειρουργείων είχα δει τη ζωή μου να παίρνει τρελή τροχιά. Τα πάνω κάτω από τη μια στιγμή στην άλλη αλλά να...όχι ότι τα ξέχασα αλλά τα προσπέρασα... μέχρι που ήρθε το 2020 και μας πέταξε όλους σε άλλη τελείως τροχιά. 

Δολοφονικός ιός... covid 19. Ήρθε για να μείνει, για να στείλει ανθρώπους σε νοσοκομεία και στον άλλο κόσμο. Η κοινή γνώμη, εγώ και εσύ επίσης παγωμένοι, αποσβολωμένοι να χάνουμε τη ζωή μας (εγώ για 2η φορά). 

Το 2020 μας δίδαξε απίστευτα πράγματα! Πράγματα που δεν υπάρχουν σε βιβλία, πράγματα πέρα για πέρα αληθινά για τους περισσότερους! Αν δεν έχεις αρρωστήσει ή περάσει δύσκολα, τότε σίγουρα δεν έχεις σκεφτεί ούτε τα μισά από αυτά τα ζητήματα για τη ζωή... 

Μαθαίνεις την αξία της αγκαλιάς και των αγαπημένων προσώπων. Μαθαίνεις πως είναι να ζεις με τον φόβο του αν θα ζήσεις ή θα πεθάνεις. Μαθαίνεις τι είναι ο φόβος; Μπορείς να τον καταπολεμήσεις και να σταθείς παλικαρίσια μπροστά στην απειλή του θανάτου; Μαθαίνεις τι είναι η απειλή θανάτου... συνεχίζεις να ονειρεύεσαι όταν νιώθεις ότι σταδιακά χάνεις τη ζωή που όριζες ως χθες; 

Αν δεις το 2020 ως δίδαγμα, ως μια κίνηση σταλμένη απ το πουθενά (ή όχι) για να σε αφυπνίσει τότε κέρδισες και αυτή τη χρονιά...

Πρέπει να μάθεις πως καμία χρονιά δεν πάει χαμένη από κανέναν ιό. Όσο ζεις είναι δικές σου οι μέρες και η ζωή σου θα σου ανήκει πάντα, και το επόμενο βήμα κοίτα να είναι δικό σου. Ο καιρός δεν πάει χαμένος γιατί ζεις, δημιουργείς και από τη γωνίτσα του σπιτιού σου και να το ναι, κάνεις και σχέδια. Το καλοκαίρι μετά την καραντίνα του Μαρτίου μας "χαρίστηκε" μην μου πεις ότι δεν πέρασες καλά! 

Η ζωή μας δεν θα είναι πάντα ένας ιός, αλλά μέσα από τον ιό μάθαμε τη σημασία που έχει να μπορείς να νιώθεις ασφαλής. Την ασφάλεια φίλε την χάσανε πολλοί καρκινοπαθείς και άλλοι τόσοι που περνάνε χρόνια νοσήματα. Αρκετοί ευτυχώς αποφάσισαν να δούνε το μέλλον θετικά αλλά εξακολουθούν να παίρνουν τις ημέρες μια-μια. 

 Μάθε να παίρνεις τη ζωή όπως έρχεται! Σήμερα, τώρα είναι η ευκαιρία! Μετέτρεψε την πανδημία σε ευκαιρία για να μάθεις όσα δεν σου έμαθαν ποτέ στα σχολεία. ΤΙΠΟΤΑ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΔΕΔΟΜΕΝΟ ΣΤΗ ΖΩΗ. Η υγεία πρωτίστως αλλά ούτε τα λεφτά, ούτε οι συγγενείς μα ούτε και οι φίλοι δεν είναι δεδομένα. Το χαλάκι της ζωής μας πολύ εύκολα τραβιέται και τις περισσότερες φορές δεν φταίμε καθόλου γι αυτό. 

Κλείνοντας το 2020 θα σου πω για εμένα προσωπικά...Το 2020 έγινα 40 ετών, αστρονομικό νούμερο για εμένα που το 2007 ήμουν 27 και με καρκίνο 3 grade. Τα κατάφερα να φτάσω λοιπόν ως εδώ...μέσα από περιπέτειες πότε μεγάλες πότε μικρές και μια ψυχολογία που να κρέμεται σε μια κλωστή. Οπότε το 2020 ήταν ο προσωπικός μου θρίαμβος αν και δεν νιώθω καθόλου 40αρα. Το 2020 ξανα έμαθα πολλά για τους ανθρώπους μέσω του covid, το μόνο σίγουρο, ακόμα μαθαίνω...Το 2020 τελείωσα την πτυχιακή μου και αισίως θα πάρω το πτυχίο από την δεύτερη σχολή μου το 2021. Το 2020 έμαθα να εργάζομαι μέσω τηλεκπαίδευσης. Το 2020 μπήκα στον χώρο της διαφήμισης (κείμενα) δειλά δειλά. Το 2020 γνώρισα και νέους φίλους. Το 2020 ήρθα πιο κοντά με κάποιους παλιούς μου φίλους. Το 2020 συγχώρεσα φίλους και έκλεισα κάποιους "λογαριασμούς". Το 2020, λίγο πριν την εκπνοή του έμεινα για ένα μήνα καραντίνας στο νέο μου σπίτι.  

Η ζωή μου δεν σταμάτησε ποτέ, ούτε σε συνθήκες καραντίνας. Περπατούσα και έκανα κάποιες επιμορφώσεις, έβγαινα στο φως, τότε ήταν Άνοιξη τώρα είναι ένας μεταμφιεσμένος χειμώνας. 

Έχω μια χαρά... η χαρά φίλε μαθαίνεται, μέρα με τη μέρα. Έχω τη χαρά να ανακαλύψω νέες θάλασσες και να κατακτήσω κορυφές. Έχω στόχους, βλέπω κάθε βράδυ ένα όνειρο. Ονειρεύομαι με μάτια ανοιχτά. Όλα αυτά είναι πραγματάκια που μπορεί ο καθένας να καλλιεργήσει μέσα του, ψάξε λίγο μέσα σου και θα δεις...

Η ζωή είτε με παρέα εκεί έξω είτε λιγάκι μόνος εδώ μέσα είναι όμορφη, είναι ο ήλιος το πρωί και ο ήχος της βροχής το βράδυ! Όλα είναι στο πρόγραμμα... και τα δύσκολα και τα εύκολα. Μάθε λοιπόν να μην τα παρατάς και να μην επιμένεις στην παλιά σου ζωή αν απόψε δεν μπορείς να τη ζήσεις... Δέξου πως φέτος είναι διαφορετικά, και θα δεις πως θα νιώσεις ήδη καλύτερα. Το να αποδέχεσαι μια κατάσταση δεν σημαίνει ότι τα παρατάς αλλά ότι έχεις την εξυπνάδα να προσαρμόζεσαι! Κάντο... γιατί αν δεν το κάνεις τότε χάνεις την ίδια τη ζωή!

Σε φιλώ και σε αγκαλιάζω όπως χρόνια τώρα κάθε που περνάς!

ΚΑΛΗ ΧΡΟΝΙΑ με περισσότερα χαμόγελα έστω και κάτω από τη μάσκα. Να χαμογελάτε γιατί αυτό φαίνεται στα μάτια, να αλλάζετε τον τόνο της φωνής σας γιατί αυτό ακούγεται! Να αγαπάτε...αυτό ζεσταίνει τις καρδιές!