Τρίτη 18 Δεκεμβρίου 2018

ΕΤΩΝ eleven

Καλησπέρα κόσμε!

μια ιδιαίτερη σήμερα ημέρα για εμένα! Την πιο όμορφη φράση μου την είπε σε ανύποπτο χρόνο η μαμά μου στο δρόμο...σκύβοντας λίγο στο αυτί μου!

"Για εμένα είσαι έντεκα χρονών!" Σε δευτερόλεπτα σκέφτηκα πωπω τόσο νιάτο με θεωρεί η μαμά μου, μικρούλα κι έφηβη και χαμογέλασα. Μέσα σε δευτερόλεπτα κατάλαβα η μαμά τι εννοούσε!Η μαμά μου εννοούσε πως η καινούρια μου ζωή είναι 11 ετών, πως μετά τον καρκίνο είμαι πλέον 11, πως εκείνο τον Δεκέμβρη (καλώς κακώς) ξανα γεννήθηκα και είμαι αισίως 11!

Έντεκα! Στα αλήθεια σήμερα μου άρεσε που το άκουσα! Το βρήκα γλυκό, το βρήκα μοναδικό και ξεχωριστό! Σήμερα είχα ρεπό, τι καλύτερο απο το να γιορτάσω τα γενέθλιά μου με φίλους απο το μεσημέρι! Κι έτσι κι έγινε! Ετών 11, σαν σήμερα το 2018 ήταν η πρώτη χημειοθεραπεία μου! Για δείτε που έφτασα! Μα πέρασαν κιόλας 11 χρόνια από εκείνη την πρώτη πεταλούδα, τα πρώτα φάρμακα, την πρώτη αδυναμία.

Σήμερα χαμογελούσα πλατιά! Η ζωή είναι γεμάτη εκπλήξεις, κακές, καλές, ευχάριστες και δυσάρεστες. Όσοι επιβιώσαμε του καρκίνου καλό θα ήταν να επικεντρωνόμαστε στα ευχάριστα!

Ευχαριστώ όλους όσους με θυμήθηκαν. Για όλους εκείνους που ξέρανε πως σήμερα είναι τα γενέθλιά μου, και γνωρίζουν και με το παραπάνω πόσο σημαντικά είναι για εμένα, λυπάμαι που δεν στείλανε έστω το πιο τυπικό μνμ! Λυπάμαι γι αυτούς....εγώ στη θέση τους θα το έκανα!

Λατρέψτε τα γενέθλιά σας! Είναι η ημέρα σας! Τα χρόνια που συμπληρώνετε είναι δικά σας, είναι ουσιαστικά και γεμάτα από στιγμές! Μην αξιολογείτε τις στιγμές, σκεφτείτε ότι οι στιγμές μετράνε γενικά γιατί είναι η ίδια η ζωή! Σκεφτείτε πως όσες φορές κι αν πέφτουμε άλλες τόσες σηκωνόμαστε! Δεν θέλουμε να πέφτουμε ούτε καν ψυχολογικά! Όμως πέφτουμε, let it be, αρκει να θυμόμαστε να σηκωνόμαστε ΠΑΝΤΑ!





 


Δεν υπάρχουν σχόλια: