Κυριακή 1 Δεκεμβρίου 2013

Καλό μήνα!

 Πόσοι Δεκέμβριδες ήμαστε εδώ;;;Βγάλτε κομπιουτεράκια ή βάλτε μυαλό! Απο το 2007!!!!Και κάπως έτσι, παρεούλα, ξημέρωσε η 1η Δεκέμβρη του 2013!Καλό μήνα-->πόσους μήνες μετρήσαμε μαζί! Πόσους αριθμο-υπολογισμούς; Πόσες ημερομηνίες είδατε μαζί μου στο προσωπικό μου ημερολόγιο; Χειρουργεία 3 /// Θεραπείς 8 /// Ακτινοθεραπείες 25 /// Μήνες πολλοί, απο Δεκέμβρη ως Μάιο! Ο Καβάφης πέθανε την ημέρα των γενεθλίων του, εγώ χειρουργήθηκα τον μήνα των γενεθλίων μου και την ημέρα των γενεθλίων μου έκανα την πρώτη Χημειοθεραπεία μου! Θυμάμαι ο πατέρας μου είχε πει στον γιατρό "γιατρέ δεν γίνεται να ξεκινήσουμε άλλη μέρα; γιατί εκείνη τη μέρα έχουμε γενέθλια" ούτε που είχε περάσει απο το μυαλό μου πως ο πατέρας μου θυμόταν τα γενέθλιά μου. Ο γιατρός χαμογέλασε....στην επιστήμη σκέφτηκα δεν υπάρχουν γενέθλια, υπάρχει η ζωή και ο θάνατος, τα 2 άκρα! Έτσι η 18η του Δεκέμβρη χρωματίστηκε με κάθε λογής χρωματάκια ορών-φαρμάκων. Κι ο κόσμος έπαιρνε τηλέφωνα για χρόνια πολλά και έστελνε μηνύματα με λέξεις όπως "πολύχρονη" και "ότι επιθυμείς" κι εγώ ήμουν τόσο μα τόσο μπερδεμένη αλλά απο την άλλη έπρεπε να λέω "ευχαριστώ" και να χαμογελώ απο τηλεφώνου γιατί κανείς δεν ήξερε τι περνώ! "Ότι επιθυμείς"λέγανε οι ευχές και το κεφάλι μου ήταν τόσο μουδιασμένο απο τη "ζαλούρα" που σου φέρνουν τα φάρμακα και απο την "κάσκα" (συστημα ψυχρής θεραπείας στο κεφάλι για να μην πέσουν τα μαλλιά--σ.σ που πάλι πέσανε αλλά όχι όλα--γι αυτό δεν έβαλα και περούκα) που τι να σκεφτώ πως επιθυμώ; Ο κόσμος μου γύριζε ανάποδα, σε γρήγορη τροχιά, ίσα που προλάβαινα φευγαλαίες ματιές στους γύρω μου καθώς στοβιλιζόμουν...
Είναι περίεργα τώρα που σας τα διηγούμαι, απο τη σιγουριά του σαλονιού μου, πίνοντας καφέ με συντροφιά ένα τζάκι με δυνατή φωτιά. Ναι είναι περίεργα, αλλά είναι και ανθρώπινα αναμενόμενο. Όταν είσαι στο δωμάτιο του "πόνου" σκέφτεσαι, "δεν μπορεί....θα έρθει μια μέρα που κάτι απο όλα αυτά τα δυσάρεστα θα έχει τελειώσει". Λες "δεν είναι δυνατόν" δεν θα περάσω τη ζωή μου μόνο με τα δυσάρεστα, με τον πόνο και με τα νεύρα. Και ναι, μετά απο μεγάλη υπομονή, απο κόπο αρκετό, απο ενδοσκόπηση, αυτοσυγκράτηση κατά καιρούς αλλά και μεγάλη εκτόνωση νεύρων έχω τη χαρά και την τιμή να μπορώ να γράψω σε εσάς αυτές τις γραμμές και να επικοινωνήσω συναισθήματα και σκέψεις!
Σας εύχομαι να έχετε έναν όμορφο Δεκέμβρη, να περνάτε πάντα ωραία στα γενέθλιά σας, με ανθρώπους που σας αγαπούν και με μπόλικη ελπίδα και αισιοδοξία πως θα είστε καλά και θα ζήσετε μια ζωή όπως το επιθυμείτε!!! Ας μην βγούν τα όνειρα όλα, ας βγούν τα μισά, ή ας βγει έστω ένα! Εσείς, εμείς θα τα έχουμε κάνει, θα τα έχουμε οραματιστεί και εκείνα τα "λίγα λεπτά ονειρου" θα έχουμε νιώσει καλά! Δεν είναι η Ιθάκη! Ήταν πάντα το ταξίδι αλλά εμάς και να μας το είχαν πει κάποτε οι δάσκαλοι το προσπεράσαμε, γιατί ήμασταν "άγρια νιάτα" που τα θέλαμε όλα. Λίγοι ήταν  αυτοί που το πήραν σοβαρά τότε και "αλλάξανε ζωή".
ΚΑΛΟ ΜΗΝΑ! ΜΑΚΑΡΙ ΑΥΤΟΣ Ο ΜΗΝΑΣ ΝΑ ΚΑΝΕΙ ΤΙΣ ΕΥΧΕΣ ΣΑΣ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑ!

Δεν υπάρχουν σχόλια: