Τρίτη 25 Οκτωβρίου 2011

back from doc

Ο χειρούργος που με είδε σήμερα, μου είπε να περιμένω μια εβδομάδα για να δω πως θα πάει αυτό το πρηξιματάκι σαν "φακή" στη μασχάλη μου! Όχι ξύρισμα, όχι αποσμητικό, και πλύσιμο με αντισηπτικό. Άντε και να δούμε, θα το παρακολουθήσουμε μια βδομάδα, και αν δεν υποχωρήσει, τότε θα δούμε τι θα κάνουμε. Προς το παρόν αυτό που μπορεί ο χειρούργος να πει, είναι πως είναι επιφανειακό...το οποίο είναι καλό, αλλά λόγω του ιστορικού μου δεν μπορούμε να μην το ψάξουμε παραπάνω...

Γενικά βιώνω μια πολύ περίεργη κατάσταση...Εκεί που ήμουν σε μια σειρά...απο τη μια η απόξεση, απο την άλλη το "σπυράκι" στην μασχάλη και απο την άλλη τα χειρότερα...η πρώτη μου ξαδέρφη στην κυριολεξία χαροπαλεύει με τον καρκίνο και είναι μόλις στα 34 και πολύ δύσκολα...Δύσκολοι καιροί για πριγκήπησες έχω να πώ...δύσκολα φεγγάρια...και να σκεφτεί κανείς πως ο Οκτώβρης είναι μήνας πρόληψης καρκίνου του μαστού. GOD HELP US!

1 σχόλιο:

Ανώνυμος είπε...

Χαίρομαι που πήγαν όλα καλά! Μπήκα σήμερα και είδα ταυτόχρονα ότι είχες βρει και το σπυράκι και τα καλά νέα ότι δεν είναι κάτι.

Βασικά με τις μασχάλες θέλει προσοχή. Όχι ξύρισμα και αν υπάρχει η δυνατότητα το lazer είναι καλύτερο γιατί δεν δημιουργεί φλεγμονές κτλ όπως το ξύρισμα. Έτσι μου είχε πει η πλαστικός μου όταν την είχα ρωτήσει. Και επειδή χτυπάει το επιφανειακό δέρμα δεν υπάρχει κίνδυνος από το lazer. Εγώ είχα ξεκινήσει να κάνω όταν είχα ακόμη τις βαλβίδες από το προσωρινά ενθέματα. Αλλά με το ξύρισμα πάντα είχα πρόβλημα και "πετούσε" σπυράκια.
Για αποσμητικό επειδή είχαν πει και στην μαμά μου να προσέχει τι χρησιμοποιεί(είχε εμφανίσει παλιά καρκίνο μαστού) χρησιμοποιώ ένα που είναι με φυσικό κρύσταλλο σαν σε νερό μέσα από φαρμακείο. Δεν επιβαρύνει καθόλου τους αδένες. Γιατί βασικά τα περισσότερα αποσμητικά μπλοκάρουν τους αδένες.

Σε καταλαβαίνω τι λες ότι είχες μπει σε μια σειρά και με την απόξεση, σπυράκι κτλ σε αποσυντονίζει.. Αλλά μην τα αφήσεις να σε επηρεάσουν. Δεν πρέπει και δεν αξίζει.. Προσπάθησε να τα βλέπεις στην πραγματική τους διάσταση. Δεν ήταν κάτι σοβαρό, δεν ήταν καν κάτι πέρα από υποψία. Αξίζει όμως να αφήνεις να επηρεάζεται η ψυχολογία σου για υποψίες που αποδείχτηκαν ότι όλα είναι καλά;

Κουράγιο και δύναμη εύχομαι για τη ξαδέλφη σου και όλους όσους παλεύουν... Μακάρι να βγουν νικητές/-τριες όλοι και να είναι αυτά μακρινή ανάμνηση.

Χθες πριν φύγω από το γραφείο είχα γράψει σε ένα χαρτί τι πρέπει να κάνω σήμερα από δουλειές. Και κάτω κάτω έγραψα "Μια νέα μέρα ξεκινά! Αξιοποίησε την!"
Τώρα που διάβασα το post σου και τα νέα σου για τη ξαδέλφη σου, το σημείωμα μου παίρνει άλλη αξία για μένα. Δεν πρέπει να το γράφω, πρέπει να το ζω κάθε μέρα!!

πολλά φιλιά από τις σκανδιναβικές χώρες!
BRCA-1