Τρίτη 22 Ιουνίου 2010

καλή βδομάδα!

Αλήθεια, πόσες βδομάδες είδαμε μαζί απο δω;;;Πολλές, πάρα πολλές! Έφτασα κοντά στα 400 posts!

Σήμερα το βραδάκι, καθώς τριγύριζα στην πόλη με το ποδήλατό μου άκουσα ένα τραγουδάκι (δεν θυμάμαι ποιο...ξένο όμως) και σκέφτηκα πως αν σε όλους τους ανθρώπους χαρίζεται η ζωή την ώρα που γεννιόμαστε, για όλους εμάς που έχουμε αρρωστήσει, και δλδ κινδυνεύσει να χάσουμε αυτό το δώρο, το δώρο αυτό θα έπρεπε να το απολαμβάνουμε απο την αρχή και να σκεφτούμε πως το ίδιο δώρο, μας το δώσανε για δεύτερη φορά, και εκεί που σε κάθε τέτοια όμοια περίπτωση θα λέγαμε "καλά τι να το κάνω; τέτοιο έχω!" εδώ, γελάμε, εδώ χαιρόμαστε! Καλό είναι λοιπόν να μη φθειρόμαστε πουθενά αλλά να απολαμβάνουμε το δώρο μας αυτό! Τίποτα δεν επαναλαμβάνεται, και το έχω ξανα πει, οι μέρες που περνούν μας φέρνουν πιο κοντά στο τέλος, να μη χαρούμε τη διαδρομή; Εσείς, τι απολαύσατε απο τη σημερινή μέρα; Σε πόσους ανθρώπους χαμογελάσατε; Τι κάνατε απο καρδιάς και για τον εαυτό σας;Μάθατε να αγαπάτε πρώτα τους εαυτούς σας και μετά τους άλλους; Κάνατε περισσότερες ευχάριστες σκέψεις απο γκρίζες;

2 σχόλια:

( fortounata) είπε...

ακριβώς αυτό πρέπει να κάνουμε όλοι,να απολαμβάνουμε κάθε στιγμή της ζωής μας.φιλάκια πολλά.

Sweet December είπε...

για fortounata

φιλάκια και σε σένα!