Δευτέρα 14 Σεπτεμβρίου 2009

Rewind...

Ε ρε και η ζωή να «μαζευόταν» όπως εκείνες οι βιντεοκασέτες με τις οποίες μεγάλωσε και η δική μου γενιά. Φαντάζεσαι να πατούσαμε pause και μετά rewind και να ανατρέχαμε στις ευχάριστες αναμνήσεις μόνο, και να τις παγώναμε; Να βλέπαμε τις ωραίες μας στιγμές να τυλίγονται η μια πάνω στην άλλη, ασφαλής, αποτυπωμένες σε καφέ σκούρη ταινία. Κανείς να μην μπορεί να μας τις διαγράψει και όσο περισσότερο γύριζε το βίντεο προς τα πίσω, τόσο περισσότερες και οι όμορφες στιγμές.

Αυτός ο μήνας είναι (μάλλον τυχαία) μήνας περισυλλογής. Θες λίγο ο καιρός (κρύος και βροχερός), θες λίγο η Αθήνα και τα νέα της Χίου; Πνευματικά (mentally) είμαι πολύ περίεργα…είμαι στο παντού και στο πουθενά. Δε δουλεύω και ψάχνω τρόπο να γεμίσω το χρόνο μου. Μα οι περισσότεροι μοιάζουν τόσο busy...Αποφεύγω συστηματικά τη μοναξιά με ενδεχομένως ένα μικρό φόβο μήπως με ωθήσει στη μοναχικότητα. Δεν βρίσκω κάτι να με εκφράζει (αυτή και αν είναι μεταβατική περίοδος). Όλοι και όλα σκορπίσανε. Ναι, έχουμε ανάγκη να νοιώθουμε «σημαντικοί άλλοι» για τους ανθρώπους που νοιαζόμαστε. Μήπως να πάω στη Χίο; Μου ρχεται να πάρω το αυτοκίνητό μου και να βγω στο πουθενά. Να οδηγώ, να οδηγώ και να χαζεύω ώρες ατέλειωτες τη λευκή διαχωριστική γραμμή του δρόμου μέχρι να κουραστώ.
Από την άλλη νιώθω και μια τρελή νιρβάνα. Ναι,είμαι πολύ πιο ήρεμη και τα περισσότερα πράγματα δεν με ενοχλούν τόσο. Πάει το «εγώ» που με όλους και όλα «φιτιλιάζοταν». Έχω καταλαγιάσει. Η ψυχολόγος μου, μου είπε ότι δεν μιλάω με την ίδια «ένταση» όπως παλιά. Που πάω από δω και πέρα; Δεν ξέρω, μα μήπως ξέρει και κανείς να μου πει; Η δοκιμασία μου ήταν μεγάλη, κουράστηκα, ανέβηκα, κατέβηκα βουνά, διέσχισα ερήμους, ήπια νερό, σκονίστηκα, έπεσα, σηκώθηκα και τελικά είδα τον ουρανό καταγάλανο, με θαρραλέο βλέμμα…
Η ψυχολόγος μου, μου είπε για την κατάστασή μου πως είναι φυσιολογική, πως βγήκα από ένα μεγάλο τούνελ, πως είμαι καλά και πως σύντομα θα βρω και άλλα πράγματα να με γεμίζουν. Τώρα λέει, είναι σαν να έχω ένα πηγάδι που έχει στερέψει. Και τι να το κάνεις το πηγάδι αν δεν έχει νερό; Σου στερεί αυτό που θες! Διψάς, θες να δροσιστείς αλλά σκύβεις και δε βλέπεις τίποτα, και αν φωνάξεις το μόνο που θα ακούσεις θα είναι ο αντίλαλος της φωνής σου. Το απόλυτο τέλμα; Ίσως…
ίσως μοιάζω με ένα άδειο μπουκάλι. Τα μπουκάλια όμως γεμίζουν με ότι λογίς υγρό θες, ακόμη και με άμμο. Και αν δεν τα γεμίσεις, μπορείς πολύ απλά να ακουμπήσεις το κάτω χείλος σου στο στόμιό τους και με τη δύναμη του αέρα που γεμίζει τα πνευμόνια σου, να φυσίξεις και να βγάλεις μια νότα.
Αυτή η νότα, ήχος από ένα άδειο και ασήμαντο αντικείμενο, μπορεί να είναι η αρχή για μια καινούρια μελωδία.

10 σχόλια:

Ανθούλα είπε...

Εύχομαι το μπουκάλι , να γεμίσει με κόκκινο γλυκό κρασί και να μεθύσεις από ευτυχία...

Giota είπε...

Εύχομαι το μπουκάλι να γεμίσει με αγάπη, αν και πιστεύω ότι είναι γεμάτο ... με όνειρα. Άνοιξέ το και ελευθέρωσέ τα...

Πάντως κάτι έχει ο Σεπτέμβριος, και εγώ έχω λίγο αποσυντονιστεί αλλά πιστεύω πως ότι μας κάνει να αισθανόμαστε όμορφα είναι μόνο καλό.

Sweet December είπε...

για Ανθούλα

Σ'ευχαριστώ φίλη μου!

για Giota

Thanks!Αχ αυτός ο μήνας :-(
Φιλάκια!

Ανώνυμος είπε...

Εύχομαι μια καινούργια ανάλαφρη μελωδία.
Εγώ το έχω ξαναπεί. Δεν μ' αρέσουν τα rewind. Δεν μ' αρέσει να κοιτάω πίσω. Προτιμώ την χαρά του καινούργιου και της ανανέωσης. Προτιμώ να αφήνω το παρελθόν και να κοιτάω μπροστά. Εμένα αυτό με βοηθάει, όλα τα άλλα μου φέρνουν θλίψη, εκείνη την πικρόξυνη γεύση.
Θα τα πούμε εκτενώς μάλλον μετά την επιστροφή μου. Θα λείψω μέχρι και την άλλη Κυριακή 27.10.
Εγώ πάω για άλλα, μπορεί με τον ίδιο άνδρα, αλλά για άλλα. Κάθε φορά και αλλού.
Μα και συ είσαι της γύρας, απόλαυσε λοιπόν τις νέες εμπειρίες, την ζωή που ανοίγεται μπροστά σου.

Theogr ο κηπουρός είπε...

Πέρασα για μια απλή καλημέρα. Καλό χειμώνα, καλή δύναμη και να κρατάς γερά.

Sweet December είπε...

για Sundy

Καλά,δίκιο έχεις για το παρελθόν...Τελικά τι γίνεται και να τα θυμόμαστε?Αφου είμαστε άλλοι άνθρωποι απο τότε...Τι να πω,μερικές φορές νομίζω πως πιέζω τον εαυτό μου με το παρελθόν, με πιέζω να το κρατάω ζωντανό.


για Theogr ο κηπουρος

Να σαι καλά φίλε!

Ανώνυμος είπε...

"...εάν ψάχνετε για δέσμευση ,γιατί να επιστρέψετε σε ένα πρόσωπο με πρόβλημα δέσμευσης;Γιατί να γυρίσετε πίσω σε ένα ξερό πηγάδι;"El.Kubler-Ross.Με αγάπη,η 'γιατρός' σου.

Sweet December είπε...

για Γιατρέ μου

το κρατάμε αυτό και ήδη μας έχει προβληματίσει γενικότερα για τη ζωή...όπως και η ατάκα σας πως "και η μεγαλύτερη αγάπη τελειώνει" αλλά θα ζήσουμε και με όλα αυτά τα "αρνητικά" και θα φιλοσοφήσουμε τη ζωή κάπως αλλιώς, με όσα μέσα έχουμε και μπορούμε απο δω και πέρα!

Σε φιλώ, να μου είσαι καλά, καλό Σ/Κ (με δυνατά τραγούδια!)

Ανώνυμος είπε...

Και "μεγαλύτερο πένθος τελειώνει" είνει η παρατήρηση αλλά τελικά το προσαρμόζουμε παντού και σε όλα.Η ΄γιατρός΄σου.

Sweet December είπε...

και το μεγαλύτερο πένθος???Αυτό και αν είναι είδηση!

ΦΙΛΑΚΙΑ!