Κυριακή 7 Ιουνίου 2009

Σκέφτηκα να γράψω κάποιες γραμμές

είναι αργά! Αύριο είναι του Αγίου Πνεύματος…ξέρετε…πολλές φορές, καθώς ξαπλώνω, καθώς κάνω ποδήλατο, καθώς κάνω μπάνιο…σκέφτομαι να γράψω ένα σωρό πράγματα που όμως μετά τα ξεχνάω…ίσως πρέπει να πάρω ένα «μαγνητοφωνάκι» και να τα αφηγούμαι…

Αύριο είναι του Αγίου Πνεύματος και σήμερα θυμήθηκα ένα σωρό πράγματα. Γράφω απόψε, Κυριακή βράδυ, μέσα στην ησυχία του πατρικού μου. Μου αρέσει αυτή η ησυχία που διακόπτεται μόνο από τον ήχο των δακτύλων μου πάνω στο μαύρο μου πληκτρολόγιο. Είναι το καλύτερό μου αυτή η ώρα, γιατί καθώς ο υπολογιστής μου βρίσκεται στην κουζίνα, πολλές φορές, τη μέρα, αναγκάζομαι να μιλάω και στη μητέρα μου και να γράφω και ποστ!

Σήμερα θυμήθηκα πολλά, θυμήθηκα πρώτον ότι περσι σαν αύριο, εμφανώς πιο χοντρούλα, εμφανώς καταπονημένη και με τα φρέσκα μου μαλλιά ήμουν σε ένα beach-bar με τη «Σ» και πίναμε καφέ. Δεν είχα βουτήξει στη θάλασσα, όμως φορούσα το μαγιώ της μαστεκτομής για το οποίο μου είχε πει η «Σ» «κοίτα να το αγοράσεις εγκαίρως, μη ψαχνόμαστε τελευταία στιγμή». Και ακούγοντάς την το είχα αγοράσει από τον Μάιο. Μετά τον καφέ πήγαμε για φαγητό, πάλι παραθαλάσσια. Αγίου Πνεύματος ήταν. Φάγαμε και ήπιαμε ούζο εκείνη τη μέρα, όλα ήταν ωραία, όλα ήταν χαλαρά, μόνο που εγώ έπρεπε να προλάβω το τρένο των 5.17 για να κατέβω στην Αθήνα, να κάνω το Herceptin. Και πραγματικά θυμάμαι πως είχα εξαντλήσει κάθε χρονικό περιθώριο, γύρισα σπίτι 4.30 για ένα γρήγορο μπάνιο και έφυγα, η μάνα μου είχε σαστίσει. Πως περνάει ο καιρός, καλπάζοντας θα γράψω απόψε! Αύριο ξημερώνει μια παρόμοια μέρα…μπορεί την Τετάρτη να πάρω τον δρόμο για Αθήνα αλλά τα πράγματα είναι πλέον διαφορετικά…το μαγιώ της μαστεκτομής μου είναι άχρηστο πια…ττο Herceptin τελείωσε, τα μαλλιά μου έχουν μήκος καρρέ, τα νύχια των ποδιών μου ξαναβρήκαν το σχήμα τους και έχουν απόψε χρώμα κοραλλί, τα περιττά κυλά φύγανε και το πρόσωπό μου ηρέμησε. Πώς να μην είμαι χαρούμενη για όλα αυτά; Είναι ένας προσωπικός «αγώνας» που στέφθηκε με επιτυχία. Χρόνια πολλά αναλωνόμαστε σε άπειρους αγώνες με άλλους, σκέφτηκε κανείς πως αν κερδίσουμε με το μέρος μας τον εαυτό μας θα λύσουμε πολλά απο τα προβλήματά μας;
Σήμερα κατάλαβα ότι ξεπέρασα και την απόρριψη από τη «Ν», πάει, έκλεισε το κεφάλαιο. Σαν σήμερα το 2007 είχα πάει τη «Σ» και τη «Ν» σε ένα πανηγύρι. Στο ίδιο πανηγύρι βρέθηκα και σήμερα. Συνειδητοποίησα πως πέρασα και πέρασαν πολλά από το 2007. Η «Ν» μπορεί και να έχασε και το καλύτερο κομμάτι, έμεινε στα δύσκολα, αλλά στο κομμάτι της «αποθεραπείας» μου το έβαλε στα πόδια. Έχασε λοιπόν το come back μου, την ανανεωμένη μου διάθεση και εμφάνιση. Χθες την είδα να περνάει από μπροστά μου και δεν μπήκα στον κόπο να τη φωνάξω, ποιος ο λόγος; Το μόνο που σκέφτηκα ήταν σίγουρα «μα που πήγαν η αγάπη και το ενδιαφέρον που είχαμε η μια για την άλλη;». Εγώ «έχω πια κλειστό το δέρμα». Κάπου πρέπει να πηγαίνει η αγάπη που έχεις για έναν άνθρωπο και παύεις να τη νοιώθεις πια. Ίσως είναι κάτι σαν τα όνειρα που δεν πραγματοποιούνται όπως λέει μια ατάκα από την ταινία «Ιστορίες παπουτσιών». Δεν έχω απορία που πάει μια τέτοια αγάπη, έχω όμως τη βεβαιότητα ότι πέταξε και χάθηκε από μέσα μου. Χάθηκε τελείως, τόσο που δε θέλω με τίποτα αυτό το άτομο να μάθει πως εγώ προχώρησα σε αποκατάσταση…ελπίζω να μην το έχει μάθει πάντως. Ξέρετε, είναι πολύ περίεργη η αίσθηση…η αίσθηση του να «ξεγυμνώνεσαι» σε έναν άνθρωπο ως προς το ιατρικό σου ιστορικό και μετά να σου γυρίζει την πλάτη. Νοιώθεις εκτεθειμένος ανεπανόρθωτα! Και πιστέψτε με, είναι άσχημο συναίσθημα. Η «Ν» είχε δει και την μαστεκτομή μου…μπορεί να χρησιμοποιήσει κάθε μου πληροφορία όπως νομίζει αυτή…αλλά πόσες άλλες σκέψεις μπορεί να κάνει ένας κουρασμένος εγκέφαλος (ο δικός μου) τέτοια ώρα;;;;

ΚΑΛΗΝΥΧΤΑ! ΕΛΠΙΖΩ ΣΕ ΠΟΛΥ ΚΑΛΥΤΕΡΕΣ ΠΑΡΕΕΣ ΚΑΙ ΜΑΛΙΣΤΑ ΣΥΝΤΟΜΑ!

6 σχόλια:

me είπε...

Καλή μου, Sweet, πάντα όταν γράφεις μου αρέσει. Μ' αρέσει το στυλ του γραψίματός σου, μ' αρέσει γιατί μιλάς κατ' ευθείαν στην καρδιά του άλλου.
Όσο για τη Ν., δεν αξίζει τον κόπο ούτε να την σκέφτεσαι, από τη στιγμή που ήξερε τόσα για σένα και σε απέρριψε δεν αξίζει να ασχολείσαι μαζί της.
Είναι αλήθεια πως μέσα από την περιπέτειά μας, γίνεται ξεκαθάρισμα στου ανθρώπους που είναι δίπλα μας. Είναι και αυτό ένα μεγάλο καλό.
Να περνάς όμορφα κορίτσι μου και να βρεις άξιους φίλους.
πολλά φιλιά

Ανθούλα είπε...

Καλημέρα!
Όταν ξαναδείς την Ν. φώναξε την και πες της "Η Ανθούλα μου είπε να σου πω ότι εσύ έχασες! Έχασες ένα διαμάντι ,μα όταν το καταλάβεις θα είναι πολύ αργά!"

Sweet December είπε...

για B.

Να σαι καλά B.μου!Χαίρομαι που απολαμβάνεις τα γραπτά μου!Όχι δεν αξίζει να ασχολούμαι...γι'αυτό και παύω!Φιλάκια!

για Ανθούλα

Χεχε!Αν της το πω, λες να πιάσει;Αλλά δε με ενδιαφέρει να την ξαναβάλω στη ζωή μου...οπότε...

sundy είπε...

Χαίρομαι που μου έγραψες δύο λογάκια, γιατί δεν σου κρύβω ότι πέρασε από το μυαλό μου μην είπα κάτι που σε πλήγωσε.
Ακόμα μπράβο που διέγραψες την ''Ν''. Η ζωή πάει μπροστά και ορισμένους ομφάλιους λώρους πρέπει να τους κόβουμε.
Πιστέυω ότι ορισμένα θέματα πρέπει να κλείνουν μια για πάντα. Ενδιάμεσες λύσεις μόνο πληγώνουν. Πιθανόν να χρειαστεί να το ξανακάνεις στην ζωή σου 9αν και δεν το εύχομαι). Τώρα έμαθες όμως να λες αντίο.
Φιλιά
sundy

Ανώνυμος είπε...

AGAPHTH MOU SWEET,

KATARXAS ENA MEGALO SYGXARYTHRIA GIA TO MEGALO SOU AGWNA POU EDWSES KAI NIKHSES.

8ELO NA SOU PROTEINO AUTO TO BLOG THS MIKRHS MARIAS 23 ETWN POU PALEUEI GIA NA ZEI. PRAGMATIKA DINEI TH MAXH THS: http://mariatweety.blogspot.com

AN DIAVASEIS TIS ANARTISEIS THS 8A KATALAVEIS TH PIKRIA THS APO POLLOUS POU THN KATHGOROUN AKOMH KAI MESA STO BLOG THS

DOSTE THS LIGH DYNAMH, ESEIS POU
3ERETE KAI AFHSTE KAI SXOLIA STO BLOG THS GIA SYMPARASTASH

SAS EUXARISTW

ΥΓ: H MIKROULA DEN EXEI AKRIVWS KARKINO, ALLA KATI PAROMIO, KAI AN EIXE KARKINO 8A VRISKOTAN SE KALYTERH FASH ME THN ENNOIA OTI 8A H3ERAN TH EIDOUS 8ERAPEIES 8A EKANAN OI GIATROI

EPISHS OSOI DEITE TO SXOLIO MOU, MPEITE KAI ESEIS STO BLOG THS KAI
3ANA ENA MEGALO SYGXARHTHRIA GIA OLOUS ESAS POU PALEUETE

SAKIS

Sweet December είπε...

για Sundy

Οχι βρε φιλενάδα!τι να με πείραξε!απλά είμαι μικρό :-P και λίγο στον κόσμο μου και ξεχνώ τα κατα καιρούς τηλεφωνικά μας ραντεβού!
Φιλάκια και να μου είσαι καλά!Θα μιλήσουμε!

για Ανώνυμος/SAKIS

ευχαριστούμε για το Blog που μας προτίνεις!Θα μπω, και ελπίζω και άλλοι να μπουν και να κάνουμε ότι μπορούμε με την παρουσία μας εκεί!