Πέμπτη 18 Σεπτεμβρίου 2008

Περι φιλίας και άλλων δαιμονιών


Μια ακόμη φίλη προστέθηκε στην παρέα μας και μου έδωσε αφορμή για ένα ατέλειωτο θέμα…«φιλία». Η ίδια, αναφέρει τη μεγάλη της απογοήτευση όταν κάποιος κολλητός φίλος την εγκατέλειψε κάνοντάς την να νοιώσει «τελειωμένη».

Η αλήθεια είναι πως όταν κάποιος περνά μια περιπέτεια όπως αυτή του Καρκίνου έχει ανάγκη από στήριξη. Και θέλει περισσότερο στήριξη από ανθρώπους εκτός οικογενειακού περιβάλλοντος. Θέλει να αισθάνεται εντός του κοινωνικού συνόλου και σε καμιά περίπτωση παραγκωνισμένος. Θέλει τη στήριξη του συντρόφου ή των φίλων. Τολμώ να πω ότι η παρουσία των φίλων σε τέτοιες περιπτώσεις επισκιάζει και τον ίδιο τον σύντροφο.
Πέρασα την περιπέτειά μου single, έχοντας στο πλευρό μου δυο φίλες, τη «Σ» και τη «Ν». Αν και ήμασταν μια παρέα των τριών, η κάθε μια μας πέρασε το «λούκι» (όπως λέγαμε) τελείως διαφορετικά. Η «Ν» αν και νοιαζόταν και στεναχωριόταν για μένα, δεν μπόρεσε να διαχειριστεί την κατάσταση ψύχραιμα. Όποτε άνοιγα συζήτηση για τα ιατρικά μου, εκείνη πότε απότομα πότε με πλάγιο τρόπο, μου άλλαζε το θέμα. Δε λέω, και έξω βγαίναμε, και σπίτι της πήγαινα και ερχόταν στο δικό μου αλλά εκείνη τη στιγμή, εκείνη την περίοδο, εγώ μέσα σε όλα τα άλλα ήθελα να αναλώνομαι σε συζητήσεις γύρω από την υγεία μου, όμως η ίδια νόμιζε προφανώς ότι καλά θα ήταν να μου παίρνει το μυαλό από αυτά. Εγώ πάλι βίωνα την άρνησή της προς το θέμα υγείας μου και να πω και την αλήθεια δεν ξέρω τελικά τι επιπτώσεις είχε για τη σχέση μας. Το θέμα της υγείας μου θέλησα να το κρατήσω κρυφό όμως ξαφνικά μια μέρα μαθαίνω ότι διέρρευσε από μέρους της. Στεναχωρήθηκα πολύ, κάτι μέσα μου γκρεμίστηκε. Όμως από την άλλη δεν ήθελα αυτό να μπει ανάμεσά μας. Σκέφτηκα πως για τη «Ν» θα ήταν μια στιγμή αδυναμίας οπότε προσπάθησα και έφτιαξα γέφυρες μεταξύ μας για να μη στεναχοριέται και η ίδια γι’αυτό που έγινε. Οι χμθ τελείωσαν την 1η Απριλίου, η «Ν» μετακόμισε τον Ιούλιο σε άλλη πόλη, τον Αύγουστο έφυγα διακοπές αλλά μιλούσαμε καθημερινά και πολλές ώρες. Στα δυο άκρα της Ελλάδας, οι δυο μας, από μια χαζή αφορμή, για κάτι που ζήτησε η «Ν» και δεν μπόρεσα να της το κάνω, εμείς που περάσαμε τόσα, έχουμε δυο μήνες να μιλήσουμε! Η «Ν» έκοψε επαφή επειδή απλά δεν έτρεξα να την εξυπηρετήσω. Μου κακοφάνηκε τρομερά.
Η «Σ» με παροτρύνει στο να κάνω εγώ πίσω. Μα πως; Δε με νοιάζει να πω «ρίχνω τα μούτρα» μου, με νοιάζει όμως ότι η «Ν» είναι απούσα τόσους μήνες, με μηδενικό ενδιαφέρον προς το άτομό μου, και για ασήμαντη αφορμή. Είναι απίστευτο πως κάποιοι άνθρωποι κόβουν τόσο απότομα την επικοινωνία μαζί σου. Είναι τρομακτικό. Η «Ν» δεν σκέφτηκε καν το πρόβλημα της υγείας μου, το ότι εγώ μπορεί να στεναχωρηθώ. Τα προσπέρασε όλα, βάζοντας τα θέλω της πάνω από το καθετί. Δεν ξέρω αν κάτι από όλα αυτά είναι στο χέρι μου…Μήπως τελικά η «Ν» με αντιμετώπισε (με τη βοήθεια της απόστασης) ως «τελειωμένη»; Είναι λυπηρό να σε «πετάνε» έτσι οι φίλοι, οι άνθρωποι στους οποίους ανοίχτηκες, ξενύχτησες, έκλαψες, γέλασες. Είναι σκληρό πολύ, και κανείς μας δεν το αξίζει, πόσο μάλλον όταν νοσεί. Κάποια μυαλά όμως δεν λένε να το καταλάβουν, δεν τους περνάει καν η ιδέα φαίνεται. Τελικά μήπως οι ευαίσθητοι και ρομαντικοί μείναμε λίγοι;

Ωστόσο αντιστέκομαι σε όλα αυτά, και πραγματικά πιστεύω ότι υπάρχει αληθινή φιλία, αρκεί να βρείς τους σωστούς φίλους!

8 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

Μάλλον οιευαίσθητοι και ρομαντικοί μείναμε λίγοι.Όντος, όταν νοσείς και νιώθεις από τις θεραπείες και μόνο αποκαμωνένος το να σε ''πετάξουν''οι φίλοι είναι ότι πιο σκληρό. Ο δικός μου φίλος έβαλε όπως και η φίλη σου τις δικές του ανάγκες πάνω από κάθετι. Ούτε λίγο ούτε πολύ στην τελευταία επικοινωνία που είχαμε πριν από μήνες μου είπε ΄΄οι υγιείς με τους υγιείς και οι καρκινοπαθής με τους καρκινοπαθής΄΄. Σαν γιατρός δεν ξέρει ο ηλίθιος ότι τίποτα δεν διασφαλίζει την δικιά του υγεία; Τόση αλλαζονία δεν την περίμενα από νοήμονα. Μάλλον δεν μπορούσε να διαχειριστεί την κατάσταση. Αλλά παρ' όλα αυτά δεν τον συγχωρώ. Και ακόμα χειρότερα είναι ότι τώρα, μετά από την δικιά μου κόλαση, προσπαθεί την επανασύνδεση μέσω του άνδρα μου (του τηεφωνεί συνέχεια στο κινητό δήθεν τάχα μου να μάθει για την υγεία μου-ενώ κατά την διάρκεια των θεραπειών μου δεν τον στήριξε καθόλου). Εγώ πάντα υποχωρούσα στις σχέσεις μου (είτε ερωτικές είτε φιλικές), αλλά σ΄αυτήν την περίπτωση δεν μπορώ. Θέλει επανασύνδεση τώρα που γίνομαι καλά και ήταν απών στα δύσκολα.΄΄Οι καρκινοπαθείς με τους καρκινοπαθείς΄΄. Τι να την κάνω την ΄΄φιλία΄΄ που είναι μόνο για τα ΄΄χα χα μπούχα΄΄; Στην επόμενη δύσκολη στιγμή θα μου ρίξει άλλη μια κλωτσιά. Και δεν μπορώ να μην σκεφτώ ότι θέλει την επανασύνδεση για τον κοινωνικό του περίγυρο, πώς θα φανεί τώρα που κυκλοφορώ ότι δεν μιλιώμαστε;
Αυτά, σε ζάλισα με τα δικά μου, αλλά ένιωσα πολύ περήφανη που αφιέρωσες λίγο χρόνο στο μπλογκ σου για μένα.
Πάντως θαυμάζω την πίστη σου στους ανθρώπους.
Αυτά. Φιλάκια
sundy

Sweet December είπε...

για sundy

Να είσαι πάντα καλά γλυκιά μου φίλη!Ήθελα να αναφέρω και το όνομά σου στο blog αλλά δεν θα μπορούσα δίχως την άδειά σου. Αχ,αχ!ναι,πιστεύω στους ανθρώπους και στη δύναμή τους.Δεν πιστεύω ότι στα δύσκολα φαίνονται (απαραίτητα) αλλά να που μέσα απο τα δύσκολά μας, μας δόθηκε η ευκαιρία να ψυχολογήσουμε τους γύρω μας καλύτερα.Αφού ανέβασα αυτή την ανάρτηση, τηλεφώνησα στη "Ν" έτσι απλά,για να έιμαι οκ με τον εαυτό μου.Όπως φαντάζεσαι δεν απάντησε...Εγώ λοιπον σταματώ εδώ και το "κρίμα στο λαιμό της".Είναι περίεργο και μεγάλη αδικία το γεγονός ότι η "Ν" ήταν δίπλα μου και τώρα που όλα αυτά τελείωσαν με εγκαταλείπει.Νόμιζα πως την ήξερα καλά αλλα πλέον έχω όλου του κόσμου τις αμφιβολίες...δυστυχώς.Και ξέρεις,το μεγάλο κρίμα είναι πως όταν κάτι γίνεται μεταξύ φίλων κάθεσαι και σκέφτεσαι πολλά και διάφορα απο το παρελθόν και χαλιέσαι χειρότερα. Anywya,όπως είπε και μια άλλη φίλη ομοιοπαθούσα "εδώ δε μας έβαλε κάτω ο Καρκίνος,θα μας βάλουν οι άνθρωποι;" Ελα όμως που οι άνθρωποι πολλές φορές μας ρίχνουν και άλλες μας ανασταίνουν...Φιλιά!breastblog@yahoo.com
(το mail μου)

nikiplos είπε...

καλημέρα...

Προς sundy: είπες το σωστό... "οι φίλοι δεν είναι μόνο για τα χα..χα..μπούχα"...

Sweet December,
Δυστυχώς εκεί έχουν καταντήσει οι φιλίες... με τα χρόνια αποδυναμώνουν και φθείρονται... Στην Ελλάδα αυτό είναι ιδιαίτερα έντονο κυρίως στην Αθήνα, όπου χάνεται η επικοινωνία, αν δεν μένεις κάπου δίπλα με φίλους... Αντίθετα στην επαρχία υπάρχει ο κοινωνικός περίγυρος που επιβάλει καταστάσεις και πράγματα...
Για εσένα και τη Ν, νομίζω ότι πρέπει να της δώσεις μια δεύτερη ευκαιρία... Το αξίζει, μόνο και μόνο γιατί σου στάθηκε στη δύσκολη περίοδο... για τίποτε άλλο...
ίσως να μην ήταν δυνατή παράλληλα και να κατέβαλε προσπάθεια για όλο αυτό το διάστημα... δεν ξέρω πόσο σοβαρό είναι αυτό που δεν την εξυπηρέτησες, και από τα λεγόμενά σου νομίζω ότι δεν είναι πολύ σοβαρό... Κατά τη γνώμη μου η Ν αξίζει μια δεύτερη ευκαιρία, έστω κι αν "κρατάει μούτρα"... Το δίμηνο που δεν έχετε μιλήσει, μάλλον μαθαίνει νέα σου... και ξέρεις είναι ξεαγχωμένη, γιατί ξέρει ότι είσαι καλά... Αν το δεις και από μια άλλη ανάγνωση, η Ν εξακολουθεί να σε αντιμετωπίζει ισότιμα...


Για τη sundy, δεν έχω να πω τίποτε... συμφωνώ με την άποψή της... Αυτός έδωσε εξετάσεις φιλίας και απλά απέτυχε... Δεν παίζει καθόλου ρόλο αν είναι γιατρός... Προσωπικά, επειδή ο περίγυρός σας είναι κοντινός, θα έχεις συναναστροφές στο μέλλον... δικαιούσαι να μην το "κρατήσεις μανιάτικο" και να έχεις τυπικές σχέσεις αλλά δεν δικαιούσαι να ξεχάσεις... αυτός ο άνθρωπος ποτέ δεν θα είναι πραγματικός φίλος σου... έχασε... θυμάσαι το παραμύθι με την αρκούδα? έ κάτι τέτοιο...

Sweet December είπε...

για nikiplo

Το παραμύθι με την αρκούδα ποιό είναι..νομίζω δεν το ξέρω.

Όσο για τη Ν, ναι μαθαίνει νέα μου αλλά είπα στη Σ να μην της λέει άλλα για να δω, μήπως και αναγκαστεί να ρθει σε επαφή μαζί μου.Έχεις δικιο,δε με βλέπει σαν άρρωστη αλλά στη μεταξύ μας κατάσταση δε ξέρω τι θα ήταν "καλύτερο". Μια δεύτερη ευκαιρία της έδωσα χθες που της τηλ. αλλά δεν απάντησε. Περιμένω να ανταποδώσει την κλήση, όποτε...Αναγνωρίζω ότι και τα δυο κορίτσια κουράστηκαν και η Σ είχε αποστασιοποιηθει για μια περίοδο και τώρα που είναι μακρυά τα τηλ. σιγα σιγα αραιώνουν.Δεν νομίζω όμως ότι μπορώ να μείνω σε όλα αυτά,έχω και εγώ πολύ δρόμο μπροστά μου για φέτος,πολλά πράγματα να ξεδιαλύνω και να ξεκινήσω απο το 0.Είναι βέβαια πολύ λυπηρό να χάνεις άτομα απο τη ζωή σου και σίγουρα μου στοιχίζει για όλες αλλά...ίσως είναι η ώρα να δω τη ζωή πιο ρεαλιστικά...Φιλάκια

Ανώνυμος είπε...

προς nikiplo,
φυσικά και δεν θα κρατήσω μούτρα. Μέχρι τώρα απέφευγα την συναναστροφή, δεν πήγαινα κάπου όπου ήξερα ότι θα τον συναντήσω.Δεν ήθελα να εκραγώ μ΄αυτά που έχω μαζεμένα και να φανώ εγώ η τρελή, σε μια φάση που ήμουν και συναισθηματικά ευάλωτη. Ήθελα να καταλαγιάσει ο θυμός μου,να το δουλέψω μέσα μου, να είμαι και συναισθηματικά σε θέση να τον αντιμετωπίσω με ψυχραιμία. Αυτός έχει τώρα το πρόβλημα γιατί θα πρέπει να με δει στα μάτια.Η ίδια η κόρη μου (22 ετών) που είναι και νουνός της είναι με το μέρος μου και μου λέει ''ας τον μαμά, δεν αξίζει τον κλοπο''.
Φιλιά σε όλους
sundy

Sweet December είπε...

για sundy

Νομίζω τελικά όλοι οι άνθρωποι που πέρασαν, είναι ή περνούν απο τη ζωή μας αργά ή γρήγορα βρίσκουν τη θέση που τους αρμόζει στη ζωή μας...

nikiplos είπε...

Οι φίλοι είναι εκεί για να μένουν πάντοτε σταθερές στη ζωή μας... μιλώ για τους φίλους που περνούν τις εξετάσεις και όχι για τους απλούς γνωστούς που μέσα στα χαχαμπούχα είναι όλα τραλαλά...
Απο τους 20 30 γνωστούς που περιστασιακά πέρασαν από τη ζωή μου, οι φίλοι που μου έμειναν είναι ελάχιστοι...
Πολλές φορές κάποιοι έκαναν επιλογές που δεν ταίριαζαν με εμένα και φυσικά ούτε και ήταν «φιλόξενες» για μένα... έμεινα σταθερά στη ζωή τους και το ίδιο και αυτοί... στα δίκαια πράγματα που μπορούσε ο καθένας να δώσει... όχι όλα...
Όταν βγήκαν απο αυτές τις καταστάσεις, ξαναήρθαν... άλλες φορές όταν εγώ βγήκα ξαναπήγα... είναι οι μόνοι που μπορώ ότι ώρα να σηκώσω το τηλέφωνο και να τους πάρω...
Όλους τους άλλους δεν μπορώ... πρέπει να κοιτάξω την ώρα, αν είναι πρέπον κλπ...
Δεν βαριέστε...

Απο το σχήμα καταλαβαίνω ότι μέσα στη μέση υπάρχει ανήρ... οι φιλίες των γυναικών να μην χαλούν για άνδρες... όπως και των ανδρών για γυναίκες... το κρίνω σημαντικό αυτό...
Την καλησπέρα μου...
Και καλή νέα αρχή!!!

ΥΓ δεν υπάρχουν μηδέν... ποτέ δεν υπήρξαν είναι μύθος... αυτή την κουβέντα που λέω να την πάρεις σοβαρά...

Sweet December είπε...

για nikiplos

Αχ..είναι περίεργες όλες οι ανθρώπινες σχέσεις...όλα τα σχήματα και ακόμη περισσότερο εκείνες μεταξύ φίλων. Τελικά τι είναι η φιλία,τι ορισμό να δίνει λες το λεξικό;;
φιλιά