Παρασκευή 18 Απριλίου 2008

Το τέλος του ουράνιου τόξου!

Γύρισα χθές Πέμπτη από Αθήνα. Ήταν ταξίδι αστραπή. Όλα πήγαν καλά με το Herceptin, καμιά παρενέργεια πέρα της νύστας που φέρνει (κοιμόμουνα και στη διαδρομή από την κλινική στο σπίτι!). Με τις φλέβες είχα ένα προβληματάκι γιατί από τον Δεκέμβρη και με τα τόσα φάρμακα που μου χορηγηθήκαν είναι πολύ ταλαιπωρημένες πια. Αμέλησα τις ασκήσεις και να παίζω με εκείνα τα αντιστρες μπαλάκια τα οποία βοηθούν στην κυκλοφορία του αίματος. Φφφφ έχω αρχίσει και δε γίνομαι καλή ασθενής νομίζω. Φφφφ ξαναξεφυσώ. Θα το προσπαθήσω πάντως!

Στον πηγαιμό μου για Αθήνα με περίμενε μια έκπληξη. Είδα όχι μόνο ουράνιο τόξο αλλά και το τέλος του. Σε ένα καταπράσινο λιβάδι, πολύ κοντά από το παράθυρο του τρένου, είδα το τέλος του ουράνιου τόξου για πρώτη φορά. Ένα θέαμα μοναδικό! Δεν είχε θησαυρό στο τέλος του, όμως ο μεγαλύτερος θησαυρός ίσως τελικά να ήταν η ίδια η εικόνα του, σαν όνειρο, σαν οπτασία. Ποιος ξέρει...Το τρένο πάντως σταμάτησε, από σύμπτωση φαντάζομαι, και για κάποια λεπτά χάζευα το θέαμα. Τι ωραία! Και να φανταστείτε πως για αρκετά λεπτά χάζευα τη θέα από το άλλο παράθυρο του τρένου. Τελικά πολλές φορές ένα θαύμα είναι τόσο κοντά μας, αρκεί να κοιτάξουμε στη σωστή κατεύθυνση, ή μάλλον από την άλλη μεριά!

Σας χαρίζω τη φωτογραφία που έβγαλα από το κινητό εκείνη τη μέρα. Είναι το δεύτερο ουράνιο τόξο που είδα μέσα σε ένα μήνα, από τότε που πέθανε ο παππούς. Λέτε αυτός να τα φτιάχνει και να μου τα στέλνει; Γιατί ο παππούς μου ήταν καλός μάστορας όλη του τη ζωή, δεν υπήρχε κάτι που να το βάλει στο νου και να μη το φτιάξει! Ίσως εκεί που πήγε βάλθηκε να φτιάχνει ουράνια τόξα για να στολίζουν τις καρδιές μας και τις μουντές τις μέρες μετά τη βροχή.

Υ.Γ Επειδή το πρώτο φετινό ουράνιο τόξο το είδα με τη «Σ» στις 4/4, της είπα ότι της χαρίζω μισό από αυτό που είδα μόνη μου, για να έχουμε και οι δυο από 1,5 :-)

7 σχόλια:

Ηλιαχτίς είπε...

..Με συγκίνησε αφάνταστα αυτό που είπες για τον παππού σου, με έκανε και δάκρυσα..!
Έχω αδυναμία στον δικό μου παππού κι ας μην τον έχω εδώ πιά..
Είμαι σίγουρη γλυκιά μου πως εκείνος τα φτιάχνει και στα στέλνει, είμαι σίγουρη..!
Χαίρομαι που όλα πήγαν καλά και που επέστρεψες σπίτι και γράφεις στο μπλογκάκι σου σε μας!
Σε φιλώ για μιά γλυκιά καλημέρα!

Sweet December είπε...

για ηλιαχτιδα

Γεια σου κορίτσι του ήλιου!Στ'αλήθεια λάμπεις όπου και αν είσαι;Πάντως εδώ όποτε αφήνεις σχόλιο θαμπώνεις στο πέρασμά σου!Φιλιααα!Και πολλές καλημέρες!

ria είπε...

δεν παίρνεις και κανένα λαχείο?
(αστείο είναι!)

μπράβο μπράβο μπράβο!
και το πιο σημαντικό είναι ότι η ψυχολογία σου φτιάχνει μετά από κάθε ουράνιο τόξο!
και ξέρεις πόσο σημαντικό είναι να έχεις καλή ψυχολογία...

καλώς μας ήρθες πίσω, και που ξέρεις μπορεί ο παπούς σου να σου στέλνει ένα μήνυμα ότι όλα θα πάνε καλά!

Sweet December είπε...

για ria

Τελικά δεν ξέρω αν είμαι τυχερός άνθρωπος... ;-) Δεν αποκλείω όμως τίποτα!Νομίζω η ψυχολογία μου φτιάχνει,με μικρές αποκλείσεις πάντα.Φιλάκια!

Sweet and bitter είπε...

Κι εμένα με συγκίνησε αυτό που είπες για τον παππού σου...

Πάντως όλα πάνε καλά! Ακόμη και ουράνια τόξα εμφανίζονται για να σου το επιβεβαιώσουν!

Τα φιλιά μου!

ΥΓ: Μην αμελείς τις ασκήσεις για το χέρι σου, οκ?

ΠΡΑΣΙΝΗ ΚΛΩΣΤΗ ΔΕΜΕΝΗ είπε...

είμαι σίγουρη πως ο παππους σου τα στέλνει γιατί βλέπεί πόσο πολύ σου αρέσουν! ειναί κοντά σου και σου δίνει ελπίδα και δύναμη για να συνεχίσεις κι εσυ του ανταποδίδεις...
να κάνεις τις ασκήσεις για να μήν ταλαιπωρίσε πολύ. ξέρω απο τη μαμά μου

Baladofatsas είπε...

ωραιο ποστακι!!