Τετάρτη 13 Φεβρουαρίου 2008

Let the sun shineee!

Σήμερα έχει ΗΛΙΟ! Το γράφω και το φωνάζω!!! Δεν είναι η μοναδική μέρα που αυτή η πύρινη, όλο ενέργεια σφαίρα χαϊδεύει το παράθυρό μου! Πάντα την υπολόγιζα, πάντα τη θαύμαζα και μικρούλα νόμιζα ότι όπου πάω αυτό το καυτό στεφάνι με ακολουθεί γιατί είμαι η εκλεκτή του θεού.

Η Φυσική και γενικότερα οι γνώσεις με προσγείωσαν και κατάλαβα μεγαλώνοντας ότι η εκλεκτή του θεού δεν ήμουν εγώ. Ήμουν όμως και είμαι εκλεκτή για κάποιους ανθρώπους και ίσως αυτές οι σχέσεις να είναι καλύτερες απο τις σχέσεις με οποιονδήποτε θεό.

Ναι, έχω ψυχικές μεταπτώσεις, και εσείς φίλοι αναγνώστες το ξέρετε σίγουρα. Όμως κάθε μέρα καταλαβαίνω ότι μόνο με την καλή μου ψυχική κατάσταση και θετική διάθεση, μόνο έτσι μπορώ να πάω κόντρα στον καρκίνο. Κόντρα στις θεραπείες και σε όλα. Να φτάσει αρχές Απρίλη και να πάω σε μια ακροθαλασσιά, να φωνάξω κραυγές ακαταλαβίστικες (ίσως και να κλάψω..), να πετάξω πέτρες στο νερό και το κύμα να πάρει τα πάντα από πάνω μου. Να πάρει τα φάρμακα, τον πόνο, τη μοναξιά, τις σκέψεις, τα απανωτά ταξίδια στην πρωτεύουσα, τα περίεργα όνειρα, την τρίωρη χορήγηση του φαρμάκου. ΟΛΑ ΟΛΑ ΟΛΑΑΑΑ! Να πάρω μια βαθιά ανάσα μπλε της θάλασσας και γαλάζιου του ουρανού και να πω είμαι ελεύθερη να ξαναβγώ εκεί έξω! Είμαι ελεύθερη να περπατήσω σε μονοπάτια που εγώ διαλέγω και δεν μου επιβάλλονται. Να σπάσω τα δεσμά και να τρέξω με τον άνεμο σύμμαχο. Να βάλω κάνα δυο κοχύλια στην τσέπη, όπως εκείνη τη μέρα που έμαθα οτι θα χειρουργηθώ και πήγα με τη "Ν" στη θάλασσα. Δεν ήξερα αν θα ζήσω ή θα πεθάνω, φοβόμουν για το αν θα ξαναβλεπα τη θάλασσα. Κι όμως εκείνη τη μέρα δε δάκρυσα. Βρήκα τη δύναμη να σκύψω και να μαζέψω κάποια κοχύλια που τα κράτησα. Τα έχω στο αυτοκίνητο, και θα τα χω για μια ζωή. Τα κρατώ σε ανάμνηση εκείνης της μέρας. Θα ξαναμαζέψω κοχύλια τελικά κάποια στιγμή, και θα τα κρατήσω σαν υπόσχεση για καλύτερες μέρες...

Αφήνω τέσσερις αγκαλιές για τον καθένα σας. Με βοηθάτε όσο δεν φαντάζεστε και το εκτιμώ και τ'αγαπώ όλο αυτό χωρίς όρια!

8 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

Καλησπέρα φίλη καινούρια! Σε ευχαριστώ για την απάντηση σου ! Χαίρομαι πάρα πολύ που σήμερα είχε ήλιο σένα ! Εύχομαι να έχει κάθε μέρα.. μα δεν υπάρχει λόγος να μην έχει! Με αφορμή εσένα, σκεφτόμουν κι εγώ σήμερα τα δικά μου, τις δικές μου θεραπείες και πώς ένιωθα κάθε φορά. Φαίνεται πια να είναι τόσο μακριά ! Έτσι θα νιώθεις κι εσύ μετά από λίγο καιρό.
Ναι Ροζούλα τα κύτταρα ακούν και μάλιστα τα Πάντα ! Κράτα γερά, σκέψου μόνο θετικά όσο δύσκολο κι αν είναι αυτό τη στιγμή που χάνεις τις αντοχές και τις δυνάμεις σου, όμως αν τα φάρμακα είναι αυτά που μπορούν να θεραπεύσουν την κάθε ασθένεια, χωρίς να θέλουμε εμείς να θεραπευτούμε δεν βοηθούν σε τίποτα !
Γλυκά φιλιά και μια ζεστή και θετική καληνύχτα!
(Το Ζαχαρένια δεν είναι nickname, αλλά το πραγματικό μου όνομα. Αν θέλησeiς να επικοινωνήσεις μαζί μου και εκτός σελίδας, μπορείς να με βρεις στο zaniap@yahoo.gr)

Εξύμνoς είπε...

Sweety πολυ χαιρομαι που εισαι καλα!!
Το παθαινω κι εγω... Μια ειμαι χαλια και την επομενη χωρις καποιο ιδιαιτερο λογο να ειμαι στα πανω μου!! Το να μπορεις να αλλαζεις ευκολα διαθεση το θεωρω μεγαλο πρωτερημα!! Νομιζω πως το εχεις κι εσυ!

Να εισαι παντα καλα!! Δεν ξερεις ποσο μας χαροποιεις με αυτα σου τα postακια!!!

Φιλια ΧΧΧ

Simela Meletlidou είπε...

μήπως μικρή μας φίλη ήρθε η ώρα να σκεφτείς για βιβλίο;
μήπως ο κακρίνος ήρθε για να σε ταρακουνήσει ώστε να πάρεις μια τέτοια πορεία, διότι βλέπω ότι ο λόγος σου τρέχει σαν γάργαρο νερό...

οι σκέψεις σου μπαίνουν σε λέξεις μ' έναν τρόπο που τον αναγνώστη τον κρατά κολλημένο στην οθόνη.

λεω, δεν ξέρω... σκέψου το και αυτό!
ο συγραφέας συνήθως γράφει καλύτερα μέσα σε μια χαοτική κατάσταση....

κι εγώ όταν ξεκίνησα να γράφω βρισκόμουν σε μια κρισάρα... χειρότερη απ' αυτήν που μου 'φερε ο καρκίνος.
έτσι ξεκίνησα και εκτός από το γεγονός ότι γνώρισα την συγραφική μου ικανότητα έχει εκδοθεί και βιβλίο και πολλά - πολλά άλλα...

αυτά σκέφτηκα διαβάζοντας τα κείμενά σου και ήθελα φυσικά να σου τα πω!

εύχομαι για όλους καλή μέρα και για τους ετωτευμένους happy valentine´s day...

Sweet December είπε...

για ζαχαρένια

Ωραίο όνομα τότε :-)

Λυπάμαι να σου θύμισα τα δικά μου...Απο την άλλη, εσείς που τα περάσατε έχετε τόση δύναμη,ικανή να μας σηκώσει και εμάς που τα περνάμε τώρα.Σ'ευχαριστώ για που μου δίνεις το mail σου!Το δικό μου breastblog@yahoo.gr

ΦΙΛΙΑΑΑ

για eximnos

Έχουμε λοιπόν κοινό σημείο έ;Χμμμ... ;-) Να σαι πάντα καλά και μακάρι να αλλάζεις συχνά διάθεση αλλά θετική!

για simela

Το γράψιμο μου αρέσει πάρα πολύ. Είχα και άλλο blog πριν γίνουν όλα αυτά. Το έχω εκείνο απο το 2005. Έχω σπουδάσει Αγγλική Γλώσσα & Λογοτεχνία με μεγάλη αγάπη προς τη λογοτεχνία...Επίσης το Μεταπτυχιακό που έκανα Αγγλία μου άνοιξε πολλούς δρόμους. Απλά στην επιστροφή μου παρασύρθηκα απο τις σειρήνες της εποχής. Το σκέφτηκα ότι αν μη τι άλλο αυτή η περίοδος προσφέρεται για γράψιμο και περισυλλογή. "Τι να γράψει κανεις για την ευτυχία" λέει ο Graham Green. Η αλήθεια ειναι ότι το μυαλό τρέχει και το χέρι οπλίζεται, έτοιμο για γράψιμο σε στιγμές όπως αυτή που περνάω. Γιατί τελικά η ευτυχία είναι ένα συναίσθημα τόσο δυνατο που δεν αφήνει πολλά περιθώρια στο άτομο. Η δυστυχία όμως ή ας πούμε η στεναχώρια ωθεί το άτομο προς μια διέξοδο...Το έχω κατα νού και ίσως τελικά γράψω και εγώ κάτι...
Φιλιά, καλή μέρα!

Roadartist είπε...

Καλησπέρα ομορφιά!!
Κοίτα αυτές τις ψυχικές μεταπτώσεις όλοι τις έχουμε! Μη νιώθεις τύψεις..εδώ τις έχουνε και άνθρωποι δίχως λόγο..
Να είσαι πάντα ανοικτή στο να μας γράφεις όλα όσα έχεις μέσα σου.
Μη στεναχωριέσαι, είσαι πραγματικά αγωνίστρια..Λίγη άνθρωποι θα είχαν το κουράγιο σου.
Σωστά το γράφεις. Ο καρκίνος ξεπερνιέται με τη θετικότητα.
ΕΣΥ ΑΥΤΟ ΤΟ ΕΧΕΙΣ.. σε απίστευτο βαθμό!
Θα πας στη θάλασσα! Θα μαζέψεις κοχύλια!
Θα γελάς και θα είσαι ευτυχισμένη!
Θα απομακρυνθούν όλα τα δυσάρεστα μη νομίζεις η ζωή ένας αγώνας είναι..όλοι προβλήματα έχουν.. άλλοι μεγαλύτερα άλλοι μικρότερα.. στο μυαλό μας είναι η λύση!
Σε φιλώ γλυκά, ανταποδίδω 4.000 αγκαλιές, τόσες πολλές που θα βαρεθείς να αγκαλιάζεις! Αλλά εγώ θα συνεχίζω όμως να στις δίνω! :)

Μαργαρίτα είπε...

Καλημέρα... shining eyes.. :))
Πολύ χαίρομαι όταν σ'ακούω καλά! Θα συμφωνήσω κι εγώ με την αγαπητή simela..η γραφή σου τρέχει αβίαστα
ξεκούραστα..και ποτέ δεν κουραζόμαστε να σε διαβάζουμε!!!
Αντιθέτως... μας αρέσει πολύ!!
Χαίρομαι πολύ για τις σπουδές σου
κι εύχομαι τα βήματά σου να σε οδηγήσουν σε καινούργια μονοπάτια!!

Αυτό με τα κοχύλια..το βρήκα
πολύ γλυκό..και δεν σου κρύβω
πως το κάνω κι εγώ!!
Απλά μικρά ενθύμια που μας θυμίζουν
δικές μας καθαρά ανθρώπινες στιγμές!

Σου εύχομαι ένα υπέροχο Σ/Κ
Πολλές αγκαλιές κ φιλιά***

nikiplos είπε...

Καλημέρα...

Σε ευχαριστούμε για τις αγκαλιές...

"Θα ξαναμαζέψω κοχύλια τελικά κάποια στιγμή, και θα τα κρατήσω σαν υπόσχεση για καλύτερες μέρες..."

Αυτό μου άρεσε πάρα πολύ... Να είσαι καλά και να αντικρύζει τη γαλάζια θάλασσα... Και το καλοκαίρι δεν θα αργήσει να έρθει να είσαι σίγουρη!!!

Sweet December είπε...

to roadartist

Σ'ευχαριστώ για τα λογάκια και τις αγγαλίτσες.Είμαι Αθήνα.Πωπω πως άλλαξε ο καιρός!

to μαργαρίτα

Ωστε και εσύ μάζευες-μαζεύεις κοχύλια..Thanks για τις αγκαλιές.Ανταποδίδω!

to nikiplos

Στην υγειά του καλοκαιριού λοιπόν που έρχεται!Παρα το χιόνι που μας πλησιάζει όπως λένε ;-)