Πέμπτη 28 Φεβρουαρίου 2008

Στη σκηνή σαν ροκ συγκρότημα

Άθελά μου περνάνε διάφορα από το μυαλό μου. Τελικά τι βγαίνει από όλα αυτά; Οι ανασφάλειές μου συνεχίζουν…
Μήπως τελικά ξόφλησα φέτος; Ξέρω θα πέσετε όλοι εσείς οι αναγνώστες και φίλοι πλέον, να μου πείτε: «Μα τι λες; Τι είναι αυτά που γράφεις;;».
Αχ… η ζωή μου άλλαξε τόσο. Και δεν είναι το «τώρα» (γιατί αυτό θα είναι ως τον Απρίλιο…) είναι το μετά που θα είναι τόσο διαφορετικό από το πριν. Θα γυρίσω τον Σεπτέμβρη στη δουλειά, θα προσέχω τι κάνω και πως το κάνω, θα αλλάξω συνήθειες. Ποιος ξέρει τι με περιμένει. Σκέφτομαι ότι αν είχα δική μου οικογένεια, σύζυγο, παιδιά ίσως, ίσως τότε να μαχόμουν περισσότερο. Ίσως τότε να έβρισκα περισσότερα κίνητρα για να συνεχίσω.
Δε λέω ότι εγκαταλείπω, αλλά σήμερα καθώς γύριζα από το σπίτι της «Ν» όπου έπινα καφέ, μέσα στο αυτοκίνητό μου, στα φανάρια σκέφτηκα «Μήπως τελικά ξόφλησα και απλά κοροϊδεύω τον εαυτό μου;» Τι να περιμένω από δω και πέρα λέτε; Δεν έχω τίποτα στα χέρια μου, πρέπει να παλέψω πρώτα για την υγεία μου αλλά και για τόσα άλλα έπειτα. Το μυαλό μου είναι τόσο άδειο. Δεν μπορώ να προβλέψω το παραμικρό…Ποτέ μου δεν είχα χαμηλή αυτοεκτίμηση παρόλο που έβλεπα τον εαυτό μου σαν μια κοπέλα όπως όλες οι άλλες. Τώρα δε θέλω να γίνω μια κοπέλα που μονίμως θα κάνει πράγματα για να καλύψει τα κενά της. Κενά που της άφησε η αρρώστια, κενά στην προσωπική της ζωή και άλλα διάφορα. Όμως έτσι βλέπω να καταλήγω, ένας άνθρωπος που θα ασχολείται με διάφορα για να αποδεικνύει συνεχώς στον εαυτό του και στους άλλους την αξία του, ότι παρόλο που νόσησε ΜΠΟΡΕΙ. Είναι τόσα αυτά που σκέφτομαι και τέτοια η «ένταση» που κουβαλάνε που δεν ξέρω τελικά αν αυτές οι γραμμές τα εκφράζουν με ακρίβεια…

Ωστόσο απόψε μέρα που είναι (Τσικνοπέμπτη) θα βγώ. Αφού δεν είμαι Αθήνα και τη θεραπεία την έκλεισα για την Τρίτη και όχι για Παρασκευή (δηλ. αύριο) είπα στις φίλες μου να βγούμε. Μέχρι και το τραπέζι εγώ το έκλεισα. Καμιά φορά προσπαθώ να βρω το νόημα σε όλα αυτά που κάνω αυτό τον καιρό αλλά δε βγαίνει άκρη… Προσπαθώ να κάνω ότι έκανα και πριν…τελικά όμως όσο και να μη το σκέφτομαι όλα έχουν αλλάξει…
(Πάλι τα ίδια θα γράψω γι’αυτό σταματώ εδώ).

5 σχόλια:

Sweet and bitter είπε...

Τι εννοείς ξόφλησες; Δεν ξόφλησες καθόλου λέω εγώ! Είναι φυσικό να σε πιάνουν ανασφάλειες, όπως όλους μας άλλωστε, αλλά αυτό δε σημαίνει ότι θα πρέπει να παραιτηθείς.
Εμένα μου φαίνεσαι κοπέλα γεμάτη ενδιαφέροντα και πιστεύω ότι μόλις περάσει αυτή η περιπέτεια θα συνεχίσεις τη ζωή σου! Μπορεί να μην είναι αυτή που ήταν μέχρι πριν λίγο καιρό, αλλά θα είναι εξίσου γεμάτη!
Φιλιά!

ΥΓ: Νομίζω ήμουν λίγο απότομη :S

Ανώνυμος είπε...

ΦΙΛΗ ΓΛΥΚΙΑ, ΛΟΓΙΚΕΣ ΒΡΙΣΚΩ ΤΙΣ ΣΚΕΨΕΙΣ ΣΟΥ, ΠΕΡΝΑΜΕ ΑΠΟ ΑΥΤΟ ΤΟ ΣΤΑΔΙΟ…
Η ΖΩΗ ΝΑΙ ΕΧΕΙ ΓΙΝΕΙ ΓΙΑ ΜΑΣ ΤΟ ΠΡΙΝ ΤΟ ΤΩΡΑ ΚΑΙ ΤΟ ΜΕΤΑ, ΜΑ… ΓΙΑ ΠΟΙΟΝ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ? Η ΔΙΚΗ ΜΑΣ ΖΩΗ ΑΛΛΑΞΕ ΜΕ ΤΟΝ ΚΑΡΚΙΝΟ? ΚΑΙ ΠΟΙΟΣ ΕΙΠΕ ΟΤΙ ΑΥΤΕΣ ΟΙ ΑΛΛΑΓΕΣ ΓΙΝΟΝΤΑΙ ΓΙΑ ΚΑΚΟ? ΠΑΝΤΑ ΓΙΑ ΚΑΛΥΤΕΡΑ ΔΕΝ ΓΙΝΟΝΤΑΙ ΟΛΑ? ΕΧΩ ΓΝΩΡΙΣΕΙ ΑΡΚΕΤΟΥΣ ΑΝΘΡΩΠΟΥΣ ΠΟΥ ΕΙΧΑΝ ΤΗΝ ΕΜΠΕΙΡΙΑ ΤΟΥ ΚΑΡΚΙΝΟΥ. ΞΕΡΕΙΣ ΤΙ ΠΙΣΤΕΥΟΥΝ ΟΛΟΙ? ΟΤΙ Ο ΚΑΡΚΙΝΟΣ ΕΙΝΑΙ ΕΥΛΟΓΙΑ. ΕΙΝΑΙ ΔΩΡΟ ΟΣΟ ΣΚΛΗΡΗ ΚΙ ΑΝ ΕΙΝΑΙ Η ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΑ…. ΟΣΟ ΜΑΥΡΑ ΚΑΙ ΑΝ ΤΑ ΒΛΕΠΕΙΣ ΩΡΕΣ ΩΡΕΣ. Η ΖΩΗ ΘΑ ΕΙΝΑΙ ΠΙΟ ΟΥΣΙΑΣΤΙΚΗ ΓΙΑ ΣΕΝΑ ΜΕΤΑ. ΘΑ ΑΠΟΛΑΜΒΑΝΕΙΣ ΠΡΑΓΜΑΤΑ ΠΟΥ ΣΤΟ ΠΡΙΝ ΔΕΝ ΕΔΙΝΕΣ ΣΗΜΑΣΙΑ. ΘΑ ΕΙΣΑΙ ΕΣΥ Η ΠΙΟ ΕΥΤΥΧΙΣΜΕΝΗ ΠΟΥ ΘΑ ΒΛΕΠΕΙΣ ΤΗ ΖΩΗ ΜΕ ΑΛΛΑ ΜΑΤΙΑ…. ΚΑΙ ΣΤΟ ΤΩΡΑ ΕΧΟΥΝ ΑΛΛΑΞΕΙ ΠΟΛΛΑ ΓΙΑ ΣΕΝΑ, ΑΛΛΑ ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΙΣ ΝΑ ΔΕΙΣ ΞΕΚΑΘΑΡΑ ΔΙΟΤΙ ΕΙΣΑΙ ΜΕΣΑ ΣΤΟ ΔΑΣΟΣ….
ΠΟΛΛΕΣ ΦΟΡΕΣ ΕΝΩ ΚΙ ΕΓΩ ΓΕΜΙΖΑ ΤΙΣ ΩΡΕΣ, ΤΙΣ ΜΕΡΕΣ, ΣΚΕΦΤΟΜΟΥΝ ΜΑ ΤΙ ΝΟΗΜΑ ΕΧΟΥΝ ΟΛΑ ΑΥΤΑ? ΚΙ ΟΜΩΣ ΕΧΩ ΦΥΛΑΞΕΙ ΣΤΟΥΣ ΦΑΚΕΛΟΥΣ ΤΟΥ ΜΥΑΛΟΥ ΜΟΥ ΠΑΡΑ ΠΟΛΛΕΣ ΕΙΚΟΝΕΣ, ΑΝΑΜΝΗΣΕΙΣ, ΣΥΝΑΙΣΘΗΜΑΤΑ ΤΟΥ ΤΟΤΕ (ΤΟΥ ΤΩΡΑ ΤΟΥ ΔΙΚΟΥ ΣΟΥ).
ΦΛΥΑΡΩ ΑΠΟΨΕ, ΜΑ… ΤΣΙΚΝΟΠΕΜΠΤΗ, ΕΓΩ ΣΠΙΤΙ, ΕΤΣΙ ΕΠΕΛΕΞΑ ΚΑΙ ΓΡΑΦΩ ΣΕ ΣΕΝΑ ΑΛΛΑ ΚΑΙ ΓΙΑ ΜΕΝΑ….
ΝΑ ΕΙΣΑΙ ΚΑΛΑ ΚΑΙ ΝΑ ΣΚΕΦΤΕΣΑΙ ΠΑΝΤΑ ΟΤΙ ΟΛΑ ΓΙΑ ΚΑΛΥΤΕΡΑ ΓΙΝΟΝΤΑΙ.
ΟΛΑ ΕΙΝΑΙ ΘΕΛΗΜΑΤΑ ΤΟΥ ΘΕΟΥ.
ΣΕ ΦΙΛΩ, ΚΑΛΟ ΣΟΥ ΒΡΑΔΥ
ΖΑΧΑΡΕΝΙΑ

Sweet December είπε...

για sweet and bitter

Όχι δεν είσαι καθόλου απότομη...Απλά εγώ κάνω σκοτεινές σκέψεις :-(


για zacharenia

Εγώ πάλι βγήκα χθες αλλά με καθόλου διάθεση. Όμως απο την άλλη είπα να μην το ακυρώσω...να πιέσω λίγο με την καλή έννοια τον εαυτό μου και τελικά πέρασα καλά. Είπα στις φίλες μου το μήπως "ξόφλησα" αλλα τι να πουνε και αυτές...

Φιλιά Ζαχαρένια! Μου δίνεις μια άλλη δύναμη όταν έρχεσαι.Μη με ξεχνάς!

Εξύμνoς είπε...

Να σου πω?
ΤΩΡΑ δεν σε φοβαμαι!
Τωρα μιλαει ΚΑΙ η λογικη σου.
Πιο πριν μιλουσε ΜΟΝΟ το συναισθημα. Αυτο μπορει να σε οδηγησει λαθος. Τωρα εισαι διαφορετικη.

Καλο σου βραδυ

Sweet December είπε...

για eximnos

και είναι καλό το διαφορετικό;Νομίζω πια έχουν πάρει τα πράγματα άλλη τροπή...Ξύπνησα απο το σοκ. Καλό ή κακό;;;