Καλησπέρα!

Πρώτον ΚΑΛΟ ΜΗΝΑΑΑΑ!

Πόσες πραγματικά φορές δεν έχω ξεκινήσει έτσι κάποιο ποστ;;;;

Μακάρι ο Φεβρουάριος να σας βρίσκει όλους καλά!

Τα τελευταία μου νέα δεν είναι τόσο ευχάριστα κι ελπίζω να μην είναι στο μέλλον τελείως δυσάρεστα. Ας ελπίσω πως θα είναι κάπως "ουδέτερα".

Μια επίσκεψη στον γυναικολόγο μου προχθές έδειξε πως απο τις 2 κύστες που είχα σε καθε μια ωοθήκη μου (δεν σας το είχα πει...) η μία υποχώρησε αλλά η άλλη παραμένει και μάλιστα διπλασιάτηκε σε 3 μήνες. Μιλάμε για χιλιοστά, αλλά διπλασιάστηκε. Ο γυναικολόγος μου χαρακτήρησε την κύστη αυτή "μη λειτουργική"και μου είπε πως το 95% των γυναικών που επισκέπτονται το ιατρείο του εμφανίζουν τέτοιες κύστες. Μου έδωσε αντισυλληπτικά, παίρνω όμως ήδη ταμοξιφένη-Nolvadex, και φυσικά αναρωτήθηκα ποιές θα είναι οι επιπτώσεις του συνδιασμού. SOS τηλεφώνησα στον χειρούργο-μαστολόγο μου και μου είπε να ΜΗΝ πάρω τα αντισυλληπτικά, γιατί ο καρκίνος μου ήταν ορμονοεξαρτώμενος, γιατί έχω θετικούς υποδοχείς και ένα BRCA με μεγάλα γράμματα...Τι κάνουμε λοιπόν;;; Ο χειρούργος μου είπε να με δει και αν η κύστη πρέπει να βγει (που πρέπε να βγει, δεν γίνεται να μείνει) τότε λέει πάμε ανοιχτό χειρουργείο...βιωψίες κτλπ. Α! μου είπε πριν τον δω να κάνω και εξέταση αίματος CA125. AYTA!!!

Όταν έφυγα απο τον γυναικολόγο δεν ήμουν θορυβημένη, όμως όταν μίλησα με τον χειρούργο της Αθήνας, αστραπιαία σκέφτηκα "Ώπα, μπορεί και να είναι καρκίνος". Αν θυμάμαι καλά το νούμερο, δυο δάκρια κύλησαν απο το πρόσωπό μου. Ναι, τόσα θα ήτανε και αυτό έγινε αυτόματα, αστραπιαία και στιγμιαία. Τι κάνουμε λοιπόν; Μπερδεμένα συναισθήματα! Όσο κι αν νιώθεις σκληρό καρύδι, όσο κι αν η ίδια η ζωή σε σκλήρυνε ανακαλύπτεις που και που πως είσαι άνθρωπος, και ως άνθρωπος φοβάσαι, έστω και στιγμιαία, έστω και για μια ώρα. 

Ίσως πλέον έρχομαι κοντά και στο επόμενο βήμα, αυτό της αφαίρεσης ωοθηκών το οποίο καιρό τώρα μου συζητά ο χειρούργος.ΟΜΩΣ ΔΕΝ ΘΕΛΩΩΩΩ!  Σκέφτομαι να το κάνω στα δεύτερα "άντα" και όχι απο τώρα. Όχι απαραίτητα για το αν θα κανω παιδιά ή όχι, περισσότερο γιατί δεν μπορώ να έχω τις ορμόνες απο τα 33 μου να χορεύουν κλακέτες, το δέρμα και τα μαλλιά μου στα χάλια τους. 

Δεν ξέρω τα παραπάνω νέα που θα με οδηγήσουν τις επόμενες μέρες. Πραγματικά, επειδή η ζωή είναι γεμάτη ανατροπές κρατάω μικρό καλάθι..Και έιμαι σχεδόν έτοιμη να ακούσω τα πάντα. Απλά προκύπτουν πολλά θέματα πρακτικά αλλά και οικονομικά πλέον. Το σύστημα υγείας δεν θυμίζει σε τίποτα εκείνο του 2007 (που ήταν απλώς-καλούτσικο έτσι;). 

Καλό βράδυ!

February please be nice and bring some snow!

Τη Δευτέρα CA125 και fingers crossed! Ελπίζω για το καλύτερο...