Το στερνό τους καλοκαίρι

ΠΙΣΩ ΜΟΥ ΓΚΡΕΜΟΣ, ΜΠΡΟΣ ΜΟΥ ΠΟΤΑΜΟΣ!

ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΤΗΣ ΚΑΤΑΙΓΙΔΑΣ ΦΥΓΑΝΕ, 
ΜΗ ΡΩΤΗΣΕΙΣ, ΜΗ ΡΩΤΑΣ ΠΟΥ ΠΗΓΑΝΕ
ΤΟ ΣΤΕΡΝΟ ΤΟΥΣ ΚΑΛΟΚΑΙΡΙ ΚΑΨΑΝΕ, ΚΑΙ ΣΤΙΣ ΣΤΑΧΤΕΣ ΤΟ
ΟΝΟΜΑ ΤΟΥΣ ΓΡΑΨΑΝΕ....

στίχοι Νίκος Γκάτσος

Πόση αλήθεια κρύβουν τούτες οι λέξεις!
Τα παιδιά που φύγανε, τι γίνανε; Ποιός ξέρει...;
Θα γέρασαν θαρρώ. Το τελευταίο τους καλοκαίρι αρνήθηκαν, είδαν πως τίποτα δεν γίνεται όπως πριν και εγκατέλειψαν, τα παράτησαν, έφυγαν αφήνοντας μοναδικό σημάδι κάπου στο πουθενά το όνομά τους! Α ρε ζωή, τελικά τρία γράμματα!