Μια μέρα που δεν θα θελα να τελειώσει...
Μια μέρα που θα ήθελα να κρατήσει λίγο παραπάνω...
Το καλοκαίρι στα φόρτε του και εγώ παραδομένη στο ρυθμό του, στη θάλασσα, στην άμμο, στο κάλεσμα του αέρα που μας δροσίζει παραθαλάσσια...
Καφές, κρασί, φαγητό, μα πάνω απο όλα, καλή παρέα...Ανεμελιά και γέλια ξανά στη θάλασσα με τη "Σ". Δεν ξέρω αν πολλά πράγματα είναι απλά στο μυαλό μας αλλά ναι, η "Σ" παραμένει ως σήμερα η παρέα που προτιμώ-όποτε μπορεί-για θάλασσα, γιατί μεταξύ μας όταν πάμε στη θάλασσα, δεν υπάρχει πρόγραμμα, μπορεούμε να μείνουμε ωσπου να νυχτώσει. Έτσι και σήμερα, μείναμε ως αργά...άναψαν γύρω μας τα φώτα, ενώ η θάλασσα δεν ξεχώριζε απο τον ουρανό, ίδιο χρώμα...Το καλύτερο μπάνιο του καλοκαιριού σκεφτήκαμε και οι δυο...μπάνιο ολοήμερο που έγινε και βραδινό. Όμορφα, γιατί είναι μαγικό να απολαμβάνεις τη στιγμή με έναν άνθρωπο που ξέρεις τόσο καλά, δεν χρειάζεσαι καν λόγια για να ντύσεις το τοπίο, γιατί απλά ξέρεις τι σκέφτεται, ξέρει τι σκέφτεσαι και απλά απολαμβάνετε τη στιγμή, δίχως πολλές κουβέντες, γιατί ξέρεις πως η ψυχή γεμίζει εκείνη τη στιγμή. Και εγώ πάντα χαίρομαι οι φίλοι μου να περνάνε καλά, είναι σαν να περνάω δυο φορές καλά μαζί τους. Στο δρόμο της επιστροφής, με καλή διάθεση ακούσαμε ένα CD στο αυτοκίνητο με τη "φωνή" στο τέρμα. Για εμένα, ακόμη και η στιγμη της επιστροφής απο τη θάλασσα είναι ωραία, έχει μια γλυκιά κούραση αλλά και χαλαρωση μαζί. Βρίσκω πάντα κάτι πολύ ιδιαίτερο στον αέρα που μας φυσά απο τα ανοιχτά παράθυρα, στα φώτα του αυτοκινήτου που φωτίζουν το δρόμο, στη φύση που διαγράφεται τριγύρω...στη μουσικη που ακούμε...
Νιώθω κάτι στον αέρα του φετινού καλοκαιριού, είμαι καλύτερα απο κάθε άλλη χρονιά-ψυχολογικά. Λαικά και κοινώς, έχω πάρει τα πάνω μου! Σε αυτό με βοήθησαν πολύ οι άνθρωποι αλλά έκανα και εγώ πολλή δουλειά μόνη μου...
Οι μέρες, οι μήνες τα χρόνια περνούν...όσο περνάει ο καιρός θα νιώθουμε όλο και καλύτερα, όμως αυτό θέλει τον χρόνο του,το έχουμε ξαναπεί...αλλά γίνεται, αρκεί να το πιστέψουμε. Δεν ξεχνάμε, έχουμε εξάλλου τις ουλές και τις εξετάσεις να μας το θυμίζουν. Πάντα θα το θυμόμαστε αλλά με κάπως καλύτερη ψυχολογία. Μπορεί το "άρρωστο" παρελθόν μας να στέκει εμπόδιο για το μέλλον μας κάποιες φορές αλλά ελπίζω και αυτό να το δουλέψουμε και να το ξεπεράσουμε κάποτε και όπως μας τα έφερε η ζωή στραβά, να αποφασίσει να μας τα φέρει και ίσια.
καληνύχτα!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου