Φίλοι μου είμαι στο νησί! Παρέα με τις αναμνήσεις, με τη βροχή και όλα όσα γυρνάνε στο μυαλό μου!Επισκέφτηκα τον τάφο της ξαδέρφης μου, είναι σαν ψέμα το ότι ο καρκίνος μας στέρησε την παρέα της φέτος το Πάσχα...σχεδόν κάθε χρόνο ανταμώναμε! Έτσι και φέτος, μα φέτος είναι βουβά εκεί πάνω. Αναπαύεται σε έναν τόπο ψηλά, λες και το μνήμα της στήθηκε πλάι στον Θεό!

Μια τέτοια μέρα ας κρατήσουμε έστω στο μυαλό μας ενός λεπτού σιγή για όλους εκείνους που χάσαμε απο καρκίνο! Μακάρι να βρήκαν εκεί ψηλά την ηρεμία και τον Παράδεισο! Το αξίζουν πραγματικά!

Σας φιλώ! Να μου είστε όλοι καλά, και να ελπίζετε σε μια νέα αρχή, ότι και αν είναι αυτή για τον κάθε ένα μας!