Η αλήθεια είναι πως είχα πολύ καιρό να μπω στο blog του...το είχε εδώ και μήνες κάνει Prive και είχα με χαρά δεχτεί την πρόσκλησή του να είμαι μέσα σε όσους μπορούσαν να παρακολουθούν τον πιο προσωπικό του χώρο...
Ο φίλος Ιωνάθαν (ψευδώνυμο) ήταν το πιο δυνατό "γλαρόπουλο" που είχα ποτέ γνωρίσει...Με το blog του είχε αγγίξει πολύ κόσμο,είχε σχόλια βουνό. Εμείς είχαμε βρεθεί ιντερνετικά κάπου στον δεύτερο χρόνο του blog μου.
Το ιστολόγιο έγραφε "είμαι του '75 και πάσχω από μη μικροκυτταρικό καρκίνο του πνεύμονα, στάδιο IV. Έχω κάνει τις ΧΜΘ (Taxotere, Carboplatin, Avastin, Gemzar, Cisplatin & Alimta). Τώρα παίρνω Tarceva και με το χάπι αυτό ελπίζω να συνεχίσω τη ζωή μου στο επίπεδο ποιότητας που έχω τώρα για όσο πάει" και πήγε και μας έδωσε κουράγιο, αισιοδοξία και απομυθοποίησε και εξήγησε λέξεις όπως "χημειοθεραπεία" και άλλα πολλά!
Καλό ταξίδι Ιωνάθαν! Πάλεψες τόσο μα τόσο γενναία. Με χιούμορ, με δύναμη, συναίσθημα και δίψα για ζωή!
Εύχομαι να είναι όμορφα εκεί ψηλά και τα φτερά σου να τα δροσίζει το αεράκι της Ανοιξης, παντού και πάντα! Να βλέπεις θάλασσες, να γεμίζουν τα μάτια σου απο γαλάζιες και μπλε εικόνες! Να αφήνεσαι στο άσπρο των κυμάτων καθώς βουτάς για τα ψαράκια σου! Να είσαι καλά εκεί που είσαι και πάντα με παρέα!Άφησες πίσω σου ανθρώπους που θα σε θυμούνται για πάντα! Η αδερφούλα σου μας είπε τα νέα....ψιτ!Σε λατρεύει!Είναι όμως και όλοι σου οι φίλοι απο το blog που είναι ακόμη εδώ και ακόμη αφήνουν σχόλια.
Απόψε νιώθω πολύ μόνη...μια γωνίτσα στο ιντερνετ σαν να άδειασε απότομα.
Απόψε θα γιόρταζε στην Κρήτη η katerina την γιορτή της. katerina και sugar, να τον προσέχετε τον Γιώργο εκεί ψηλά, έχετε και έχουμε την ίδια στόφα, είμαστε τα παιδιά της χμθ και αυτό θα μας δένει πάντα, είτε σε αυτόν τον κόσμο είτε σε εκείνο τον άγνωστο...
Απόψε σκέφτομαι συνέχεια πως ο Ionathan δεν άντεχε τον υπερβολικό συναισθηματισμό μου!Έτσι μου έγραφε στα σχόλια. Μάλλον είχες δίκιο φίλε...κάποια κεφάλαια στη ζωή, αν και με πολύ κόπο και κόστος, πρέπει να κλείνουν. Να κλείνουν και να μένουν πίσω μας όπως η λευκή γραμμή που αφήνει η μηχανή μιας τράτας στα ανοιχτά...έτσι ακριβώς, λευκή, δυνατή, έντονη, μέχρι να σβήσει!
ΑΝΤΙΟ! ΔΕΝ ΜΠΟΡΩ ΑΛΛΕΣ ΑΠΩΛΕΙΕΣ...
Ο φίλος Ιωνάθαν (ψευδώνυμο) ήταν το πιο δυνατό "γλαρόπουλο" που είχα ποτέ γνωρίσει...Με το blog του είχε αγγίξει πολύ κόσμο,είχε σχόλια βουνό. Εμείς είχαμε βρεθεί ιντερνετικά κάπου στον δεύτερο χρόνο του blog μου.
Το ιστολόγιο έγραφε "είμαι του '75 και πάσχω από μη μικροκυτταρικό καρκίνο του πνεύμονα, στάδιο IV. Έχω κάνει τις ΧΜΘ (Taxotere, Carboplatin, Avastin, Gemzar, Cisplatin & Alimta). Τώρα παίρνω Tarceva και με το χάπι αυτό ελπίζω να συνεχίσω τη ζωή μου στο επίπεδο ποιότητας που έχω τώρα για όσο πάει" και πήγε και μας έδωσε κουράγιο, αισιοδοξία και απομυθοποίησε και εξήγησε λέξεις όπως "χημειοθεραπεία" και άλλα πολλά!
Καλό ταξίδι Ιωνάθαν! Πάλεψες τόσο μα τόσο γενναία. Με χιούμορ, με δύναμη, συναίσθημα και δίψα για ζωή!
Εύχομαι να είναι όμορφα εκεί ψηλά και τα φτερά σου να τα δροσίζει το αεράκι της Ανοιξης, παντού και πάντα! Να βλέπεις θάλασσες, να γεμίζουν τα μάτια σου απο γαλάζιες και μπλε εικόνες! Να αφήνεσαι στο άσπρο των κυμάτων καθώς βουτάς για τα ψαράκια σου! Να είσαι καλά εκεί που είσαι και πάντα με παρέα!Άφησες πίσω σου ανθρώπους που θα σε θυμούνται για πάντα! Η αδερφούλα σου μας είπε τα νέα....ψιτ!Σε λατρεύει!Είναι όμως και όλοι σου οι φίλοι απο το blog που είναι ακόμη εδώ και ακόμη αφήνουν σχόλια.
Απόψε νιώθω πολύ μόνη...μια γωνίτσα στο ιντερνετ σαν να άδειασε απότομα.
Απόψε θα γιόρταζε στην Κρήτη η katerina την γιορτή της. katerina και sugar, να τον προσέχετε τον Γιώργο εκεί ψηλά, έχετε και έχουμε την ίδια στόφα, είμαστε τα παιδιά της χμθ και αυτό θα μας δένει πάντα, είτε σε αυτόν τον κόσμο είτε σε εκείνο τον άγνωστο...
Απόψε σκέφτομαι συνέχεια πως ο Ionathan δεν άντεχε τον υπερβολικό συναισθηματισμό μου!Έτσι μου έγραφε στα σχόλια. Μάλλον είχες δίκιο φίλε...κάποια κεφάλαια στη ζωή, αν και με πολύ κόπο και κόστος, πρέπει να κλείνουν. Να κλείνουν και να μένουν πίσω μας όπως η λευκή γραμμή που αφήνει η μηχανή μιας τράτας στα ανοιχτά...έτσι ακριβώς, λευκή, δυνατή, έντονη, μέχρι να σβήσει!
ΑΝΤΙΟ! ΔΕΝ ΜΠΟΡΩ ΑΛΛΕΣ ΑΠΩΛΕΙΕΣ...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου