Δευτέρα 5 Οκτωβρίου 2009

Τα χιλιόμετρα είναι πολλά!

(Τίτλος κόντρα στο λαικό άσμα «Τα χιλιόμετρα είναι λίγα». )

Σε λιγότερο από δυο 24τράωρα καλύπτω 1000km και συμπληρώνω 11 ώρες στο δρόμο…ποιος θα μου το λεγε, λες και τα χρωστούσα αυτά τα km επειδή είχα περάσει το 1998 στο Παν/ιο Αθήνών αλλά πήρα μεταγραφή…


Πίσω στη βάση μου απόψε. Όλα και τίποτα είναι μέσα στο κεφάλι μου.

Ο πλαστικός μου έκοψε κάποια ράμματα και μου ξαναέβαλε «τσιρότο». Ζήτησε να με δει άμεσα, για τα υπόλοιπα ράμματα και για "φούσκωμα". οπότε πάλι για την πρωτεύουσα είμαι. Είμαι όμως καλά, απλά εχω να συντονίσω τη δουλειά (αύριο είναι η πρώτη μου μέρα) και καποιες εκκρεμότητες.

Φυσικά όλα τα παραπάνω δεν είναι τίποτα μπροστά στα άσχημα νέα που έμαθα χθες βράδυ και δυστυχώς ευθύνονται και για την κακή μου διάθεση και για την μεγάλη μου αναστάτωση.

Χθες βράδυ πληροφορήθηκα κάτι που οι δικοί μου, μου το κρατούσανε κρυφό, μέχρι να τελειώσω με το μινι-χειρουργείο. Η πρώτη μου ξαδέρφη, ετών 30 και έγκυος 5,5 μηνών, στο δε'υτερο παιδί, υπεβλήθει πρόσφατα σε ριζική μαστεκτομή και αφαίρεση όγκου 6 εκατοστών!!!!Πολλοί λεμφαδένες της διηθημένοι, το μωρό και η ίδια της σε κίνδυνο. Η κύηση πρέπει να διακοπεί για να σκαναριστεί.

Έπεσα από τα σύννεφα! Σοκαρίστηκα. Νοιώθω σαν να έπεσαν πάνω στους ώμους μου 100 κιλά που με το ζόρι τα περιφέρω με κάθε βήμα μου. Αναρωτιέμαι πόσες και ποιες είναι οι στιγμές ευτυχίας σε μια κατά τα άλλα σύντομη ζωή; Πως πρέπει να ζούμε την κάθε μέρα και με ποιους ανθρώπους παρέα; Τι είναι η ποιότητα ζωής, και τέλος πάντων, προς τι κάθε ταλαιπωρία ενώ δεν ζούμε διακόσια χρόνια; Προσπαθώ με υπεράνθρωπες προσπάθειες να μη χτυπήσω πάτο!

Το παραπάνω νέο μου ήρθε ακόμη πιο βαρύ γιατί είμαι ήδη κουρασμένη με τα δικά μου πάρα πολύ. Ήρθαν πολλές αλλαγές, ο διατατήρας ήταν και αυτός μια ταλαιπωρία. Νοιώθω ότι θέλω κόσμο να με στηρίξει, αλλά δεν εννοώ τους γονείς μου.

Ναι, το μινι-χειρουργείο με έβγαλε εκτός προγράμματος και μου αύξησε τα πηγαινε-ελα! Και τώρα ένα σωρό δυσάρεστα νέα. Εκεί που πήγα να χαρώ για τη δουλειά μου, εκεί και τρύπησε ο διατατήρας, εκεί που τον διωρθώσαμε, τώρα η ξαδέρφη μου περνά πολύ άσχημα.

Ζω ένα τελείως bad timing με όλους και όλα αυτή την περίοδο. ΠΝΙΓΟΜΑΙ και προσπαθώ να πιαστώ απο κάπου! Θα μου πεις, έχουν οι αρρώστιες καλό timing και δεν το ξέρω;

Τίποτα, ο λαός είναι σοφός και λέει «ΥΓΕΙΑ πάνω από όλα».

7 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

Sweety
η ξαδέλφη σου είναι στην φάση που νιώθει να φεύγει η γη κάτω από τα πόδια της.
Μια παρόμοια περίπτωση διάβασα τις τελευταίες μέρες στο ελβετικό φόρουμ.
Μια κοπέλα προς το τέλος της εγκυμοσύνης ζητούσε στήριξη. Έκανε ματσεκτομή και περιμέναν την γέννα (θα της παίρναν νωρίτερα το μωρό) για να ξεκινήσει θεραπείες. Δυστυχώς γίνονται όλο και πιο πολλά αυτά τα περιστατικά, οι ηλικίες όλο και μικρότερες.
Εύχομαι τα καλύτερα για την ξαδέλφη σου και για όλα τα νέα παιδιά.
Σε φιλώ

Ανθούλα είπε...

Μακάρι να πάνε όλα καλά για την εξαδέλφη σου.
Και εγώ επηρρεαστεί από μια φίλη μου, της οποίας η πορεία της υγείας της είναι πολύ κρίσιμη.
Έχω πέσει πολύ ψυχολογικά.Νόμιζα ότι ήμουν πιο δυνατή , ότι θα μπορούσα να διαχειριστώ μια τέτοια κατάσταση με ψυχραιμία, αλλά δυστυχώς δεν το αντέχω.
Στενοχωριέμαι πάρα πολύ και προβληματίζομαι μήπως δεν πρέπει(όσο αφορά το θέμα και της δικής μου υγείας).
Ποιός μπορεί να μας πει άραγε, τι πρέπει να αισθανόμαστε για ανθρώπους που αγαπάμε?

Φιλιά

Fri είπε...

Εύχομαι μέσα στην ατυχία της η ξαδέλφη σου να σταθεί τυχερή και να πάνε όλα από εδώ και πέρα κατ' ευχήν!
Όσο για εσένα περνάς περιπέτειες, μαθαίνεις δυσάρεστα, αλλά σκέψου πως στάθηκες αγωνίστρια στα πολύ δύσκολα οπότε τώρα μόνο να είσαι με ψηλά το κεφάλι σου αξίζει ;)
Καλή αρχή στην καινούρια σου δουλειά!

Unknown είπε...

SWEETT MOY EYXOMAI Η ΞΑΔΕΛΦΗ ΣΟΥ ΝΑ ΒΡΕΙ ΤΟ ΚΟΥΡΑΓΙΟ Ν ΑΠΑΛΕΨΕΙ.
ΔΕΝ ΞΕΡΩ ΑΝ ΒΟΗΘΑΕΙ ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΘΑ ΠΩ ΑΛΛΑ ΣΤΟ ΔΟΥΛΕΙΑ ΠΡΙΝ 5 ΧΡΟΝΙΑ ΣΕ ΜΙΑ 30 ΧΡΟΝΗ ΣΥΝΑΔΕΛΦΟΣ 5 ΜΗΝΩΝ ΔΙΑΓΝΩΣΘΕΙ ΕΠΙΘΕΤΙΚΟΣ ΚΑΡΚΙΝΟΣ ΚΑΙ ΣΤΟΥΣ 2 ΜΑΣΤΟΥΣ. ΤΗΣ ΠΗΡΑΝ ΤΟ ΠΑΙΔΙ ...ΤΟ ΟΠΟΙΟ ΕΠΡΕΠΕ ΝΑ ΘΑΨΟΥΝ ΚΙΟΛΑΣ ΓΙΑΤΙ ΗΤΑΝ ΣΧΗΜΑΤΙΣΜΕΝΟ(!!!!!)
Η ΙΔΙΑ ΜΑΣΤΕΚΤΟΜΗ,ΧΗΜ/ΠΠΕΙΕΣ,ΑΚΤΙΝΟΒΟΛΙΕΣ,
ΟΡΜΟΝΟΘΕΡΑΠΕΙΑ.....ΔΕΝ ΤΗΣ ΤΟ ΕΙΧΑ ΝΑ ΚΡΥΒΕΙ ΤΟΣΗ ΔΥΝΑΜΗ...ΤΟ ΠΑΛΕΨΕ ΚΑΙ ΤΩΡΑ ΜΕΤΑ 5 ΧΡΟΝΙΑ ΕΙΝΑΙ ΚΑΛΑ ΚΑΙ ΕΚΑΝΕ ΑΛΛΟ ΠΑΙΔΑΚΙ ΠΟΥ ΕΙΝΑΙ ΤΩΡΑ 2 ΧΡΟΝΩΝ ΚΑΙ ΖΗΤΗΣΕ ΝΑ ΚΑΝΕΙ ΓΕΝΙΚΗ ΑΦΑΙΡΕΣΗ ΓΥΝΑΙΚΟΛΟΓΙΚΩΝ....ΓΙΑΤΙ ΑΝ ΚΑΕΙΣ ΑΠ ΤΟ ΧΥΛΟ ΦΥΣΑΣ ΚΑΙ ΤΟ ΓΙΑΟΥΡΤΙ!!!(ΙΣΩΣ ΥΠΕΒΟΛΙΚΟ ΚΑΤΑ ΤΗ ΓΝΩΜΗ ΜΟΥ)
ΜΗ ΣΕ ΡΙΧΝΕΙ ΜΙΚΡΗ ΜΟΥ....ΘΑ AΚΟΥΜΕ ΠΟΛΛΑ ΤΕΤΟΙΑ ΔΥΣΑΡΕΣΤΑ ΔΥΣΤΥΧΩΣ ΜΕΧΡΙ ΝΑ ΕΡΘΕΙ Η ΣΤΙΓΜΗ ΠΟΥ ΘΑ ΠΟΥΜΕ....(...ΕΝΑΣ ΓΥΝΑΙΚΟΛΟΓΟΣ ΣΤΗ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ ΤΟ ΕΙΠΕ)...ΚΑΡΚΙΝΟΣ ΕΙΝΑΙ ΘΑ ΠΕΡΑΣΕΙ.
MEXRI TOTE AΣ ΕΛΠΙΖΟΥΜΕ ΚΑΙ ΑΣ ΕΥΧΟΜΑΣΤΕ ΓΙΑ ΤΟ ΚΑΛΥΤΕΡΟ.
ΔΥΝΑΜΗ ΚΑΙΚΟΥΡΑΓΙΟ ΣΤΗΝ ΚΟΠΕΛΑ.ΤΙΠΟΤΕ ΑΛΛΟ.
Κ2

me είπε...

Είναι δύσκολο, Δεκεμβρούλα μου, να νιώθουμε καλά όταν συμβαίνουν τόσο δυσάρεστα γεγονότα πλάι μας. Όμως σίγουρα θα βρεις τη δύναμη να το παλέψεις.
Εύχομαι και στην ξαδέρφη σου καλή δύναμη...
πολλά φιλιά

nikoleta είπε...

ΔΕΝ ΞΕΡΩ ΤΙ ΝΑ ΠΩ.ΠΙΣΤΕΥΩ ΣΤΟΝ ΘΕΟ ΚΑΙ ΕΩΣ ΤΩΡΑ ΜΟΥ ΕΧΕΙ ΣΤΑΘΕΙ ΣΕ ΠΟΛΛΕΣ ΔΥΣΚΟΛΙΕΣ ΣΤΗΝ ΖΩΗ ΜΟΥ.ΟΜΩΣ ΟΤΑΝ ΜΑΘΑΙΝΩ ΤΕΤΟΙΑ ΠΕΡΙΣΤΑΤΙΚΑ ΛΕΩ ΓΙΑΤΙ....Η ΜΑΝΑ ΜΟΥ ΜΟΥ ΛΕΕΙ ΠΩΣ ΟΛΑ ΕΙΝΑΙ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΑΝΘΡΩΠΟΥΣ ΚΑΙ ΟΤΙ ΟΛΑ ΕΙΝΑΙ ΓΡΑΜΜΕΝΑ ΓΙΑ ΤΟΝ ΚΑΘΕΝΑ ΜΑΣ.ΠΟΝΑΜΕ ΠΟΛΥ ΣΕ ΟΛΗ ΜΑΣ ΤΗΝ ΖΩΗ ΚΑΙ ΠΑΛΕΥΟΥΜΕ ΑΝΙΣΑ ΜΕΡΙΚΕΣ ΦΟΡΕΣ.ΟΤΑΝ ΑΡΩΣΤΗΣΑ ΝΟΜΙΖΑ ΠΩΣ ΘΑ ΠΕΘΑΝΩ ,ΤΩΡΑ 6 ΜΗΝΕΣ ΜΕΤΑ ΝΙΩΘΩΝΤΑΣ ΚΑΛΑ ΤΟΛΜΩ ΝΑ ΚΑΝΩ ΟΝΕΙΡΑ ΕΤΣΙ ΕΙΝΑΙ Η ΦΥΣΗ ΤΟΥ ΑΝΘΡΩΠΟΥ...ΟΙ ΚΑΛΕΣ ΣΤΙΓΜΕΣ ΕΙΝΑΙ ΑΥΤΕΣ ΠΟΥ ΜΕΝΟΥΝ.ΕΥΧΟΜΑΙ ΤΑ ΚΑΛΥΤΕΡΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΞΑΔΕΡΦΗ ΣΟΥ,ΜΗ ΦΟΒΑΣΕ Ο ΘΕΟΣ ΕΙΝΑΙ ΜΕΓΑΛΟΣ.

Giota είπε...

Σοκαριστικά τα όσα αναφέρεις. Απ όπου κι αν το ΄΄πιάσεις΄΄ πονάει... Εύχομαι να πάνε όλα καλά