Δευτέρα 29 Δεκεμβρίου 2008

Τρίγωνα Κάλαντα...

πέρασα απο δω σήμερα χωρίς να έχω να σας πω πολλά (αλλά πως γίνεται όταν ξεκινάω έτσι να γράφω κατεβατά...)

Η αλήθεια είναι ότι περνάω πολύ όμορφα, χωρίς να τρελαίνομαι απαραίτητα για τις γιορτές! Κατι μέσα μου με γεμίζει με χαρά και αισιοδοξία, χωρίς πάλι να έχω ένα συγκεκριμένο λόγο...

Προχθές πήγα με το αυτοκίνητο μια βόλτα. Καθώς χάζευα τα διάφορα λαμπάκια που δίνουν μια εορταστική νότα σε αρκετές γειτονιές σκέφτηκα ότι η ζωή είναι πολύ απλή. Είναι το τώρα και το εδώ, είναι το σήμερα και η καθημερινότητά μας.

Είμαι καλά, είμαι ζωντανή και σαφώς καλύτερα απο πέρσι τέτοιες μέρες. Ναι, μπορώ πια να πω ότι έφτασα σε μια κορυφή ότι νίκησα κάτι! Και ξέρετε γιατί; Όχι γιατί είμαι οργανικά καλά αλλά γιατί η ψυχολογία μου είναι καλή. Κόντεψα να πάθω το εξής "να το ξεπεράσω σωματικά αλλά να μου μείνει το ψυχολογικό κομμάτι". Εκεί κατάλαβα κάτι πολύ σπουδαίο, αν έχανα ή χάσω την καλή ψυχολογία, θα χάσω τελικά ολόκληρη τη μάχη. Έτσι ξύπνησα απο ένα μίνι λύθαργο και μια χαζή στεναχώρια που βίωσα εκείνη τη θλιβερή επέτειο. Μια θεία μου είχε πει :"ας είμαστε καλά, σε θέση να θυμόμαστε, και ας είναι θλιβερή η επέτειος". Και ίσως αυτή να είναι η μισή αλήθεια, μακάρι να είμαστε καλά και ας περνάει απο το μυαλό μας και κάτι αρνητικό... Η ζωή δεν είναι μόνο κωμωδία, έχει και αρκετό κλάμα και δράμα. Αλλά όλα αυτά τα στοιχεία μπλέκουν μεταξύ τους μια χαρά....

Φιλιά!

4 σχόλια:

neni είπε...

Καλημέρα γλυκιά μου φίλη,τι κάνεις;Πως περνάς;Έχεις δίκαιο καλή μου,σε όλα όσα γράφεις και πάντα πρέπει να αντιμετωπίζουμε τις δύσκολες μάχες της ζωής μας με χαμόγελο!Εσύ το ξέρεις τόσο καλά αυτό!Να προσέχεις πολύ και πάντα να χαμογελάς!

Unknown είπε...

καλησπερα μικρη μου φιλη,χιρομαι που εισαι καλα.Απο την αρχη της περιπετειας μου καθ εμερα εγραφα εγραφα και εγραφα στο δικο μου ημερολογιο και μια βομαδα μετα την τελευταια χημ/πεια σταματησ να γραφω αποτομα...μια κοπελα στο ''ΑΛΜΑ ΖΩΗΣ''μου ειπε:δεν το χεις πια αναγκη Κατερινα μου γιατι εγιανες ψυχολογικα.Θα ξαναγραψεις καποια στιγμη να εισαι σιγουρη θα ξαναγραψεις οταν θα βλεπεις να ερχονται ευχαριστα πραγματα στη ζωη σου.Ο ογκολογος μου στην πρωτη μας συναντηση μου ειχε πει:παλευεις,νικας και προχωρας γιατι αν μιζεριαζεις σκεπτομενη τι θα γινει ή γιατι εγινε δε θα χαρεις τη ζωη που σε περιμενει.
Οτι μας βρισκει στη ζωη ας ειναι περαστικο και να ξεχνιεται.
Σε φιλω μικρή μου και σου ευχομαι καλη χρονια με υγεια,διασκεδαση,γελιο και χαρα.
Κ2

Ανώνυμος είπε...

Καλημέρα και από μένα.
Στην ψυχολογία έγκειται η μισή θεραπεία.
Και γω διάβασα κάπου.Τι είναι προτιμότερο; Να περάσεις την υπόλοιπη ζωή σου (που κανείς δεν ξέρει πόση σου απομένει-λίγα ως πολλά χρόνια-όπως άλλωστε και στον λοιπό ''υγιή'' πληθυσμό) μιζεριάζοντας και φοβούμενη κάθε μέρα την υποτροπή ή να την περάσεις όσο πιο όμορφα και δημιουργικά μπορείς; Στο δικό σου χέρι (και δικό σου μυαλό)είναι να διαλέξεις πώς θέλεις να την περάσεις. Φυσικά όλοι οι ''νορμάλ'' και νοήμονες (θέλω να το πιστεύω για τον εαυτό μου) διαλέγουμε το δεύτερο. Θέλει όμως λίγη προσπάθεια, η οποία αξίζει τον κόπο νομίζω.
Φιλάκια
sundy

Ανώνυμος είπε...

Πω, πω,
γουστάρω, τόση φιλοσοφία, σ' αυτό εδώ το site.
sundy