Σάββατο 18 Οκτωβρίου 2008

Βράδυ (βροχερού) Σαββάτου


Ήρθε και το Σαββατοκύριακο λοιπόν. Δεν έχω καταλάβει ακόμη γιατί, αλλά τα Σαββατόβραδα έχουν πάντα «κάτι». Τείνω να πιστεύω ότι η αίσθηση που κουβαλάει το Σάββατο βράδυ, είναι συνδεδεμένη με το ότι οι περισσότεροι άνθρωποι διασκεδάζουν αυτή τη νύχτα. Όταν μένεις σπίτι χωρίς παρέα, ένα τέτοιο βράδυ δεν μπορείς παρά να μη σκεφτείς κάποιους ανθρώπους να πίνουν το ποτό τους μέσα σε φασαρία, σε ένα χώρο που σφύζει από ζωή. Αυτή ακριβώς η εικόνα είναι που δημιουργεί στους ανθρώπους μια μικρή μοναξιά. Είναι περίεργα τα Σαββατόβραδα στο σπίτι, είναι περίεργη η απουσία κάποιων ατόμων, η απουσία της φωνής τους, ή απλώς της σιωπηλής παρέας τους.
Έξω βρέχει. Σκέφτομαι τις μέρες της χμθ μου. Είχα μια φαντασίωση…να βγω μια μέρα στη βροχή και να μουσκέψω ως το κόκκαλο. Να μη με νοιάζει αν θα αρρωστήσω. Να κάτσω κάτω από τη βροχή και να μουσκέψω τόσο που να γίνω 100 κιλά από το βάρος του νερού στους ώμους μου. Η βροχή στις περισσότερες τέχνες συμβολίζει την κάθαρση. Παίρνει το κακό μακριά και ξεπλένει ψυχές, μυαλό, καρδιά και συναισθήματα.
Βγήκα μια βόλτα με το ποδήλατο στην πόλη μου. Με το mp3 στα αφτιά συνήθως περνάω από δρόμους γνώριμους, δρόμους με αναμνήσεις. Σαν να θέλω να παραμείνω αυτό που ήμουν πριν αρρωστήσω. Άλλοτε πάλι, σαν να θέλω να ρίξω μια καινούρια ματιά σε εκείνους τους δρόμους, να επιβάλω τον καινούριο μου εαυτό. Απόψε βέβαια, πριν ολοκληρώσω τη βόλτα μου έπιασε βροχή. Σταμάτησα κάτω από ένα υπόστεγο για να κοπάσει κάπως . Ήρθε κοντά μου ένας αλλοδαπός νεαρός, και αυτός για τον ίδιο λόγο. Σκέφτηκα, καθώς περιμέναμε να φύγουμε, τι μπορεί να έχει στο μυαλό του αυτός ο άνθρωπος.Εγώ ήξερα τι είχα…είχα νευριάσει για λίγο με τη βροχή γιατί μου είχε κόψει τη φόρα αλλά αμέσως είχα θυμηθεί την φαντασίωσή μου, οπότε σκέφτηκα πως κατά βάθος θα έπρεπε να είμαι χαρούμενη. Έφυγα λοιπόν από το υπόστεγο με τη βροχή να μου μουσκεύει το μπουφάν και τη μουσική ακόμη να παίζει.
Είναι αστείο το τι ευχόμαστε οι άνθρωποι κάποιες φορές και ακόμη πιο αστείο το γεγονός ότι όταν το ζούμε δεν του δίνουμε την πρέπουσα σημασία.

Καλό βράδυ, θα συνεχίσω τη Σαββατιάτική μου βόλτα με το αυτοκίνητο ;-)

Y.Γ την φωτογραφία την "άντλησα" απο το www.otherside.gr

5 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

Εύχομαι sweety να ζήσουμε πολλά -απείρως πολλά - Σαββατόβραδα και ας είναι βροχερά με μια δόση μελαγχολίας.
Εγώ πάντως χαίρομαι για τον χειμώνα που έρχεται και σε προσκαλώ ένα χειμωνιάτικο, βροχερό Σαββατόβραδο να πιούμε ένα ποτάκι δίπλα στο αναμμένο τζάκι και να τα πούμε, να τα πούμε, να τα πούμε......
Φιλάκια
sundy

Sweet December είπε...

για sundy

Ωραία ευχή!Μακάρι dear!Και εγώ πια μου εύχομαι να ΓΕΡΑΣΩ ;-)

Για το χειμώνα δε χαίρομαι τόσο γιατί φοβάμαι ότι το μυαλό μου θα αρχίσει τα παιχνίδια του..θα θυμηθώ το κλασικό "περσι τέτοιο καιρό". Και θα με πειράξει όλη αυτή η διαδικασία γιατί περσι ήταν μια δύσκολη χρονιά.Ας ελπίσουμε ότι θα πέσω έξω στις προβλέψεις μου.
Καλό μας χειμώνα και ραντεβού σε κάποιο τζάκι ;-)

Fri είπε...

Κατάφερες να με μεταφέρεις κάτω από το υπόστεγο, δίπλα σε εσένα και τον άγνωστο νεαρό. Και να μου αφήσεις μια περίεργη αίσθηση με την ιστορία σου, μια αίσθηση γλυκιά και πικρή μαζί...
Να είσαι καλά σου εύχομαι! Και φέτος το χείμωνα, αν θυμηθείς το 'πέρσι τέτοιον καιρό' να χαμογέλασεις πρέπει γιατί πάνε αυτά περάσανε και τώρα είσαι εδώ στα πιο όμορφα και στα πιο εύκολα:)
Καλή εβδομάδα να έχεις!

Tzeve είπε...

θυμίσου τους στίχους του Βασίλη,

...το Σαββατόβραδο προσφέρει μία γλυκιά μοναξιά...εξαιτίας της ίδιας του της ύπαρξης...

Τρίτη σήμερα...πάμε για το επόμενο

Sweet December είπε...

για fri

"Στα πιο όμορφα και στα πιο εύκολα" αυτό το κρατάω γιατί εμείς οι άνθρωποι ξεχνάμε πολύ εύκολα τελικά.Ας είμαστε καλά!Φιλιά και καλό υπόλοιπο εβδομάδας

για λασπολόγος

Καλώς μας ήρθες αγαπητέ!
Πάμε για το επόμενο και μακάρι τα Σ/Κ μας να είναι πολλά...!