Νέα επέτειος απο εκείνες...

Σήμερα λοιπόν είχα την ατυχία να βρίσκομαι έξω στο σαλονάκι αναμονής του χειρουργείου της "Σ". Συνήθως εγώ τους έστηνα όλους απ' έξω και με περίμεναν με τις ώρες. Σήμερα φάγαμε το στήσιμο της δεκαετίας απο τη "Σ". Ο μπαμπας της, ο σύζυγος κι εγώ είμασταν εκεί. Ο μπαμπάς της κι εγώ τη συνοδέψαμε με το φορείο και μέσα στο ασανσέρ ως κάτω τα υπόγεια (και πάλι -1) χειρουργεία. 

Η "Σ" έμεινε στο χειρουργείο 10 ώρες! Για σκεφτείτε χρόνους! Απο 8.00 που την πήραν ως 17.30! Κι εμείς εκεί. Εγώ έδινα και μάθημα (φοιτήτρια γαρ) στη σχολή. Έφυγα 12.00 και γύρισα 16.00. Η "Σ" ακόμη μέσα, αναίσθητη στο χειρουργικό τραπέζι. Πρώτα βγήκε ο ογκολόγος και είπε πως ήταν αυτό που περιμέναμε και το ακούσαμε με μεγάλη ανακούφιση, έπειτα ανέλαβε η πλαστικός η οποία είπε ότι και πάλι όλα πήγαν καλά. Η "Σ" απο προσωπική της απόφαση έκανε αφαίρεση μαστών παρόλο που τα ογκάκια της ήταν μόνο στον έναν μαστό και μάλιστα μικρά. Ίσως το να ζει 10 χρόνια μαζί μου με μαστεκτομή κι άμφο προστατευτική μαστεκτομή, με αποκατάσταση πλέον, της άνοιξε τον δρόμο για να πάρει δραστικές αποφάσεις. Γιατί τι είναι βρε παιδιά οι μαστοί;;; Σάμπως κάποιο όργανο που θα επιρρεάσει τη λειτουργεία σας μετά;;Μην τρελαθούμε; Οι μαστοί είναι εκεί ως σύμβολο ή ως ένα κομμάτι της γυναικείας οντότητας, σεξουαλικότητας ή μητρότητας. Εάν δεν μας το είχε περάσει ο δυτικός κόσμος ως κάτι πολύ τιμημένο, σέξυ και δεν ξερω εγώ τι άλλο δεν θα είμασταν τόσο δεμένες με 2 μάζες κρέατος.  Έτσι μάλλον υποσυνείδητα στο μυαλό της "Σ" γράφτηκε πως ενα ποτε το πάθω θα τα βγάλω, και τα έβγαλε. Τα έβγαλε βεβαια κρατώντας το δέρμα της, απλά αφαιρώντας απο τη θηλή όλο τον ιστό και βάζοντας διατατήρες που ήδη ήταν φουσκωμένοι σήμερα που βγήκε απο το χειρουργείο. Οπότε πέρα απο τον εσωτερικό ιστό και το προηγούμενο μέγεθός της η "Σ" δεν αποχωρίστηκε ακριβώς το σώμα της...Ναι έχασε την αίσθηση των θηλών, ναι θα έχει σιλικόνες αλλά σε μεγάλο βαθμό το έσωσε το κορμί πατριώτη! 

Σημασία δεν έχει η πλαστική ή το βυζί. Σημασία έχει η ΖΩΗ! Η ζωή η οποία για μερικούς ανθρώπους για να διασφαλιστεί πρέπει να πάρουν δραστικά μέτρα! Σημασία έχει η πρόληψη, το να είσαι υποψιασμένος-η, ΟΧΙ φοβισμένος αλλά υποψιασμένος ότι κανείς δεν είναι σπιτάκι του safe κι αν το έπαθε ο γείτονας, μπορεί δυστυχώς να ρθει και απο σένα κάποια μέρα. ΟΧΙ φόβο παιδιά, αλλά έλεγχο! Η "Σ" ήταν τυχερή αλλά ήταν και έξυπνη αρκετά στο να ψάχνεται και να μην αφήνει τα χρόνια να περνούν χωρίς μαγνητική μαστών. Κι έτσι το βρήκε σε πολύ αρχικό στάδιο, και έτσι θα περάσει στη σφαίρα της ανεμελιάς με τις σιλικόνες της. Κι έτσι κάποια μέρα θα σας γράφω τα νέα της μακριά απο τα νοσοκομεία και τα χειρουργεία.

Σήμερα η "Σ" πονούσε πολύ με το που βγήκε, επίσης μας έλεγε πως δεν μπορεί να πάρει ανάσα και ζητούσε οξυγόνο.

Σκέφτηκα το αίσθημα του "μπανταρισμένου" που έζησα κάποτε πριν 10 χρόνια. Δεν είχα πόνους αλλά απο ότι κατάλαβα η μαστεκτομή δεν πονάει.
Αφήνει βαθιά χαρακιά  για πάντα αλλά όχι, δεν πονάει.

Δύσκολη εβδομάδα

Αυτή η εβδομάδα θα είναι φίλες και φίλοι μου η εβδομάδα όπου η κολλητή μου"Σ" θα κάνει το

δικό της χειρουργείο για να αφαιρέσει τα ογκάκια τα κακά απο τον μαστό της. Η "Σ" επίσης αποφάσισε μετά απο ώριμη σκέψη να αφαιρέσει και τους 2 μαστούς προφυλακτικά.  

Ανακαλυψε στα 36 της ότι δεν είναι εύκολη απόφαση, θα συμφωνήσω. 

Για εμένα ήταν απλά μονόδρομος εφόσον είχα καρκίνο stage 3 και ένα μεγάλο όγκο κι επίσης μικρό μαστό. Βασικά σε εμένα ήταν θέμα ζωής και θανάτου. 

Δεν ξέρω ποιο είναι πιο δύσκολο; Το να έχεις επιλογή ή το να σου επιβάλεται κάτι; 

Πιστεύω μετά απο 10 χρόνια πως και τα 2 είναι εξίσου δύσκολα. 

Θέλω σήμερα να γράψω κάτι που το είπα και στην ίδια, πως τη θαυμάζω για την απόφασή της αυτή, παρόλο που οι γιατροί της λέγανε να μην κάνει μαστεκτομές. Πιστεύω πως 10 χρόνια μετά, η "Σ" πήγε την επιστήμη και τη γυναίκα ένα βήμα μπροστά. Άφησε στην άκρη την εμφάνιση, τη σεξουαλικότητα, έσπασε τα ταμπού του γυναικείου σώματος και της εικόνας και αποφάσισε να βάλει στόχο την υγεία. 

Ελπίζω η ιστορία της "Σ" να κάνει τη "Σ" παράδειγμα προς μίμηση για κάποιες απο εσάς που φτάνετε σε αυτό το μπλογκ λόγω καρκίνου μαστού. ΔΕΝ ΛΕΩ ΑΠΑΡΑΙΤΗΤΑ "να πάτε και να τα κόψετε" αλλά εάν σας δοθεί η επιλογή ή εάν σας επιβληθεί ΔΕΝ ΘΕΛΩ να στεναχωρηθείτε. Είναι δύο μάζες κρέατος, τίποτε παραπάνω. Η απουσία τους σου χαρίζει ζωή...ΑΥΤΟ. 

Θέλω πάνω απο όλα να μιμηθείτε τη "Σ" στον προληπτικό έλεγχο που έκανε πάντα on time! Στο ότι ήταν τυπική στις εξετάσεις της. ΟΛΕΣ ξιζουμε τις εξετάσεις κι αφήστε τα ροζ κορδελάκια και τις καρδούλες. Μια μαστογραφία την αξίζουμε, ένα υπέρηχο επίσης. 

ΓΥΝΑΙΚΕΣ.... οι πιο σκληρα εργαζόμενες ότι δουλειά κι αν κάνουν, κι ας μην κανουν! Δώστε στους εαυτούς σας αυτό που τους αξίζει! Προστατευτείτε! Νοιαστείτε! 

Ακούω πολλές φίλες μου καινουριες (που καν δεν ξερουν τι περασα) να λένε >>> Αχ δεν παω για εξετάσεις φοβάμαι!

 μα είναι δυνατόν;;; Κρύβεσαι απο κάτι πριν το δεις;

ΜΟΝΟ Η ΑΛΗΘΕΙΑ ΣΩΖΕΙ, και μεταφορικά και κυριολεκτικα! ΜΟΝΟ! 

ΑΛΗΘΕΙΑ ΣΤΙΣ ΣΧΕΣΕΙΣ, ΣΤΗΝ ΥΓΕΙΑ ΣΤΗ ΖΩΗ!

Η ζωή της "Σ" θα σωθεί, γιατί δεν πήγε αργά.... Εγώ πήγα αργά αλλά ευτυχώς σώθηκα κι εγώ...

ΝΑ ΕΞΕΤΑΖΕΣΤΕ ΣΥΧΝΑ! 

Αυτό δεν σημαίνει φόβος! Αυτό σημαίνει ωριμότητα κι υπευθυνότητα προς τον εαυτό σας κι όσους σας αγαπούν!

ΕΥΧΟΜΑΙ ΣΤΟ ΚΟΡΙΤΣΙ ΜΟΥ (έτσι την λέω πολύ συχνά) ΚΑΛΗ ΕΠΙΤΥΧΙΑ καλό new her (Καινούριο σώμα) ΚΑΙ ΕΝΑ ΜΕΛΛΟΝ ΠΟΥ ΟΛΑ ΘΑ ΕΙΝΑΙ ΚΑΘΑΡΑ ΚΑΙ ΞΑΣΤΕΡΑ!

 

ΚΑΛΗ ΧΡΟΝΙΑ! 2018 εδω!

Και ναι, το 2018 είναι εδώ κι αυτή είναι η πρώτη του μέρα!

ΚΑΛΗ μας ΧΡΟΝΙΑ! Καλές ζωές φίλοι μου εκεί έξω! Όμορφες στιγμές και εύκολες καθημερινότητες! 

Να έχουμε υγεία, γιατί όταν έχεις υγεία μπορείς να κάνεις τα πιο τρελά όνειρα και να κυνηγήσεις τα πιο απίθανα σενάρια. Να πετάξεις στα σύννεφα και να δεις τα όνειρά σου να πραγματοποιούνται ή να τα ακουμπάς και να τους κάνεις μια μεγάλη αγκαλιά με ένα χαμόγελο ζωγραφισμένο και έπειτα να τα αφήνεις!  

Προσωπικά έκλεισα με τα 7άρια της ζωής μου. Το 2007 έγινε 2017 με εμένα και την υγεία μου καλά, με τη ζωή να μου χρωματίζεται σιγά σιγά, απο εκείνο το χλωμό της θεραπείας σε χίλια δυο χρωματιστά συναισθήματα στο πρόσωπό μου! 

Δεν περιμένω το 2027, είναι τα επόμενα 10 χρόνια για τα οποια δεν κάνω καμία πρόβλεψη. Κάποτε το 2007 σε μια εξωτική παραλία στο Ιόνιο, ρώτησα τη "Σ" "πως λές να είναι τα επόμενα 10 χρόνια;" η "Σ" δεν αρέσκεται ούτε στα υποθετικά μα ούτε και να πάει τη ζωή fast forward, εγώ όμως πάντα ήμουν περίεργη! Τα 10 χρόνια μετά, ήταν και είναι τα χρόνια μου με τον καρκίνο, μαζί φτάσαμε ως εδώ. Όχι δεν υπάρχει το όλα γίνονται για κάποιο λόγο, όχι, για μένα υπάρχει το όλα απλώς γίνονται ή μπορούν να συμβούν! Και τα πράγματα συμβαίνουν, όπως λέει μαι καλή μου φίλη, γιατί αυτή είναι η ίδια η ζωή, με τα πράγματα να συμβαίνουν! 

Όσες φορές αντιστάθηκα απέναντι στη ζωή με πήρε απο το χέρι και με εξέπληξε. Η ζωή νικάει, γιατί όσο κι αν ο θάνατος παραμονεύει, εσύ θες να ζήσεις. Όσο κι αν το σκοτάδι σε τραβάει κάτω και η ψυχούλα σου πάει να μαυρίσει ανακαλύπτεις πως είναι καλύτερο να αγαπάς παρά να θυμώνεις και να εκνευρίζεσαι. Μην κάνεις το θυμό μόνιμο συναίσθημά σου, θα σε αρρωστήσει χειρότερα!
Έμαθα πολλά, πάρα πολλά για τους ανθρώπους για τους φίλους, για τους συγγενείς, για την ίδια τη ζωή! Έμαθα όσα μπόρεσα να μάθω...αξιοποίησα τον καρκίνο ως ένα μέσο του να ανακαλύψω κομμάτια που είχα κάποτε προσπεράσει.

Φυσικά το 2017 θα έκλεινε πολύ πιο πανηγυρικά εάν δεν είχε συμβεί το "τα ίδια Παντελάκη μου" και με τη "Σ" λίγο πριν κλείσει το '17 όμως όπως λέω πάντα εδώ μέσα, κάθε άνθρωπος όπως και κάθε καρκίκνος είναι διαφορετικός. Η περίπτωσή της λοιπον ευτυχώς λάητ όμως αυτό δεν σημαίνει πως δεν θα μπεί στο χειρουργείο τις επόμενες 10 μέρες :-( με ca μαστου, ωστόσο καρα in situ, δλδ πολύ νωρίς διεγνωσμένο. Κουράγιο της εύχομαι, κουράγιο και σε εμένα που για μια ακόμη φορά η ζωή μου έφερε κάτι τέτοιο, τόσο κοντά. Κουράγιο σε όλους μας όπου κι να είμαστε!

Είναι κλισέ για όσους δεν έχουν αρρωστήσει να τσουγκρίζουν τα ποτήρια και να λένε "να μαστε καλά" αλλά για όλους εμάς που περάσαμε απέναντι σημαίνει πολλά!

Να μαστε καλά! ΥΓΕΙΑ ΠΑΙΔΙΑ! όλα τα άλλα βρίσκονται!
ΑΓΑΠΗ επισης! 
Η Αγάπη είναι πιο ωραίο συναίσθημα απο οποιοδήποτε άλλο αρνητικό το οποίο μπορεί να πάρει τη θέση της! Να αγαπάτε τους ανθρώπους, να δίνετε, γιατί έτσι μόνο γεμίζει η ψυχούλα σας.
Όμως, να μάθετε να λέτε και "όχι", κανόνας νούμερο ένα για τα καρκινάκια μας...
Να μάθετε να λέτε ΟΧΙ, γιατί έτσι είστε καλοί με τον εαυτό σας και η καλύτερη σχέση που μπορείτε να έχετε στη ζωή είναι αυτή με τον εαυτό σας! Οι υπόλοιποι προκύπτουν μετά, οι επόμενες σωστές σχέσεις έρχονται αφού αγκαλιάσουμε πρώτα εμάς! Να μην είστε δεδομένοι, οι άνθρωποι θα σας ποδοπατήσουν έτσι απλά, γιατί οι περισσότεροι αντί να εκτιμήσουν όσα κάνουμε (με την καρδιά μας και όχι για αντάλλαγμα) προσπερνούν την καλή μας συμπεριφορά γιατί σταδιακά τη θεωρούν δεδομένη.

Να είστε καλοί, γιατί το καλό πολλαπλασιάζεται και γυρίζει σε εμάς!
Εγώ εξακολουθώ να είμαι εδώ, να προσφέρω την παρέα μου και τις κουβεντούλες μου σε όλους εσάς που περνάτε απο εδώ! Σκέφτομαι να σας συναντήσω κάποια στιγμή...Σας φιλώ!