Είμαι καλύτερα

χαίρομαι κάθε μέρα σε τουτο τον τόπο, κάθε Κυριακή που ξεκινά!

Χαίρομαι τη θάλασσα, τον γαλάζιο ουρανό, τους γλάρους καθώς πλησιάζουν την ακτή...Πολλές φορές στο λιμάνι ταίζω τα ψαράκια και τα περιστέρια πριν τον απογευματινό μου περίπατο! Είναι όμορφα...είναι όμορφα όχι γιατί έχει φυσικές ομορφιές μόνο, είναι όμορφα γιατί βλέπω αυτόν τον τόπο με τα μάτια της ψυχής μου! Είναι το μικρό-μεγάλο μου καταφύγιο!

Αγκάλιασα αυτόν τον τόπο και με αγκάλιασε και αυτός!

Βρήκα εδώ καινούριους φίλους που τους κέρδισα και με κέρδισαν! Βρέθηκα ανάμεσα σε νέους ανθρώπους που το λέει η καρδιά τους και διασκεδάζουν! Λυπάμαι όταν σκέφτομαι πως περσι περνούσα μίζερα. Γιατί;;;Ποιός ο λόγος;;;Μήπως η ζωή επαναλαμβάνεται;;;ΌΧΙ! Κανείς δεν μας φέρνει πίσω τον χρόνο που χάνουμε...άρα καλό είναι όσο περνάει ο καιρός να γινόμαστε σοφότεροι σε αυτό το κομμάτι...Φέτος είμαι πιο ανάλαφρη (τις περισσότερες μέρες)...είναι η αλλαγή που μίλησε μέσα μου! Είναι η μεγάλη έξοδος που πραγματοποίησα! Πιστεύω πως αν του χρόνου επιστρέψω στον τόπο μου θα διαχειριστώ καλύτερα κάποιες καταστάσεις...

Σήμερα χόρεψα....και είναι καιρός τωρα, που όπου γάμος και χαρά είμαστε πρώτοι. Πήγα σε τοπικά αποκριάτικα έθημα και για πότε με την παρέα μου βρεθήκαμε σε παραδοσιακούς νησιώτικους χορούς δεν το πήραμε χαμπάρι...
Τελικά τι μένει απο τη ζωή;;;Τι είναι αυτά που ο άνθρωπος αναπολεί όταν το κουβάρι του μικραίνει;;;Δυο-τρεις καλές στιγμές, έναν καλό λόγο, δυο-τρεις ανθρώπους που άλλαξαν την πορεία του, κάποια μικρά, αστεία περιστατικά που γίνονται μνήμες πολύτημες, με τον χρόνο μερικά ηλιοβασιλέματα, κάποια απογεύματα στη θάλασσα, μικρες-μεγάλες εκδρομές, μερικές ανάσες πεύκου και την ηρεμία τους!

καλό βράδυ!