Δε θελω να με λυπουνται...

Δε θελω να με λυπουνται και πραγματικα ψαχνω το αληθινο ενδιαφερον στους ανθρωπους...εκεινες τις απλες μικρες κινησεις που δειχνουν οτι ο αλλος σε σκεφτεται και που εκτιμα πως τον σκεφτεσαι και εσυ! Μια καλη κουβεντα, ενα τηλεφωνο, λιγο χρονο απο τη ζωη του αλλου...Γιατι στη ζωη, πολυ συχνα παιρνουμε πολλους ανθρωπους για δεδομενο και πολλες συμπεριφορες for granded. Ολοι ομως θελουμε αρκετες φορες την επιβεβαιωση μας! Για να συνεχισουμε να επενδυουμε συναισθηματικα στον αλλον!

ετσι απλα γραφω τις σκεψεις μου εδω αποψε για να τις ακουμπησω καπου!

ΘΕΛΩ ΟΙ ΑΝΘΡΩΠΟΙ ΠΟΥ ΕΙΝΑΙ ΔΙΠΛΑ ΜΟΥ

ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΕΠΕΙΔΗ ΤΟ ΘΕΛΟΥΝ!
ΝΑ ΑΝΑΖΗΤΟΥΝ ΤΗ ΣΥΝΤΡΟΦΙΑ ΜΟΥ ΓΙΑΤΙ ΤΟΥΣ ΕΙΝΑΙ ΑΠΑΡΑΙΤΗΤΗ, ΟΧΙ ΓΙΑΤΙ ΝΟΜΙΖΟΥΝ ΠΩΣ ΚΑΝΟΥΝ ΨΥΧΙΚΟ ΚΑΙ ΟΧΙ ΓΙΑΤΙ ΔΕΝ ΘΕΛΟΥΝ ΝΑ ΜΕ ΣΤΕΝΑΧΩΡΗΣΟΥΝ ΜΕ ΤΗΝ ΑΠΟΥΣΙΑ ΤΟΥΣ.
ΘΕΛΩ ΝΑ ΒΛΕΠΩ ΑΓΑΠΗ ΣΤΑ ΜΑΤΙΑ ΤΟΥΣ ΚΑΙ ΟΧΙ ΜΠΕΡΔΕΜΕΝΑ ΣΥΝΑΙΣΘΗΜΑΤΑ. ΟΛΑ ΦΑΙΝΟΝΤΑΙ ΣΤΑ ΜΑΤΙΑ, ΚΑΙ Η ΠΡΟΣΠΑΘΕΙΑ ΝΑ ΚΡΥΦΤΕΙ ΤΟ ΜΗ ΠΗΓΑΙΟ ΚΑΙ ΑΥΤΟ ΦΑΙΝΕΤΑΙ, ΑΚΟΜΗ ΚΑΙ ΤΑ ΑΦΤΙΑ ΠΙΑΝΟΥΝ ΤΗ ΔΙΑΦΟΡΑ ΚΑΘΕ ΠΟΥ Η ΦΩΝΗ ΑΛΛΑΖΕΙ!

αυτα!

Υ.Γ το ΔΕ ΘΕΛΩ ΝΑ ΜΕ ΛΥΠΟΥΝΤΑΙ δεν θα πρεπε ομως να μπερδευεται με το κατα ποσο χρειαζεται να σεβονται την περιπετεια της υγειας μου, την ευθραυστη ψυχολογια μου και τα σπασμενα μου νευρα...περασμενα μεν, ξεχασμενα οχι (τελειως) τα των θεραπειων...ειναι εξαλλου πολυ νωρις ακομη!