Αθήνα σήμερα και πρωινό εγερτήριο.
Ραντεβού (που δεν πήγα στην ώρα μου) με την ψυχολόγο (γράφει εδώ, πρόσφατα ως «η γιατρός σου») αλλά επανόρθωσα με το να μείνω λίγο παραπάνω στην κλινική…
Ραντεβού με τον πλαστικό μου και ΦΟΥΣΚΩΜΑ… στο δεξί μαστό φτάσαμε τα 670ml και ο αριστερός έχει κάπου 400 και κάτι. Το πολύ περίεργο βέβαια είναι ότι οι 2 μαστοί είναι ακριβώς ίδιοι…για να γίνουν όμως ίδιοι, ο ένας «έφαγε» πιο πολύ αλατόνερο. Μη ξεχνάμε ότι από δεξιά είχα τη μαστεκτομή, και η δεξιά πλευρά είναι η «ζόρικη» (ως που να ανοίξει το δέρμα κτλπ)…Ο πλαστικός μου είπε σήμερα «τώρα έχεις πλούσια τα ελέη», εγώ πάλι, δε σχολίασα, απλά γέλασα…τι να πεις, μήπως το στήθος κάνει τον άνθρωπο; Για άλλους λόγους συμπαθούμε και αγαπάμε ανθρώπους. Προς Θεού, δεν παρεξηγώ τον γιατρό, κάθε άλλο μου είναι πολύ συμπαθής, είναι πάντα με το χιούμορ του και το πραγματικό του ενδιαφέρον, καλός άνθρωπος και επιστήμονας, τον βρίσκω όποτε θέλω στο τηλέφωνο και πάντα με εξυπηρετεί με τα ραντεβού κτλπ, με βάση το πρόγραμμά μου. Επίσης καταλαβαίνω πως χαίρεται και αυτός ότι προσφέρει σε ένα νέο άτομο κάτι που για αρκετούς μήνες δεν είχε. Απλά θέλω να πω στις γυναίκες που έχουν ακόμη μαστεκτομή να μην το βάζουν κάτω, δε χάθηκε ο κόσμος, μια προσωρινή κατάσταση είναι. Όποτε θέλουν και μπορούν οικονομικά, γίνεται να αποκτήσουν το στήθος που κάποτε χάσανε! Θα εκπλαγείτε με τα αποτελέσματα!
Επιστροφή το βράδυ με το νυχτερινό λεωφορείο. (Παναγιώτη και Κατερίνα γι αυτό δεν σας τηλ.). Έφτασα σπίτι μου στις 3, έκανα ένα μπάνιο. Η μάνα μου ξύπνησε να μάθει τα νέα και από κοντά (αχ αυτές οι μάνες…)
Ο πλαστικός όρισε το επόμενο ραντεβού στις 7/10/2009 και είπε πως αν ο δεξιός μαστός έχει μαλακώσει ως τότε (το δέρμα δηλ.)…είμαστε έτοιμοι και για το επόμενο χειρουργείο και τη σιλικόνη, σύντομα! Και αν το σκεφτείτε…από τον Απρίλιο ζω με τους διατατήρες…πάει καιρός! Αλλά όλα καλά! Πραγματικά το αποτέλεσμα είναι ωραίο και απο τώρα!
Ραντεβού (που δεν πήγα στην ώρα μου) με την ψυχολόγο (γράφει εδώ, πρόσφατα ως «η γιατρός σου») αλλά επανόρθωσα με το να μείνω λίγο παραπάνω στην κλινική…
Ραντεβού με τον πλαστικό μου και ΦΟΥΣΚΩΜΑ… στο δεξί μαστό φτάσαμε τα 670ml και ο αριστερός έχει κάπου 400 και κάτι. Το πολύ περίεργο βέβαια είναι ότι οι 2 μαστοί είναι ακριβώς ίδιοι…για να γίνουν όμως ίδιοι, ο ένας «έφαγε» πιο πολύ αλατόνερο. Μη ξεχνάμε ότι από δεξιά είχα τη μαστεκτομή, και η δεξιά πλευρά είναι η «ζόρικη» (ως που να ανοίξει το δέρμα κτλπ)…Ο πλαστικός μου είπε σήμερα «τώρα έχεις πλούσια τα ελέη», εγώ πάλι, δε σχολίασα, απλά γέλασα…τι να πεις, μήπως το στήθος κάνει τον άνθρωπο; Για άλλους λόγους συμπαθούμε και αγαπάμε ανθρώπους. Προς Θεού, δεν παρεξηγώ τον γιατρό, κάθε άλλο μου είναι πολύ συμπαθής, είναι πάντα με το χιούμορ του και το πραγματικό του ενδιαφέρον, καλός άνθρωπος και επιστήμονας, τον βρίσκω όποτε θέλω στο τηλέφωνο και πάντα με εξυπηρετεί με τα ραντεβού κτλπ, με βάση το πρόγραμμά μου. Επίσης καταλαβαίνω πως χαίρεται και αυτός ότι προσφέρει σε ένα νέο άτομο κάτι που για αρκετούς μήνες δεν είχε. Απλά θέλω να πω στις γυναίκες που έχουν ακόμη μαστεκτομή να μην το βάζουν κάτω, δε χάθηκε ο κόσμος, μια προσωρινή κατάσταση είναι. Όποτε θέλουν και μπορούν οικονομικά, γίνεται να αποκτήσουν το στήθος που κάποτε χάσανε! Θα εκπλαγείτε με τα αποτελέσματα!
Επιστροφή το βράδυ με το νυχτερινό λεωφορείο. (Παναγιώτη και Κατερίνα γι αυτό δεν σας τηλ.). Έφτασα σπίτι μου στις 3, έκανα ένα μπάνιο. Η μάνα μου ξύπνησε να μάθει τα νέα και από κοντά (αχ αυτές οι μάνες…)
Ο πλαστικός όρισε το επόμενο ραντεβού στις 7/10/2009 και είπε πως αν ο δεξιός μαστός έχει μαλακώσει ως τότε (το δέρμα δηλ.)…είμαστε έτοιμοι και για το επόμενο χειρουργείο και τη σιλικόνη, σύντομα! Και αν το σκεφτείτε…από τον Απρίλιο ζω με τους διατατήρες…πάει καιρός! Αλλά όλα καλά! Πραγματικά το αποτέλεσμα είναι ωραίο και απο τώρα!
4 σχόλια:
Υπάρχουν γυναίκες που δεν κάνουν ποτέ στην ζωή τους αποκατάσταση και είναι πολύ καλά και δέχονται το εαυτό τους και αυτές και οι significant others όπως αυτές αποφάσισαν.Δεν είναι πάντα το οικονομικό και οι φοβίες για τα χειρουργεία. Υπάρχουν και άλλοι λόγοι...
Εμεις πρέπει να σεβόμαστε και να αναγνωρίζουμε τις επιθυμίες τους.
Με αγάπη,η'γιατρός΄σου.
Συμφωνώ απόλυτα με τη γιατρό σου.
Μιλάω βέβαια εκ του ασφαλούς καθώς δεν έκανα μαστεκτομή (επέμενα τον γιατρό να κάνω γιατί έτσι θα αισθανόμουν πιο ασφαλής, αλλά ο γιατρός μου που τον εμπιστευόμουν, επέμενε άλλο τόσο ότι δεν χρειάζεται), αλλά η εμπειρία μου από τα γερμανόφωνα φόρουμ μου επιτρέπει να μιλήσω. Πολύ μεγάλο ποσοστό γυναικών (που λένε τις ιστορίες τους εκεί μέσα), ακόμα και νέων δεν κάνει αποκατάσταση και ζει μια χαρά έτσι. Ζει μια χαρά και απολαμβάνει την ζωή και το σεξ. Πολλές από αυτές έχουν κάνει και αμφοτερόπλευρη μαστεκτομή (προληπτικά του άλλου μαστού, ακόμα και ενάντια στις συμβουλές των γιατρών, ότι δηλαδή δεν χρειάζεται να γίνει αυτό στην περίπτωσή τους). Πολλές αναφέρουν ότι νιώθουν καλύτερα εντελώς φλατ παρά με την ασυμμετρία του ενός μαστού. Νιώθουν απελευθερωμένες και έχουν ενεργή σεξουαλική ζωή.
Φυσικά υπάρχουν και αυτές που έκαναν ή θέλουν να κάνουν αποκατάσταση.
Τα τελευταία λόγια της γιατρού σου το λένε ''πρέπει να σεβόμαστε και να αναγνωρίζουμε τις επιθυμίες τους''.
Προσωπικά νομίζω ότι δεν θα έκανα αποκατάσταση και νομίζω ότι ο άνδρας μου θα με έβρικε ακόμα και έτσι σέξυ. Θα βλέπαμε πάλι το θετικό μέσα σε όλο αυτό σκηνικό, όπως κάνουμε πάντα όλα αυτά τα χρόνια. Ότι δηλαδή πόσοι άνδρες έχουν το πλεονέκτημα και την ευκαιρία να απολαύσουν το σεξ με μία αμαζόνα. Αν θέλεις βρίσκεις πάντα έναν τρόπο να αυτοσαρκασθείς και να απολαύσεις την ζωή όπως σου έρχεται και όχι όπως την θες. Συ είπας. Βέβαια εγώ έχω το πλεονέκτημα να έχω δοκιμασμένο σύντροφο που όπως και να γίνω θα με βρίσκει πάντα ωραία γιατί τόσα χρόνια εκτιμά τον άνθρωπο sundy.
Θέλω να πιστεύω όμως ότι εκεί έξω δεν κυκλοφορούν μόνο άντρες με κουκούτσι μυαλό για τους οποίους γυναίκα=βυζιά, κατά προτίμηση μεγάλα. Υπάρχουν άνδρες που βλέπουν πέρα από αυτό. Άντρες που ξέρουν να εκτιμήσουν τον άνθρωπο και τον ψυχικό του κόσμο.
Δεν θέλω να πιστεύω απλά, αλλά είμαι σίγουρη.
καλησπερα, η αληθεια ειναι οτι ολα συνηθιζονται, εγω οπως εχω ξαναπει ηθελα το χρονο μου για να το συνηθισω. να σε ρωτησω κατι η διατατηρες πονανε? η νιωθεις οπως ειχες αναφερει ενα πλακωμα στο θωρακα της πρωτες μερες γεμισματος? εγω περιμενω ισως τον αλλο μηνα για αποκατασταση. απο οτι καταλαβαινω χρειαζεται ενα εξαμηνο τουλαχιστον να μεσολαβηση απο το πρωτο χειρουργειο μεχρι το δευτερο.φιλια πολλα.
για τη γιατρό της παρέας
ε ναι, έτσι είναι...όπως και εγώ είχα δεχτεί τον εαυτό μου όπως ήμουν και τελικά σε όλη τη διαδικασία, η μαστεκτομή ήταν το λιγότερο...οι θεραπείες δε,το χειρότερο!
Φιλάκια!
για τη sundy
Συμφωνώ απόλυτα φιλενάδα!Δεν είχα κόμπλεξ απέναντι σε καμια γυναίκα έξω ή στην παραλία που έδειχνε(τις περισσότερες φορές ίσως προκλητικά) το στήθος της. Και όλα συνηθίζονται φυσικά, και σημασία έχει πως το βλέπει κανείς,πάντα υπάρχουν θετικά!Εγώ κάθε πρωί που ξυπνούσα με τη μαστεκτομή έβρισκα το δεξί μου χέρι στην φλάτ μου πλευρά.Πιστέψτε με,στο παρελθόν δεν έχω κοιταχτεί στον καθρέφτη τόσες φορές γυμνή όσες με τη μαστεκτομή και δεν έχω αγαπήσει περισσότερο κομμάτι του σώματός μου!Η επιλογή μου να μπω στο χειρουργείο για την αποκατάσταση ήταν ζόρικη...όχι ότι δεν ήθελα,αλλά θα έπρεπε για μια ακόμη φορά να δω το σώμα μου να αλλάζει,ενώ είχα δεχτεί για τα καλά την απουσία του μαστού!Απο την άλλη,και τώρα βιώνω μια ωραία φάση του σώματος κτλπ, άρα καμια κατάσταση δεν είναι κάθετη!
Φιλάκια!
για τη maria
Καλημέρα!Όχι οι διατατήρες δεν πονάνε!Αλλά στο γέμισμα νιώθεις αυτό το πλάκωμα που δεν κρατάει πολλές μέρες,καθώς το δέρμα ανοίγει.Κάπου 3 μήνες κρατάει,έτσι μου είχε πει ο γιατρός, αλλά εξαρτάται απο το πόσο ανταποκρίνεται το δέρμα,εγώ άργησα τόσο γιατί έκανα απο προσωπική επιλογή μεγάλο κενό το καλοκαίρι!Ακουγονται πολλά αλλά αν ξεκινήσεις και τα βάλεις σε μια σειρά,δεν είναι τίποτα!
Δημοσίευση σχολίου