Γύρισα

όλα πήγανε καλά!

φιλιά σε όλους όσους με σκέφτηκαν-σκέφτονται!


NEA ΧΕΙΡΟΥΡΓΕΙΟΥ


Όπως σας είχα πει πήγα στο νοσοκομείο τη Δευτέρα και κατευθείαν μπήκα στο χειρουργείο. Η μινι επέμβαση κράτησε από 8.05 ως 9.05 με τοπική αναισθησία, αυτό το τελευταίο ήταν κάπως το πρόβλημά μου γιατί ενώ ήθελα να αποφύγω την ολική νάρκωση, ήταν από την άλλη μια περίεργη και πρωτόγνωρη εμπειρία. Και αν σκεφτείτε ότι το στήθος είναι πολύ κοντά στο κεφάλι, τους ένοιωθα να «δουλεύουν» σε απόσταση αναπνοής. Κατά τη διάρκεια του χειρουργείου 2 δάκρυα κύλησαν από τα μάτια μου, ένα από κάθε μάτι. Η νοσοκόμα με ρώτησε «γιατί κλαις καλέ;» και εγώ απάντησα με πολύ σταθερή φωνή «δεν κλαίω». Δε ξέρω τι έγινε εκείνη τη στιγμή…ένοιωσα μια συσσωρεμένη κούραση μάλλον, του στυλ…ήταν ανάγκη να περάσω και αυτό;;;; Όλα όμως πήγαν καλά, και ο πλαστικός, όπως προέβλεψε με την ψηλάφηση, έπεσε μέσα, ο διατατήρας είχε μια μικρή τρυπούλα στο μέγεθος μιας κεφαλής καρφίτσας, τι την προκάλεσε δεν είναι σίγουρο. Δεν θα άδειαζε άλλο γιατί είχε περάσει τη στάθμη αλλά δεν μπορούσα να μείνω έτσι.
Φυσικά και ήξερα από την αρχή ότι η υγεία μου δεν διέτρεχε κανένα κίνδυνο και πως καθώς άδειαζε ο διατατήρας αυτό που έμπαινε στο σώμα μου ήταν απλά ορός. Ο γιατρός και με περιποιήθηκε αλλά και με καθησύχασε. Μου τηλεφώνησε να δει τι κάνω, αν και δεν είχε καμιά ανησυχία, γιατί όλα είχαν πάει μια χαρά. Έμεινα στο νοσοκομείο ένα βράδυ με ορό και ενδοφλέβιες αντιβιώσεις, και σήμερα Τρίτη πήρα εξιτήριο. Έχω κάποια πονάκια γιατί όπως και να το κάνουμε, χειρουργείο ήταν (ιδίως το χειρουργημένο μου χέρι από το 2007 πιάστηκε πολύ κατά τη διάρκεια της επέμβασης). Περπατάω αργά και προσπαθώ να μη γέρνω, γιατί έχω πάθει τώρα και μια φοβία με όλα αυτά…να μη ζορίζω τη δεξιά πλευρά κτλπ κτλο, αλλά που θα πάει, θα το ξεπεράσω και θα σιάξω. Σήμερα, αφού πήρα εξιτήριο πήρα και το λεωφορείο για το σπίτι μου και γύρισα πολύ κουρασμένη. Όλα όμως οκ, πάει και αυτό!!!'Ηταν να γίνει και έγινε!

Στο δρόμο της επιστροφής, σε προγραμματισμένη στάση βρήκα μια πεταλούδα να κάθεται στο τσιμέντο. Κανείς άλλος απο τους συνεπιβάτες δεν φάνηκε να την παρατήρησε. Εγώ πάλι την φωτογράφησα ως ένα πολύ καλό οιωνό. Η μεταμόρφωσή μου έχει αρχίσει και άξιζε κάθε κόπο. Εγώ που μέχρι τώρα σας γράφω μόνο αλήθειες αν είχα έστω και μια δεύτερη σκέψη, έστω και μια αμφιβολία για τις αποκαταστάσεις, θα σας την έγραφα!