Καλό μήνα!
άλλος ένας μήνας έγινε παρελθόν και ένας επόμενος έρχεται να γεμίσει τη ζωή μας!
Χθες πρωτομηνιά είχα τα νεύρα μου. Με κάλεσαν σε ένα ρεμπετάδικο στο οποίο τον περασμένο Μάιο μας είχε καλέσει η φίλη "Ν" για τον αρραβώνα της. Η πρόσφατη πρόσκληση μου ξύπνησε πολλές αναμνήσεις. Με τη "Ν" έχουμε να μιλήσουμε απο τον Αύγουστο (είναι τραγικό!). Πως αλλάζουν οι άνθρωποι και βγαίνουν απο τη ζωή μας τόσο απλά όσο μπήκανε...; Με πληγώνει που αυτό το άτομο δεν ενδιαφέρεται πια για μένα και όποια προσπάθεια έκανα για να την πλησιάσω έπεσε στο κενό. Θυμήθηκα επίσης ότι μετά απο εκείνη τη βραδιά έφευγα για την Αθήνα, για ακτινοθεραπεία. Η "Σ" με δυσκολία με αποχαιρετούσε, η ίδια της όμως είναι φέτος τόσο μακρυά και αποφάσισε ότι δεν πρόκειται να ρθει να με δει πριν τα Χρισούγεννα. Με πίεσαν όλες αυτές οι αναμνήσεις, έκανα και άλλες σκέψεις και συσχετισμούς. Η ψυχολογία μου παραμένει εύθραυστη ακόμη. Ωστόσο ανταποκρίθηκα στο κάλεσμα της καινούριας παρέας και πήγα να φορτώσω την μνήμη μου με καινούριες αναμνήσεις, και δεν ήταν άσχημα...
Καλά να περάσετε σήμερα Κυριακή!
άλλος ένας μήνας έγινε παρελθόν και ένας επόμενος έρχεται να γεμίσει τη ζωή μας!
Χθες πρωτομηνιά είχα τα νεύρα μου. Με κάλεσαν σε ένα ρεμπετάδικο στο οποίο τον περασμένο Μάιο μας είχε καλέσει η φίλη "Ν" για τον αρραβώνα της. Η πρόσφατη πρόσκληση μου ξύπνησε πολλές αναμνήσεις. Με τη "Ν" έχουμε να μιλήσουμε απο τον Αύγουστο (είναι τραγικό!). Πως αλλάζουν οι άνθρωποι και βγαίνουν απο τη ζωή μας τόσο απλά όσο μπήκανε...; Με πληγώνει που αυτό το άτομο δεν ενδιαφέρεται πια για μένα και όποια προσπάθεια έκανα για να την πλησιάσω έπεσε στο κενό. Θυμήθηκα επίσης ότι μετά απο εκείνη τη βραδιά έφευγα για την Αθήνα, για ακτινοθεραπεία. Η "Σ" με δυσκολία με αποχαιρετούσε, η ίδια της όμως είναι φέτος τόσο μακρυά και αποφάσισε ότι δεν πρόκειται να ρθει να με δει πριν τα Χρισούγεννα. Με πίεσαν όλες αυτές οι αναμνήσεις, έκανα και άλλες σκέψεις και συσχετισμούς. Η ψυχολογία μου παραμένει εύθραυστη ακόμη. Ωστόσο ανταποκρίθηκα στο κάλεσμα της καινούριας παρέας και πήγα να φορτώσω την μνήμη μου με καινούριες αναμνήσεις, και δεν ήταν άσχημα...
Καλά να περάσετε σήμερα Κυριακή!
17 σχόλια:
καλημέρα,
το moto μου είναι πώς όλες οι σχέσεις είναι ακμή και παρακμή...
και φυσικά τίποτα δε κρατάει για πάντα
Το καλό αυτής της αρρώστιας, όσο μπορεί να μιλήσει κανείς για θετικά στοιχεία του καρκίνου είναι γιατί κάνεις ΄΄ξεσκαρτάρισμα΄΄ των πραγματικών φίλων. Είναι βέβαια σκληρό, αλλά βλέπεις ποιοί μπορούν να αντέξουν. Εδώ υπάρχουν γονείς που εγκαταλείπουν τα καρκινοπαθή παιδιά τους γιατί δεν το αντέχουν, οπότε τι να περιμένουμε από τους ''φίλους''!
Πολλά φιλάκια, εσύ νάσαι καλά και όλα τα άλλα θα έρθουν από μόνα τους. Αν μη τι άλλο αυτή η αρρώστια μας έχει διδάξει και την υπομονή.
sundy
για λασπολόγος
"ακμή και παρακμή". Ενοείς ότι περνάνε και απο τις 2 φάσεις; Ή είναι ένα απο τα 2; Κρίμα που πάντως τίποτα δεν κρατά για πάντα :-(
για sundy
Αχ βρε φίλη μου!Πόσο σοφά-σωστά τα λες!Είναι όμως πολύ σκληρό αυτό,να επενδύεις στους ανθρώπους,να περνάς χρόνο μαζί τους,να μοιράζεσαι τόσα,να τους αγαπάς και μια μέρα...Αστα!
φιλάκια και καλή βδομάδα!
Καλό μήνα sweety μου!!!
Έχεις δίκιο σ' αυτό που λες.. οι ανθρώπινες σχέσεις πρέπει να δουλεύονται και από τις δυο πλευρές και συνεχώς να τρέφονται και να μη παραμελούνται. Σίγουρα ο ρυθμός της ζωής είναι τέτοιος που δεν επιτρέπει πολλές φορές διαρκή επαφή.. όμως πολλές φορές νιώθουμε πιο κοντά κάποιον που είναι μακριά μας, παρά κάποιον που είναι δίπλα μας.. πιστεύω καταλαβαίνεις τι εννοώ…
Προσωπικά.. την Παρασκευή.. σε μία παρουσίαση που θα έκανα, πήρα την επιβεβαίωση που περίμενα, από μία κοπέλα, που πολύ λίγο γνωριζόμαστε.. παρά από τις “φίλες μου“ οι οποίες ήταν κάπως τυπικές… οι άνθρωποι αλλάζουν, έχουν αδυναμίες όπως κι εμείς και πρέπει πάντα να επαναπροσδιορίζουμε τι πραγματικά θέλουμε από τους άλλους και τι είμαστε διατεθειμένοι να δώσουμε…
Αχ, σε ζάλισα καλή μου… την άλλη φορά θα πω λιγότερα ;)
Σε φιλώ***
Καληνύχτα!!
για μαργαρίτα
όχι δε με ζάλισες γλυκιά μου!Αυτό με τον επαναπροσδιορισμό είναι κάτι που δεν το είχα σκεφτεί αλλά έχεις απόλυτο δίκιο!Σ'ευχαριστώ για τις σκέψεις που μου "γέννησες" απόψε!
φιλιά
καλημέρα,
περνάνε και από τις 2 φάσεις...κάποιες μετά την παρακμή ξανα ακμάζουν υπό διαφορετικούς όρους...και κάποιες χάνονται εντελώς...
καλημέρα...
Ευχομαι να εισαι καλα αυτη τη στιγμη που διαβαζεις αυτο το σχολιο :) Αν οχι..τοσο..περνα να ριξεις μια ματιτσα..ανεβασα φωτο απο τη μερα του δρομου που ηθελες :)
ΦΙΛΑΚΙΑ sweety!
Πρώτα από όλα, να σου ευχηθώ καλό μήνα, καλή εβδομάδα και να έχεις μια όμορφη μέρα! :)
'Επειτα, η αποψή μου για το post... Οι σχέσεις δεν είναι κάτι στάσιμο, οι σχέσεις αλλάζουν μέσα στο χρόνο, εξελίσσονται, επαναπροσδιορίζονται, όπως άλλωστε και εμείς ως άνθρωποι, ο χαρακτήρας και τα βιώματα μας.
Επίσης, πιστεύω πως όλα τα πράγματα έχουν δυο όψεις. Για παράδειγμα, το να είναι ή όχι ένας φίλος απών σε κάποιο πρόβλημα μας δεν αποτελεί απαραίτητα απόδειξη για τα αισθήματα του απέναντι μας. Μπορεί όντως να μη είναι πραγματικός φίλος, αλλά μπορεί και να ένιωσε αμηχανία, να μην ήξερε τι να πει και πως να μας αντιμετωπίσει. Δεν είναι όλοι οι άνθρωποι το ίδιο, έτσι δεν είναι? Νομίζω πως πρέπει να δίνουμε χρόνο στους ανθρώπους και στις σχέσεις, ειδικά αν έχουμε επενδύσει σε αυτούς...
Πάντως, μην απογοητεύεσαι όταν επενδύεις σε μια σχέση και μετά αποδεικνύεται λίγη. Πάντα κερδισμένοι βγαίνουμε από όλο αυτό! Ή τουλάχιστον έτσι μπορούμε να το δούμε...
Χαίρομαι που μέσα από το be strong έμαθα για το blog σου.Σήμερα διάβασα όλες τις αναρτήσεις σου και θυμήθηκα ξανά όσα έζησα και εγώ τον Δεκέμβρη του 2006.Με όγκο στον αριστερό μαστό ,τρία χειρουργεία , μαστεκτομή χημειοθεραπεία , κάσκα -22 ,ορμονοθεραπεία κ.λ.π.Σκέφτομαι ξανά , εγώ τα έζησα όλα αυτά? Είμαι σίγουρη πως και συ του χρόνου θα κάνεις την ίδια ερώτηση.Παρότι είσαι αρκετά νεότερη μου (εγώ είμαι τώρα 45 )νοιώσαμε τα ίδια συναισθήματα, τις ίδιες αγωνίες, τον ίδιο φόβο αλλά και την ίδια χαρά του τέλους της χμθ.Είμαι σίγουρη πως θα τα λέμε συχνά από δω και πέρα.Να σαι καλά και να συνεχίζεις πάντα δυνατή.Παρότι είμαι από την Ρόδο σου αφιερώνω μια μαντινάδα
Τούτη η ζωή "ναι ψεύτικη κι όποιος τη νιώσει μόνο
γλεντά με κάθε του χαρά γλεντά και με τον πόνο.
Ανθούλα
Καλησπέρα και καλό μήνα ,
Δεν ξέρω αν είναι ακμή και παρακμή αλλά όπως και να έχει δεν είναι και τόσο εύκολο να μπαινοβγαίνουν άνθρωποι έτσι απλά στην ζωή σου.
Και εμένα θα με στεναχωρούσε - όπως και με στεναχωρεί μια και έχω παρόμοιο συμβάν με κάποτε επιστήθια φίλη- αλλά το καλύτερο είναι να γεμίζουμε με νέες αναμνήσεις όποτε νομίζω ότι καλά έκανες και πήγες με την καινούργια παρέα !!!!
Εσύ να περνάς πάντα καλά. Και στην πορεία της ζωής φαίνονται οι 'φίλοι'. Βέβαια καμιά φορά όλοι έχουν κάποια ελαφρυντικά. Πράγματα που ίσως δεν γνωρίζουμε.. ίσως λέω ίσως.
Διαφορετικά αλήθεια δεν αξίζει να 'μένεις' εκεί. Καλό μήνα να είσαι πάντα καλά.
για λασπολόγος
Μμμ δεν το είχα σκεφτεί ποτέ!Μ'άρεσε η άποψη αυτή!Καλή συνέχεια εβδομάδας!
για roadartist
Καλημέρα!Είμαι καλά,καλύτερα απο εκείνο το Σάββατο που περνούσαν διάφορες σκέψεις απο το μυαλό μου ;-)
Θα περάσω...να είσαι σίγουρη!
για fri
χμ...να δίνουμε χρόνο στους ανθρώπους. Συμφωνώ!Συμφωνώ επίσης ότι όλοι δεν είμαστε το ίδιο και άλλος αντέχει άλλος όχι αλλά τελικά ποτέ και πως θέλεις ένα φίλο;Πιστεύω και στα εύκολα (χαρές και βόλτες) και στα δύσκολα. Καμιά φορά, εμείς οι άνθρωποι πρέπει να πιέζουμε και λιγουλάκι τους εαυτούς μας και να "τρέχουμε" και για τα δύσκολα. Δεν είναι ευχάριστο αλλά αξίζει...
για ανώνυμος
Δεκέμβρη του 2006;Ένα χρόνο πριν απο μένα ;-)Είδες που τα συναισθήματα είναι ίδια σε κάθε ηλικία;Εγώ απο τώρα λέω "μα εγώ ήμουν 3 ώρες στο κρεβάτι της χμθ με την κάσκα;"
έτσι είναι ξεχνάμε..και αυτό είναι καλό...Ποιός θέλει τις άσχημες αναμνήσεις στο ωραίο του κεφαλάκι;
Φιλάκια και τα ξαναλέμε σύντομα!
Είμαι η Έλενα, 29 ετών σήμερα
Το 2005 οι λέξεις αξονικές, λεμφαδένες, μαστεκτομή, χημειοθεραπείες, ακτινοβολίες μου έγιναν οικείες...
Έχουν περάσει 3 χρόνια.
Δεν έχω ξεχάσει.
Δεν θέλω να ξεχάσω.
Όλα αυτά που πέρασα είναι κομμάτι του εαυτού μου και χάρη στα οποία είμαι καλά σήμερα!
Να είστε όλοι καλά !!
για ellen79
Να ζήσεις ellen μου και καλώς μας ήρθες!Έχεις δίκιο,είναι κομμάτι του εαυτού μας αλλά το υποσυνείδητο απωθεί αρκετές κακές αναμνήσεις!Να μαστε γερές και να συνεχίζουμε!Εσύ πως βιώνεις την νέα σου πραγματικότητα; Βρήκες εύκολα-γρήγορα καινούριες ισορροπίες;Σε ρωτώ γιατί εγώ τα έχω όλα ακόμη πολύ νωπά και ακόμη ψάχνω ισορροπίες...
Αν θέλεις μπορείς να μου στείλεις και mail στο breastblog@yahoo.com
φιλιά!
Πέρασα για μια καλησπέρα και να σου πω πως στη ζωή μας τίποτε και κανείς δεν είναι δεδομένο.
Μερίμνησε για την υγεία σου και διασκέδασε όσο μπορείς είτε "Ν" λέγεται η φίλη είτε "Σ" είτε "Κ"....
Να περνάς καλ΄'α,
Φιλί και Γλαρένιες αγκαλιές
για Γλαρένια
Σ'ευχαριστώ για το πέρασμά σου!Η αλήθεια είναι ότι η ζωή δεν επαναλαμβάνεται όποια ονόματα φίλων και αν έχεις δίπλα σου ;-)
ΦΙΛΑΚΙΑΑΑΑΑ
Δημοσίευση σχολίου