Ξεκινήσαμε!

Λίγες μέρες μείνανε μέχρι το ραντεβού με τον χειρούργο μου! Κάθε έξι μήνες είναι ο μεγάλος έλεγχος. Υπάρχει και ο μικρός…αρκετές από εσάς τον ξέρετε! Σήμερα λοιπόν, μετά από ένα πολύ έντονο όνειρο (που αν με ρωτήσετε ούτε που θυμάμαι τι ήταν…) σηκώθηκα νωρίς, νωρίς και πριν πάω στη δουλειά πέρασα να δώσω αίμα για τις ανάλογες εξετάσεις. Στη λίστα με τις εξετάσεις «παραγγελία» από τον γιατρό μου, μόλις διέγραψα την παραπάνω. Μη με ρωτάτε για αποτελέσματα γιατί πραγματικά δεν τα πήρα μέχρι τώρα (μα καλά τόσο αναίσθητη;). Οι δείκτες φυσικά αργούν να βγουν…σε δεκα μέρες νομίζω. Αύριο θα πάρω τις υπόλοιπες αναλύσεις. Το πρωί λοιπόν ξεκίνησα με το ΙΚΑ, για μια ακόμη φορά οι καχεκτικές μου φλεβίτσες να μην δίνουν αίμα. Με τρύπησαν δύο φορές και με το ζόρι αλλά και με πόνο (στακ-στουκ) βγήκε κάποια ποσότητα αίματος. Τι να πει κανείς; Απρίλιο του 2008 τελείωσα με τις χμθ και ακόμη να «ζωηρέψουν» οι φλέβες! Παίρνει καιρό τελικά!

Μετά τις εξετάσεις, ήρθα σπίτι, έφαγα, και πήγα στη δουλειά όπου τα πράγματα κύλησαν ομαλά. Έπειτα πήγα στην αγορά και ήπια καφέ με την ξαδέρφη μου! Α, δεν σας είπα αλλά καιρό τώρα κάνω παρέα με τις ξαδέρφες μου που δεν μας χωρίζουν και πολλά χρόνια! Ήρθα σπίτι, έφαγα, το απόγευμα πετάχτηκα για έναν καφέ στο σπίτι της «Σ» και τώρα που τα διηγούμαι όλα αυτά σε σας σκέφτομαι πόση ποικιλία μπορεί να έχει η ζωή ενός ανθρώπου. Από πού ξεκινάει και που φτάνει.

Σαν να είμαι δυο άνθρωποι μαζί νιώθω κάποιες φορές. Γιατί πιστέψτε με, για μένα, άλλος άνθρωπος είναι αυτός που μπαινοβγαίνει στις κλινικές και περιμένει με αγωνία τα αποτελέσματα των εξετάσεών του, και άλλος αυτός που πάει στη δουλειά, ζει, κινείται, τρέφεται, βγαίνει έξω και έχει κοινωνική ζωή. Τώρα τελευταία το ανακάλυψα…

Αν έχω άγχος;;;; Προς το παρόν ΟΧΙ, πιστεύω σε μένα και στο ότι οι εξετάσεις μου θα είναι καλές...Σίγουρα βέβαια είναι και η σιγουριά των γιατρών μου,,,