Καλημέρα, καλησπέρα, καληνύχτα!

Είμαι περίεργα από χθες! Ω ναι, έχω πολλές μεταπτώσεις, δεν ανησυχώ απλά δεν ξέρω τι θέλω και τι είναι αυτό που κάνει τη διάθεσή μου να κάνει κύκλους. Και σιγά μη μάθω ποτέ τι με κάνει κατά καιρούς φοβερά κυκλοθυμική (έχω κανα-δυο πράγματα κατά νου…). Πιστεύω είναι κάπως ζόρικα τα πράγματα λόγω του ότι κουράστηκα στην Αθήνα πολύ αλλά και επειδή ήμουν ήδη κουρασμένη και πριν το ταξίδι με τις εξετάσεις. Είχα και ένα αδιευκρίνιστο αποτέλεσμα το οποίο περίμενα τρεις μέρες να διευκρινιστεί (είχα πέσει σε Σ/Κ) οπότε μάλλον βγήκε όλη αυτή η ένταση! Είμαι σαν να λέμε στη φάση «μια γελάω και μια κλαίω». Τελικά το κλάμα βοηθάει στο να φεύγει η ένταση….αλλά από την άλλη γιατί να μιζεριάζω; Είμαι καλά, όλα έδειξαν καθαρά και προχωράμε! Αυτό πρέπει να επαναλαμβάνω στον εαυτό μου καθημερινά, και να είμαι καλά.
Ξέρετε τι μου έχει κοστίσει; Η πολλή σκέψη, δίχως αμφιβολία. Το είχα από πριν, ε, και τώρα έχει ενταθεί. Τελικά, δεν είναι και τόσο χρήσιμο να είναι κανείς σκεπτόμενο νιάτο τη σημερινή εποχή! Νομίζω έχεις περισσότερους μπελάδες έτσι παρά «καλά», αλλά το ξέρετε το τραγούδι που λέει «Μυαλό δε θα βάλει αυτό το κεφάλι;» αυτός ο στίχος έχει νόημα. Γιατί τελικά, πόσοι από εμάς αλλάζουν στον πυρήνα τους; Ελάχιστοι θα έλεγα εγώ, παρόλες τις δοκιμασίες της άτιμης ζωής!

Μια εικόνα από το μέλλον, ένας άγγελος που συνάντησα σε ένα εμπορικό στην Αθήνα. Τα Χριστούγεννα είναι πολύ κοντά!