Αυτές τις μέρες δεν κοιμάμαι καλά...δεν ξέρω τον λόγο ακριβώς, άλλα έχω αυπνίες, το μόνο σίγουρο...
Σηκώθηκα για να πιω ένα καφέ και έβαλα να ακούσω το CD "Ανεμοδείκτη" του Αλκίνοου Ιωαννίδη. Ξεχώρισα για μια ακόμη φορά το τραγούδι "όνειρο ήτανε". Αυτή τη φορά όμως το ξεχώρισα περισσότερο για κάτι άλλο. Όταν συνάντησα την Κ, τη φίλη της Sugar τον Μάρτιο, μετά τον θάνατό της Sugar, είχε αυτή τη μελωδία για να χτυπάει το κινητό της. Το βρήκα πολύ συμβολικό, ένα τργούδι που μιλάει για χωρισμό όπου η παρουσία του άλλου είναι πια εφικτή μόνο στα όνειρα. Για όλους εμάς, η απώλεια της Sugar μίλησε μέσα μας διαφορετικά. Είναι μια απουσία απο αυτό το Blog, είναι μια απουσία και απο τη ζωή μου! Ήταν απο τις πρώτες που με εμψύχωσαν...μέχρι και τηλ. με είχε πάρει πριν απο μια θεραπεία μου. Ένα άτομο που ήθελε και ήξερε να βοηθά...Σήμερα Κυριακή, αν είχε καλή διάθεση θα πήγαινε στη θάλασσα καθότι νησιώτησα. Είναι σαν να σε βλέπω Sugar να αγναντεύεις το ατέλειωτο γαλάζιο. Βέβαια ποιος μας λέει ότι δεν μπορείς να το κάνεις και απο κει πάνω; Η Sugar ήταν πολύ αισιόδοξη, κοινωνική και ομιλιτική! Είχε βρει το νόημα της ζωής και μέχρι την τελευταία της πνοή ζούσε δυνατά και έντονα! Θα σε θυμόμαστε Sugar και εγώ θέλω να γράψω εδώ ότι σε σκέφτομαι πολύ συχνά και ας μας ενώνουν μόνο 2 καφέδες και το μη πραγματοποιήσιμο "τα λέμε και στην Κρήτη". Τελικά δεν είναι μοναδικο; Να περνάει κάποιος με την ταχύτητα κομήτη απο τη ζωή σου αλλά να τον σκέφτεσαι. Αυτό θα πει, ενδιαφέρον άνθρωπος. Και όσοι απο εμάς "γράφουν ιστορία" δεν έχουν να φοβηθούν τη φθορά του χρόνου και τον θάνατο. Και αυτή η τελευταία λέξη...τι είναι; Μια λέξη με έξι γράμματα, μήπως τελικά τη φοβόμαστε επειδή η ζωή έχει τρία γράμματα;;;
το τραγούδι που σας έλεγα...!
Για όσους μας άφησαν,για όσους ετοιμάζονται να μας αφήσουν, για όσους θέλουμε να αφήσουμε...
5 σχόλια:
Σ΄ευχαριστούμε για αυτά που μας γράφεις. Αν και είσαι μικρότερή μου, νιώθω να μου δίνεις δύναμη και ελπίδα. Να αντιμετωπίζω ακόμα και το θάνατο με αισιοδοξία και δύναμη.
Πέρα από αυτό όμως...
Εύχομαι να ζήσουμε πολλά πολλά χρόνια με χαρά και υγεία.
Κι εσύ να κάνεις οικογένεια και αυτό να είναι μια εμπειρία που σε ωρίμασε, που σε έκανε πιο ουσιαστική..
πολλά φιλιά
Κάτι που διάβασα για την ζωή, με άγγιξε πολύ και σου το μεταφέρω:
"Δεν αρνήθηκα ποτέ τα λάθη μου. Δε γουστάρω τους ανθρώπους που είναι ατσαλάκωτοι. Αξίζει να ζεις μέσα στη γυάλα, από το φόβο μην πληγωθείς; Αξίζει να βάζεις αμπάρες στην ψυχή σου, από το φόβο μην μπει κανείς και σε ληστέψει; Ζήσε τη ζωή σου ελεύθερα. Κι όταν τσακίζεσαι, να'χεις το θάρρος να λες: με γεια μου με χαρά μου. Φτου κι από την αρχή τώρα. Όχι κακομοιριές και κλαψούρες. Η ζωή είναι όμορφη, μόνο όταν την ζεις!!!"
Ναι, κάπως έτσι είναι.. Τα άτομα που ξέρουμε λιγότερο τυχαίνει καμμια φορά να μας σημαδεύουν περισσότερο! Κι επίσεις μου άρεσε αυτό που είπες.. Φοβόμαστε το θάνατο, μια λέξη που έχει 6 γράμματα, μήπως η ζωή έχει 3; Δεν είναι άδικο όμως να χάνουμε τη ζωή απλώς με το φόβο του θανάτου; Μπορεί να έχει τρία γράμματα αλλά είναι πιο σημαντική. Μερικές φορές τα απλά πράγματα είναι τα πιο περίπλοκα! Στα υπόγεια είναι η θέα που λέει και το τραγούδι..
Έχω καιρό να σου στείλω καθώς δεν έμπαινα λόγω εξετάσεων και έπειτα δεν έιχα internet λόγω βλάβης. Πως είσαι, καλύτερα;
ονειρο ητανε...
ειναι ενα απο τα αγαπημενα μου τραγουδια...
το εχω και στο μπλοκ μου...
παντα θυμιζει ατομα,
που μας λείπουν...
που εφυγαν...
αλλα παντα θα ειναι
στην ψυχη μας...
στην καρδια μας...
καλο απογευμα
για Β.
Σ'ευχαριστώ και εγώ που δίνεις κομμάτι του χρόνου σου και ασχολείσαι με αυτό το μπλογκ και την παρέα μας!Μακάρι...μακάρι τα όσα λες να βγούν αληθινά...
για Ανθούλα
Να σαι καλά!Τι ωραία που μου μεταφέρεις όσα αγγίξανε την καρδιά σου!
Φιλάκια!
για Χριστίνα Γεωργαλλή
Είμαι σαφώς καλύτερα καλή μου!Η διάθεσή μου έχει αλλάξει πολύ, χωρίς όμως αυτό να σημαίνει πως δεν έχω και τα κάτω μου αρκετές φορές...Φιλάκια!Να μου είσαι καλά!
για zinaa kapa
έτσι είναι, το να βγαίνει ένα άτομο απο τη ζωή μας...πάντα μας αγγίζει...Φιλάκια
Δημοσίευση σχολίου