Δυο λέξεις στα κεφαλαία στον παραπάνω τίτλο: "ΖΩΗ" και "ΚΑΡΚΙΝΟΣ", μα πάνε μαζί;
Αν με ρωτούσε κανείς πριν τον Νοέμβρη του 2007 δε θα ξερα τι να απαντήσω...θα σκεφτόμουν πολύ και ίσως να χαρακτήριζα τον παραπάνω συνδιασμό αταίριαστο...κι όμως, σήμερα, αυτό το Σάββατο του Ιούνη, με το χέρι στην καρδία, με την υπογραφή και τα γραφόμενά μου σας λέω ότι ΝΑΙ, ΠΑΝΕ ΜΑΖΙ! Ναι, εμείς οι καρκινοπαθείς δεν υστερούμε σε κάτι. Δε γίναμε ούτε πιο χαζοί, ούτε πιο δειλοί. Είμαστε άνθρωποι ίσοι μεταξύ ίσων, ζούμε στην ίδια κοινωνία με όλους τους υπόλοιπους, διεκδικούμε τα ίδια , τα ίδια και πιο πολλά! Έχουμε ο καθένας μας την ταυτότητά του και αρνούμαστε να "κατηγοριοποιηθούμε". Για όποιον μας κοιτάζει περίεργα λέμε "ποτέ δεν ξέρεις αν θα βρεθείς και συ σε παρόμοια θέση". Ναι, μπορούμε να ζήσουμε και μετά τον Καρκίνο και να σας πω...δεν το πίστευα αλλά πραγματικά μπορούμε με λίγη προσπάθεια να ζήσουμε και καλύτερα, πιο ουσιαστικά!Μου το λέγανε αλλά δεν το πίστευα, το βλέπω όμως...βλέπω τις αλλαγές μέσα μου!Δεν αισθάνομαι μειωνεκτικά απέναντι σε κανένα!!! Δάμασα ένα θηρίο και αυτό απο μόνο του είναι ένας καλός λόγος για να χεις το κεφάλι ψηλά!
Αρκει να πιστέψεις στον εαυτό σου, να κάνεις μια βουτιά μέσα σου και να δεις τον πλούτο του μυαλού και της καρδιάς σου, τον πλούτο που σου κρατούσε η αρρώστια μακριά για καιρό! Ο πλούτος όμως αυτός παρέμενε, δεν μας εγκατέλειψε ποτέ απλά ξεχάσαμε να τον βλέπουμε...έμεινε κάτω στο βάθος. Όσο όμως η περιπέτεια γίνεται παρελθόν, τόσο βρίσκουμε τις ισσοροποίες μας, τόσο θυμάται το σώμα και το μυαλό. Και ναι, ναι, ναι, ο καθένας μας μπορεί να πάρει δύναμη απο τη μοναδικότητά του...!Απλά όλα αυτά αποτελούν μέρος ενός μεγάλου κύκλου... και δυστυχώς δεν γίνεται τίποτα απο τη μια μέρα στην άλλη. Υπάρχει όμως μια μέρα που θα ρθεί...θα την καταλάβεις μόλις θα τη ζήσεις. Εκείνη τη μέρα μπορεί να κάνεις κάτι πολύ απλό και καθημερινό...μπορεί απλά να χαζεύεις τη θάλασσα, μπορεί απλά να παρατηρείς τα δέντρα απέναντι, μπορεί απλώς να χαιδεύεις το γρασίδι ή να περπατάς ξυπόλητος στην ακρογιαλια. Εκεί, αβίαστα, θα ρθει κάτι, κάτι σαν αποκάλυψη. Εκεί θα καταλάβεις τη μοναδικότητά σου. Εκεί, μόνος ή με παρέα, εκεί, εκεί, ξαφνικά όλα τα ερωτηματικά σου θα απαντηθούν, εκεί ξαφνικά οι σκέψεις σου θα φτιάξουν παράγραφο και θα μπούν σε σειρά, εκείνη τη μέρα η γλώσσα σου θα γίνει το όπλο σου, η καρδιά σου θα γεμίσει συναισθήματα και εκείνη τη στιγμή θα λυτρωθείς απο όλα και όλους, θα κοιτάξεις τον ουρανό, θα χαρείς το αεράκι, θα νοιώσεις ελεύθερος! Θα νοιώσεις γεμάτος απο κάτι ανεξήγητο αλλά μοναδικό. ένα Άγιο Πνεύμα μιας άλλης εποχής! ΘΑ ΓΙΝΕΙΣ ΚΑΛΑ!!!!!!
Αν με ρωτούσε κανείς πριν τον Νοέμβρη του 2007 δε θα ξερα τι να απαντήσω...θα σκεφτόμουν πολύ και ίσως να χαρακτήριζα τον παραπάνω συνδιασμό αταίριαστο...κι όμως, σήμερα, αυτό το Σάββατο του Ιούνη, με το χέρι στην καρδία, με την υπογραφή και τα γραφόμενά μου σας λέω ότι ΝΑΙ, ΠΑΝΕ ΜΑΖΙ! Ναι, εμείς οι καρκινοπαθείς δεν υστερούμε σε κάτι. Δε γίναμε ούτε πιο χαζοί, ούτε πιο δειλοί. Είμαστε άνθρωποι ίσοι μεταξύ ίσων, ζούμε στην ίδια κοινωνία με όλους τους υπόλοιπους, διεκδικούμε τα ίδια , τα ίδια και πιο πολλά! Έχουμε ο καθένας μας την ταυτότητά του και αρνούμαστε να "κατηγοριοποιηθούμε". Για όποιον μας κοιτάζει περίεργα λέμε "ποτέ δεν ξέρεις αν θα βρεθείς και συ σε παρόμοια θέση". Ναι, μπορούμε να ζήσουμε και μετά τον Καρκίνο και να σας πω...δεν το πίστευα αλλά πραγματικά μπορούμε με λίγη προσπάθεια να ζήσουμε και καλύτερα, πιο ουσιαστικά!Μου το λέγανε αλλά δεν το πίστευα, το βλέπω όμως...βλέπω τις αλλαγές μέσα μου!Δεν αισθάνομαι μειωνεκτικά απέναντι σε κανένα!!! Δάμασα ένα θηρίο και αυτό απο μόνο του είναι ένας καλός λόγος για να χεις το κεφάλι ψηλά!
Αρκει να πιστέψεις στον εαυτό σου, να κάνεις μια βουτιά μέσα σου και να δεις τον πλούτο του μυαλού και της καρδιάς σου, τον πλούτο που σου κρατούσε η αρρώστια μακριά για καιρό! Ο πλούτος όμως αυτός παρέμενε, δεν μας εγκατέλειψε ποτέ απλά ξεχάσαμε να τον βλέπουμε...έμεινε κάτω στο βάθος. Όσο όμως η περιπέτεια γίνεται παρελθόν, τόσο βρίσκουμε τις ισσοροποίες μας, τόσο θυμάται το σώμα και το μυαλό. Και ναι, ναι, ναι, ο καθένας μας μπορεί να πάρει δύναμη απο τη μοναδικότητά του...!Απλά όλα αυτά αποτελούν μέρος ενός μεγάλου κύκλου... και δυστυχώς δεν γίνεται τίποτα απο τη μια μέρα στην άλλη. Υπάρχει όμως μια μέρα που θα ρθεί...θα την καταλάβεις μόλις θα τη ζήσεις. Εκείνη τη μέρα μπορεί να κάνεις κάτι πολύ απλό και καθημερινό...μπορεί απλά να χαζεύεις τη θάλασσα, μπορεί απλά να παρατηρείς τα δέντρα απέναντι, μπορεί απλώς να χαιδεύεις το γρασίδι ή να περπατάς ξυπόλητος στην ακρογιαλια. Εκεί, αβίαστα, θα ρθει κάτι, κάτι σαν αποκάλυψη. Εκεί θα καταλάβεις τη μοναδικότητά σου. Εκεί, μόνος ή με παρέα, εκεί, εκεί, ξαφνικά όλα τα ερωτηματικά σου θα απαντηθούν, εκεί ξαφνικά οι σκέψεις σου θα φτιάξουν παράγραφο και θα μπούν σε σειρά, εκείνη τη μέρα η γλώσσα σου θα γίνει το όπλο σου, η καρδιά σου θα γεμίσει συναισθήματα και εκείνη τη στιγμή θα λυτρωθείς απο όλα και όλους, θα κοιτάξεις τον ουρανό, θα χαρείς το αεράκι, θα νοιώσεις ελεύθερος! Θα νοιώσεις γεμάτος απο κάτι ανεξήγητο αλλά μοναδικό. ένα Άγιο Πνεύμα μιας άλλης εποχής! ΘΑ ΓΙΝΕΙΣ ΚΑΛΑ!!!!!!
9 σχόλια:
Γεια σου sweet. Μόλις σε ανακάλυψα και χαίρομαι πολύ για αυτό. Μου αρεσει ο τροπος που σκεφτεσαι και γραφεις. Εχουμε ξερεις καποια κοινα σημεία. Τον Δεκεμβριο του 2007 εκανα εγχείρηση με αιτία τον καρκίνο του στήθους. Μετά θεραπείες εως τον Μαιο,ακτινοβολίες και herceptin (την Δευτέρα θα κανω την 15η απο τις 18). Δεν εχω κανει μαστεκτομή αλλά το αριστερό μου στηθος είναι αισθητά μικρότερο από το δεξιο. Δεν ειναι αυτό που με ενοχλεί. Με ενοχλεί η οψη μου, τελειώνοντας τις θεραπειες ήμουν 12 κιλά παραπάνω. Τώρα είμαι 9 παρόλο που κανω πιλατες και ποδηλατο. Η ψυχολόγος μου λέει ότι πρεπει να πιστεψω πιο πολυ σε μενα. Εσυ τι λες? θα ήθελα πολυ να μου πεις πως τα καταφερες. Σε ευχαριστώ πολύ
ΚΑΛΗΣΠΕΡΑ,ΜΕ ΛΕΝΕ ΝΙΚΟΛΕΤΑ ΚΑΙ ΕΙΜΑΙ 39 ΧΡΟΝΩΝ.ΜΟΛΙΣ 1ΜΗΝΑ ΚΑΙ ΚΑΤΙ ΠΡΙΝ ΕΚΑΝΑ ΑΦΑΙΡΕΣΗ ΜΑΣΤΟΥ.ΤΩΡΑ ΕΧΩ ΚΑΝΕΙ 1Χ/Θ ΚΑΙ ΕΧΩ ΑΛΛΕΣ 7ΚΑΙ ΧΕΡΣΕΠΤΗΝ.ΟΠΩΣ ΚΑΤΑΛΑΒΕΣ ΣΕ ΑΚΟΛΟΥΘΩ ΣΤΟ ΤΑΞΙΔΙ ΠΟΥ ΕΚΑΝΕΣ ΠΡΙΝ ΠΕΡΙΠΠΟΥ 1ΧΡΟΝΟ.ΕΤΣΙ ΘΕΛΩ ΝΑ ΣΕ ΕΥΧΑΡΙΣΤΙΣΩ ΓΙΑΤΙ ΔΙΑΒΑΖΩΝΤΑΣ ΣΕ ΜΟΥ ΔΕΙΧΝΕΙΣ ΠΙΑ ΑΞΙΟΘΕΑΤΑ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΔΩ ΣΤΟ ΔΙΚΟ ΜΟΥ ΤΑΞΙΔΙ ΠΟΥ ΑΡΧΙΖΕΙ ΤΩΡΑ.ΞΕΧΑΣΑ ΝΑ ΣΟΥ ΠΩ ΕΧΩ 2 ΚΟΡΕΣ 19 ΚΑΙ 16 ΑΝΤΟΙΣΤΙΧΑ ΠΟΥ ΤΙΣ ΚΑΜΑΡΩΝΩ.ΚΟΠΕΛΑ ΜΟΥ ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ ΓΙΑ ΤΗΝ ΘΕΤΙΚΗ ΕΝΕΡΓΙΑ ΠΟΥ ΑΝΤΛΩ ΑΠΟ ΣΕΝΑ ΚΑΙ ΣΟΥ ΕΥΧΟΜΑΙ Η ΖΩΗ ΝΑ ΣΟΥ ΧΑΡΙΣΕΙ ΑΠΛΟΧΕΡΑ ΟΤΙ ΤΗΣ ΖΗΤΗΣΕΙΣ ΓΙΑΤΙ ΤΟ ΑΞΙΖΕΙΣ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ.ΣΕ ΦΙΛΩ ΝΙΚΟΛΕΤΑ.
για Giota
Γειά σου φίλη μου!Καλωσήρθες, αν και ο λόγος που σε έφερε ως εδώ δεν είναι καλός.Ξερεις όμως ε?Αν μετατρέψουμε την αδυναμία μας σε δύναμη τότε θα κερδίσουμε το σύμπαν όλο!Απο ότι διάβασα έχουμε ακριβώς κοινή πορία...εγώ τελευταία χμθ έκανα 1/4/2008 και Herceptin τελείωσα αρχές Μάρτη. Τα ξέρεις και εσύ,τα φάρμακα πρίζουν αλλά πολλές φορές πρίζουν μετά!Εγώ είχα πάρει 7 κιλά αλλά τα πήρα προς το τέλος των χμθ. Καλα που στις αρχές ήμουν 54 κιλά και έφτασα 62.Ωστόσο γίνεται το εξής,όσο περνάνε οι μέρες και οι μήνες ξεφουσκώνουμε-ξεπριζόμαστε αλλά δεν πέφτει η ζυγαριά.Στα ρούχα όμως θα δεις μεγάλη διαφορά,εγώ πάντως σταδιακά είδα.Πήγα γυμναστήριο 2-3 μήνες.Έκανα διάδρομο και γυμναζόμουν κυρίως απο μέση και κάτω, έκανα και εγώ πιλάτες,βηθάει καθώς δυναμώνει όλο σου το σώμα.ΑΛΛΑ, τα κιλά είναι ένα άλλο θέμα...και εγώ απο Σεπτ ως Απρίλιο ήμουν 62 παρά το γυμναστήριο,παρά το λαιτ βραδινο(γιαουρτι-σαλατα κτλπ).Ο οργανισμός θέλει το χρόνο του...αλλά τα καταφέρνει γιατί και στα 62 που ήμουν είχα ξεφουσκώσει μια χαρά!Αποφάσισα να πάω σε διαιτολόγο 8/5/2009 απο τότε ως σήμερα έχασα 3,8 κιλά.Όχι, δεν έφτασα τα 50 κάτι καθώς με τις διακοπές του Πάσχα είχα γίνει σχεδόν 65 και είπα δεν πάει άλλο. Ο διαιτολόγος μου λέει ότι όλοι οι οργανισμοί χάνουν. Να ξέρεις όμως σίγουρα πως και η ορμονοθεραπεία(μάλλον κάνεις σαν και μένα) μας εμποδίζει την άμεση απώλεια.Οπότε τώρα είμαι στα 61,8 αλλά συνεχίζω.Η άσκηση βοηθάει παρα παρα πολύ,δεν το συζητώ.Πίστεψε στον εαυτό σου και δώσε και χρόνο.Δώσε επισης σημασία όχι στη ζυγαριά αλλά στα ρούχα!Ένας διαιτολόγος ίσως σε βοηθούσε απο την άποψη ότι θα περιοριζόσουν απο τα τσιμπολογήματα γιατί εγώ εκεί την πάτησα το Πάσχα και δεν μαζευόμουν.Πίστη στον ευατό μας πάνω απο όλα!αλλά και υπομονή!Το καλοκαίρι πάντως με τα δροσερά φρούτα και τη θάλασσα,μαζί και τη ζέστη που κόβει την όρεξη...βοηθούν πολύ πολύ!
Καλή επιτυχία!Να μου είσαι καλά!Πάντα ψηλά το κεφάλι!Νικήσαμεεεεε!
για Νικολέτα
Καλωσήρθες και εσύ Νικολέτα,αν και όχι υπο τις καλύερες συνθήκες...αλλά αυτή είναι η ζωή,έχει γέλιο,έχει κλάμα,έχει χαρές,έχει και λύπες!Έχει πολλές όμορφες στιγμές αλλά και αρκετές δύσκολές!Η ζωή όμως είναι όμορφη με όλα αυτά,πόσο μάλλον όταν έχεις και δυο παιδιά να καμαρώνεις!
Καλή αρχή φίλη μου!Για ότι χρειαστείς θα είμαι εδώ...!Ολα θα πάνε καλύτερα απο ότι νομίζεις,αρκεί να το πιστέψεις!Η ψυχολογία είναι το παν!Μου το λέγανε αλλά είχα τις αμφιβολίες μου!Τώρα στο λέω 100% σίγουρη!Θα το περάσεις και εσύ όπως και γω, σίγουρα θα στεναχωρηθείς, σίγουρα θα λιγήσεις αλλά θα βρεις το δρόμο προς την επιφάνεια!θα τα καταφέρεις!Δεν είμαι σουπερ ήρωας!Και εγώ ένα νέο παιδί ήμουν οπως όλα τα άλλα...ανακάλυψα όμως ότι μπορώ να επιστρατέψω τις δυνάμεις μου αν χρειαστεί και να γίνω άλλος άνθρωπος, για το καλό μου και το καλό των γύρω μου!Βρες τι σε ευχαριστεί περισσότερο στην καθημρινότητα και καντο χωρίς ενδιασμούς και δεύτερες σκέψεις!Επένδυσε σε σένα!το αξίζεις πολυ εστω και γι αυτη την περίοδο!φιλια!!!
Χαίρομαι πολύ όταν διαβάζω τα κείμενα σου.Έχεις ταλέντο , να το εκμεταλευτείς αν μπορείς.
Εγώ πάλι όταν διαβάσω κάτι και με αγγίξει ,το αντιγράφω όπως αυτό:
ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ ΕΜΑΣ ΠΟΥ ΚΑΝΟΥΜΕ ΟΝΕΙΡΑ ΚΑΙ ΤΑ ΚΥΝΗΓΑΜΕ.....Η ΜΟΝΗ ΠΕΡΙΠΤΩΣΗ ΓΙΑ ΝΑ ΠΡΑΓΜΑΤΟΠΟΙΗΘΕΙ ΕΝΑ ΟΝΕΙΡΟ ΟΣΟ ΜΕΓΑΛΟ ΚΑΙ ΔΥΣΚΟΛΟ ΑΝ ΕΙΝΑΙ ΑΥΤΟ, ΕΙΝΑΙ ΝΑ ΤΟ ΚΥΝΗΓΗΣΟΥΜΕ....
΄Τά όνειρα είναι πίστη,μόλις τα αμφισβητήσεις αρχίζουν να σβήνουν καί όταν τα καταλάβεις τότε χάνονται.....χάλασες τους κανόνες του παιχνιδίου.....απλά ξύπνησες!!!!!!!
Για τις καινούργιες φίλες , για σένα , για μένα και για όλη την παρέα , νομίζω ότι το καλύτερο όνειρο είναι η ΖΩΗ και η ΥΓΕΙΑ και πρέπει να το κυνηγάμε κάθε στιγμή για να το κερδίσουμε.
Καληνύχτα και μια υπέροχη μέρα να ξημερώσει για όλους.
γεια σου φιλη μου... αργησα να ξαναμπω αλλα οκ... παντως σε ξαναβρηκα...
χαιρομαι που ολα πηγαν καλα... μπραβο και για τι ςομορφες
και δυνατες γεματες απο κουραγιο συμβουλες!!!!
νασαι παντα καλα...
και ευχομαι και στις δυο καινουργιες φιλες...
να παρουν δυναμη απο σενα.
καλο βραδυ
ΚΟΡΙΤΣΙΑ ΚΑΛΗ ΕΒΔΟΜΑΔΑ ΝΑ ΕΧΟΥΜΕ.SWEETY ΜΠΡΑΒΟ ΓΙΑ ΤΑ ΑΙΣΙΟΔΟΞΑ ΛΟΓΙΑ ΣΟΥ ΠΟΥ ΠΑΝΤΑ ΦΤΑΝΟΥΝ ΣΤΗΝ ΨΥΧΗ ΜΑΣ.GIOTA ΚΑΙ NIKOLETA ΚΑΛΟΣΗΡΘΑΤΕ ΣΤΗΝ ΠΑΡΕΑ ΜΑΣ ΘΑ ΗΤΑΝ ΚΑΛΥΤΕΡΑ ΒΕΒΑΙΑ ΚΑΤΩ ΑΠΟ ΑΛΛΕΣ ΣΥΝΘΗΚΕΣ.ΕΓΩ ΘΕΛΩ ΝΑ ΣΑΣ ΕΥΧΗΘΩ ΚΑΛΗ ΔΥΝΑΜΗ ΚΑΙ ΘΕΤΙΚΗ ΕΝΕΡΓΕΙΑ ΟΠΩΣ ΛΕΕΙ ΚΑΙ Η SWEETY.
Σε ευχαριστώ sweet για την απαντηση σου. Ειναι αληθεια ότι το πρήξιμο υποχώρησε αλλά τα κιλά ... την εχω σκεφτή την λύση του διαιτολόγου και μαλλον θα την προχωρήσω μόλις τελειώσω με την Herceptin. Lonely χαιρομαι που σας βρήκα έστω κι ετσι. Ελπιζω στην Ελλάδα να απολαμβάνεται τον ηλιο διοτι εδω εχουμε μουσκεψει ως το κοκαλο!!(ειμαι στη Γερμανία)
για Ανθούλα
Α,μη νομίζεις,και γω κρατάω σημειώσεις απο πράγματα που διαβάζω και μου αρέσουν ;-) εδώ όμως περιορίζομαι στο να γράφω τα δικά μου!το έχω σκεφτεί πολλές φορές πως θα θελα να γράψω ένα βιβλιο, γιατί όχι και ένα βιβλίο συντροφιά για όσες γυναίκες παιρνούν τα ίδια!
έχεις δίκιο για τα όνειρα!Ας είμαστε λοιπον καλά,γεμάτες υγεία και να χαρίζουμε χαμόγελα!
φιλάκια!
για zinaa kapa
Να σαι καλά φίλη μου!Άργησες?Μα έχουμε όλο το χρόνο και δικό μας, και μπροστά μας!χεχε!
φιλάκια, χαίρομαι που είσαι καλά και επικοινώνησες!
για lonely
Γειά σου dear! Always think positive!Φιλιάαααα!
για Giota
Γιώτα μου να ξέρεις ότι εδώ στο μπλογκ θα βρίσκεις πάντα μια ζεστή κουβέντα είτε απο μένα είτε απο τα παιδιά που μου γράφουν τόσο καιρό. Μια ζεστή κουβένα που με λίγη φαντασία γίνεται μια ζεστή αγκαλιά.Όλα τα κορίτσια που περάσανε ή περνάνε τα ίδια δεν πρέπει να αισθάνονται μόνες γιατί δεν είναι οι μόνες. Δε ξέρω τελικά αν αυτό είναι παρηγοριά, είναι όμως σίγουρα "κάτι".
Φιλάκια, ναι εδώ έχει ήλιο και ζέστη!
Δημοσίευση σχολίου