σήμερα πήρα το ποδηλατάκι μου και βγήκα στον ήλιο!
μπορεί να έκανε λίγη ψύχρα αλλά ήταν τόόόόόσοοοο ωραία. Έκανε λίγη ψύχρα αλλά ήθελα να δω τη θάλασσα και αυτό με έκανε να πάω όλο και πιο γρήγορα. Μίλησα με κανα-δυο φίλους στο τηλέφωνο καθώς "αρμένιζα" και άκουσα μουσική. Όταν όμως έφτασα στη θάλασσα, έκλεισα τα πάντα, ακόμη και τα μάτια και αφέθηκα στον ήλιο και στο άκουσμα των κυμάτων. Την επιθυμώ τη θάλασσα...έχετε προσέξει πως στη ζωή μας υπάρχουν κάποιες σταθερές. Η θάλασσα, τόσο όμορφη, τόσο οικεία, ξέρεις τι θα ακούσεις, μαντεύεις τι θα δεις, ανοίγεις την ψυχή σου και θυμάσαι, και εκεί που θυμάσαι αποφασίζεις να πετάξεις τα άχρηστα και να ξεχάσεις! Δεν χόρταινα να βλέπω τη θάλασσα, μου λείπει φέτος που δεν είμαι στο νησί...Αλλά στη ζωή χάνεις κάτι και βρίσκεις κάτι άλλο. Μακάρι να μην χάναμε τίποτα προκειμένου να βρoύμε αυτό το κάτι, έχω αρχίσει όμως και πιστεύω πως είναι πια νόμος της φύσης. Η απώλεια μας οδηγεί στο να βρούμε κάτι άλλο.
σας χαρίζω τη φωτό...Τελευταία μέρα του Οκτώβρη, μια παρέα έπαιζε ρακέτες και φορούσε μαγιώ. Τελευταία μέρα του Οκτώβρη και εγώ στη θάλασσα...καλομαθαίνω τον εαυτό μου με μια βολτίτσα....φορτίζω με φως...summer is a state of mind ;-)
μπορεί να έκανε λίγη ψύχρα αλλά ήταν τόόόόόσοοοο ωραία. Έκανε λίγη ψύχρα αλλά ήθελα να δω τη θάλασσα και αυτό με έκανε να πάω όλο και πιο γρήγορα. Μίλησα με κανα-δυο φίλους στο τηλέφωνο καθώς "αρμένιζα" και άκουσα μουσική. Όταν όμως έφτασα στη θάλασσα, έκλεισα τα πάντα, ακόμη και τα μάτια και αφέθηκα στον ήλιο και στο άκουσμα των κυμάτων. Την επιθυμώ τη θάλασσα...έχετε προσέξει πως στη ζωή μας υπάρχουν κάποιες σταθερές. Η θάλασσα, τόσο όμορφη, τόσο οικεία, ξέρεις τι θα ακούσεις, μαντεύεις τι θα δεις, ανοίγεις την ψυχή σου και θυμάσαι, και εκεί που θυμάσαι αποφασίζεις να πετάξεις τα άχρηστα και να ξεχάσεις! Δεν χόρταινα να βλέπω τη θάλασσα, μου λείπει φέτος που δεν είμαι στο νησί...Αλλά στη ζωή χάνεις κάτι και βρίσκεις κάτι άλλο. Μακάρι να μην χάναμε τίποτα προκειμένου να βρoύμε αυτό το κάτι, έχω αρχίσει όμως και πιστεύω πως είναι πια νόμος της φύσης. Η απώλεια μας οδηγεί στο να βρούμε κάτι άλλο.
σας χαρίζω τη φωτό...Τελευταία μέρα του Οκτώβρη, μια παρέα έπαιζε ρακέτες και φορούσε μαγιώ. Τελευταία μέρα του Οκτώβρη και εγώ στη θάλασσα...καλομαθαίνω τον εαυτό μου με μια βολτίτσα....φορτίζω με φως...summer is a state of mind ;-)
2 σχόλια:
Είμαι αρκετά βήματα πίσω σου (μόλις έκλεισε χρόνος από το χειρουργείο) και μου είναι ΤΟΣΟ ευχάριστο το μέλλον που μου δείχνεις!!!!
Και κοίτα σύμπτωση...εχθές ατένιζα και εγώ μια θάλασσα λουσμένη φως κάνοντας ακριβώς τις ίδιες σκέψεις..
για OLINA M
γι αυτό σας μιλώ για το μέλλον καλή μου, γιατί πέρα απο το άσχημο και δύσκολο παρόν, υπάρχει ένα πολύ πιο όμορφο και αρκετά εύκολο μέλλον...να κάνεις θετικές σκέψεις σε παρακαλώ!είσαι σε καλό δρόμο!φιλάκια πολλά!
Δημοσίευση σχολίου