Λυπάμαι που έχω να σας γράψω πολύ αλλά αν σας πω τους λόγους θα με καταλάβετε...
Κάποτε στο σπίτι με κρατούσαν οι χμθ και όντως περνούσα αρκετό χρόνο μέσα και χαζεύοντας στο ιντερνετ, τώρα όπως μαντεύετε δεν κρατιέμαι ως προς το έξω! Ξεκίνησα τα μπάνια (8 τον αριθμό) και γενικά μετά την δουλειά παραμένω έξω. Επιστρέφωτο βραδάκι στο χαλαρό και πάω και καμιά βολτίτσα. Η παραμονή μου σε αυτόν τον τόπο τελειώνει σύντομα, οπότε προσπαθώ να πάρω μαζί μου όσα περισσότερα μπορώ. Θέλω να κλείσω μέσα μου πολύ γαλάζιο, πολλά αστεράκια πάνω στον μαύρο ουρανό, αρκετά φεγγάρια και το moonriver τους πάνω στη θάλασσα, γέλια, φωνές και το κέφι της παρέας. Όλα αυτά, συνέθεταν την ζωή μου εδώ και ζυνεχίζουν, αλλά ως το τέλος του μήνα. Απο τον Ιούλιο, μια καινούρια ζωή ξεκινά (ξανά) και άλλα άτομα θα "ορίζουν" την καθημερινότητά μου! 'Ετσι δεν γίνεται πάντα, κάθε που αλλάζεις τόπο κατοικίας; Κόσμος φεύγει απο τη ζωή σου και κόσμος έρχεται...ένα είναι σίγουρο, όλο αυτό το παζλ προσώπων και ψυχών αφήνει μέσα σου πολλά! Είμαστε (μέσα σε όλα τα άλλα) και οι άνθρωποι που γνωρίζουμε..! Τόσοι άνθρωποι, τόσες ζωές....
φιλιά πολλά σε όλους!
Υ.Γ την παραλία αυτή την βρήκα μετά απο περπάτημα 2 ωρών στο βουνό, ανάμεσα απο βράχια, πέτρες, χόρτα, αγκάθια....θα μπορούσα να το μεταφράσω όλο αυτό, σε φιλοσοφικό επίπεδο, πως αν δεν ταλαιπωρηθείς δεν απολαμβάνεις το ίδιο την τιρκουαζ θάλασσα και τη δροσιά της!
ετσι είναι, εμείς που ξέρουμε, ρουφάμε τη ζωή μέχρι την τελαυταία της σταγόνα. Η βουτιά που έκανα στα νερά που βλέπετε, έμοιαζε με την πρώτη βουτιά της ζωής μου! Είχε τη δροσιά και τη δύναμη ολόκληρου ωκεανού, την αλμύρα της θάλασσα και την γλυκήτητα των παιδικών μου χρόνων. Σαν παιδί αφέθηκα και έπαιξα με τα κύματα...σαν παιδί που λαχταρά να (ξανα)ανακαλύψει τον κόσμο....!
Κάποτε στο σπίτι με κρατούσαν οι χμθ και όντως περνούσα αρκετό χρόνο μέσα και χαζεύοντας στο ιντερνετ, τώρα όπως μαντεύετε δεν κρατιέμαι ως προς το έξω! Ξεκίνησα τα μπάνια (8 τον αριθμό) και γενικά μετά την δουλειά παραμένω έξω. Επιστρέφωτο βραδάκι στο χαλαρό και πάω και καμιά βολτίτσα. Η παραμονή μου σε αυτόν τον τόπο τελειώνει σύντομα, οπότε προσπαθώ να πάρω μαζί μου όσα περισσότερα μπορώ. Θέλω να κλείσω μέσα μου πολύ γαλάζιο, πολλά αστεράκια πάνω στον μαύρο ουρανό, αρκετά φεγγάρια και το moonriver τους πάνω στη θάλασσα, γέλια, φωνές και το κέφι της παρέας. Όλα αυτά, συνέθεταν την ζωή μου εδώ και ζυνεχίζουν, αλλά ως το τέλος του μήνα. Απο τον Ιούλιο, μια καινούρια ζωή ξεκινά (ξανά) και άλλα άτομα θα "ορίζουν" την καθημερινότητά μου! 'Ετσι δεν γίνεται πάντα, κάθε που αλλάζεις τόπο κατοικίας; Κόσμος φεύγει απο τη ζωή σου και κόσμος έρχεται...ένα είναι σίγουρο, όλο αυτό το παζλ προσώπων και ψυχών αφήνει μέσα σου πολλά! Είμαστε (μέσα σε όλα τα άλλα) και οι άνθρωποι που γνωρίζουμε..! Τόσοι άνθρωποι, τόσες ζωές....
φιλιά πολλά σε όλους!
Υ.Γ την παραλία αυτή την βρήκα μετά απο περπάτημα 2 ωρών στο βουνό, ανάμεσα απο βράχια, πέτρες, χόρτα, αγκάθια....θα μπορούσα να το μεταφράσω όλο αυτό, σε φιλοσοφικό επίπεδο, πως αν δεν ταλαιπωρηθείς δεν απολαμβάνεις το ίδιο την τιρκουαζ θάλασσα και τη δροσιά της!
ετσι είναι, εμείς που ξέρουμε, ρουφάμε τη ζωή μέχρι την τελαυταία της σταγόνα. Η βουτιά που έκανα στα νερά που βλέπετε, έμοιαζε με την πρώτη βουτιά της ζωής μου! Είχε τη δροσιά και τη δύναμη ολόκληρου ωκεανού, την αλμύρα της θάλασσα και την γλυκήτητα των παιδικών μου χρόνων. Σαν παιδί αφέθηκα και έπαιξα με τα κύματα...σαν παιδί που λαχταρά να (ξανα)ανακαλύψει τον κόσμο....!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου