Σήμερα, σαν τότε...!

Δεν ξέρω πώς να αρχίσω αλλά πάντα γράφω καλύτερα όταν αυτοσχεδιάζω. Οι σκέψεις γίνονται λέξεις και η κάθε λέξη βιάζεται να βγει και να αποτυπωθεί ηλεκτρονικά, να φτάσει ως τα μάτια σας μέσα από αυτή την οθόνη!
Σαν σήμερα, το 2007 ήταν η τελευταία μέρα της ζωής μου, όπως την ήξερα παλιά. Μερικές φορές βλέπω φωτογραφίες του «πριν» και άλλοτε λυπάμαι εκείνη την κοπελίτσα ετών 27 που δεν ήξερε τι της είχε κρατημένο η ζωή, και άλλοτε δεν νιώθω τίποτα.
Ναι, η αρρώστια σε διαλέγει και η ζωή είναι «λαχείο» για κάποιους, και για άλλους ζόρι μεγάλο.
Δε θέλω να μοιρολατρήσω απόψε…δεν πρόκειται όμως ποτέ να ξεχάσω εκείνη την «τελευταία» μέρα στην Αθήνα, το ποτό που ήπια με την «Σ» στο Μοναστηράκι, το κλαμπ σαντουιτς στα Goody’s στο Καραϊσκάκη (δίχως να πεινάω…). Θα θυμάμαι την στιγμή που έπεσα για ύπνο και η «Σ» με είχε όλο το βράδυ αγκαλιά, τον εφιάλτη που είδε, το ότι όλοι έπιναν καφέ και εγώ όχι εκείνο το πρωί, τα μακριά μου μαλλιά και την λεπτή μου σιλουέτα(54 κιλά), τη στιγμή που ξέβαφα τα νύχια στην κλινική, τη στιγμή που έβαλα την ρόμπα του χειρουργείου και η «Σ» με κορόιδευε και γελούσαμε, τη στιγμή που ένας-ένας οι δικοί μου άνθρωποι με χαιρετούσαν, το θολό τοπίο μπροστά μου (δεν φορούσα φακούς), το δάκρυ που άφησα να κυλήσει για τον άγνωστο, κρύο προορισμό μου (το χειρουργείο), τη «Σ» που έτρεξε να με ασπαστεί τελευταία.
Στο χειρουργείο μπαίνεις πάντα μόνος, άντε το πολύ με τις σκέψεις σου! Ούτε μάνα, ούτε πατέρας, ούτε αδερφός δεν είναι εκεί και κανείς δεν μπορεί να πάει για σένα. Δεν έχεις τίποτα πάνω σου, μόνο τις σκέψεις σου. Ναι, μετά από τόσα χρόνια σας λέω πως φοβήθηκα, πως ήθελα να κλάψω την ώρα που περίμενα ξάπλα στο προ-χωλ του χειρουργείου αλλά κρατήθηκα. Τα ήξερα όλα, ήξερα πως δεν θα έχω έναν μαστό όταν θα ξυπνήσω, δεν είχα όμως καταλάβει πως έχω Καρκίνο…δεν είχα ιδέα για τις χμθ που θα ακολουθούσαν, δεν ξέρω τι και πως, αλλά σίγουρα ήμουν under shock.

Σκέφτομαι πως όσο και αν ξεχνάμε, όσο και αν προχωράμε τις ζωές μας, πάντα θα υπάρχουν ημερομηνίες, πάντα θα θυμόμαστε νούμερα που κάνανε την διαφορά στη ζωή μας…φέτος, μπορώ να πω πως η 2η του Δεκέμβρη, η παραμονή της εγχείρησης του 2007, με βρίσκει καλύτερα από ποτέ. Φέτος, αν με δεις δεν θα καταλάβεις τίποτα. Το μόνο που έμεινε από τον Καρκίνο πάνω μου είναι 2 ουλές στους μαστούς και 2 σιλικόνες από πίσω από τις ουλές.
Ζυγίζω 58 κιλά και είμαι πολύ fit λόγω του καθημερινού γυμναστηρίου, τα μαλλιά μου κατεβαίνουν στο μισό της πλάτης. Κόψε-κόψε έγιναν πάλι ίσια, αφήνοντας το «σγουρό» της χμθ πίσω. Φέτος απέκτησα μόνιμη δουλειά, σταθερό μισθό και έχω καινούριους φίλους, καθώς μετακόμισα σε νέο τόπο. Ζω μόνη μου από τον Σεπτέμβρη που σημαίνει πως δεν έχω πια ανάγκη τη φροντίδα των γονιών. Έκανα λοιπόν πολλά βήματα μετά την αρρώστια και είμαι πολύ περήφανη γι αυτό, γιατί τρία χρόνια δεν είναι πολλά! Φυσικά σημασία έχει πως στους επανελέγχους όλα πάνε μια χαρά και είμαι καλά

Σήμερα αγόρασα κάτι στον εαυτό μου. Ένα πήλινο βαρκάκι. Όταν το αγόραζα, σκέφτηκα συμπωματικά τι μέρα είναι. Ίσως το βαρκάκι να είναι συμβολικό…Σύμβολο του ταξιδιού που ξεκίνησε με εμπόδιο τον Καρκίνο το 2007, σύμβολο όμως και μιας νέας ζωής που ξεκίνησε από κει και έπειτα. Μια ζωή πριν τον Καρκίνο, μια ζωή μαζί με τον Καρκίνο και μια ζωή μετά
Πάντα κάτι θα υπάρχει να μας θυμίζει αυτόν τον ύπουλο εχθρό, πάντα κάτι θα τσιμπάει το μέσα μας όποτε ακούμε το όνομά του, αλλά είναι βασικό να μάθουμε να προχωράμε τη ζωή μας παράλληλα με τους επανελέγχους.

Απόψε η «Β» μου είπε να το δω θετικά «Σαν αύριο ξεφορτώθηκε τον Καρκίνο και ζεις!». Πόσο δίκιο έχει!

Η ζωή είναι ένας συνεχής αγώνας φίλοι μου, ακόμη δεν έχω βρει ποιο είναι το νόημά της, μπορεί να μην το βρώ και ποτέ. Όταν όμως ανέβηκα στον διάδρομο στο γυμναστήριο και άρχισα να τρέχω ένιωσα τόσο δυνατή σήμερα, και τόσο σίγουρη για πολλά πράγματα στη ζωή μου που ένιωσα ευγνώμον για το ότι σήμερα Πέμπτη 2 Δεκέμβρη είμαι καλά! Σκέφτηκα πως ότι και να είναι η ζωή, παρόλο που έχει περισσότερα ζόρια παρά χαρές, αξίζει…Αξίζει όλο το ταξίδι και η κάθε μας στιγμή στην γη, αρκεί να γεμίζει η ψυχούλα μας! Δεν θέλει πολλά ένας άνθρωπος για να κρατηθεί στη ζωή! ΥΓΕΙΑ και ΚΑΛΗ ΔΙΑΘΕΣΗ!