Τελευταίο 2010 post ;-)

Γειά σας φίλοι μου!

για όλους εσάς που θα διαβάσετε απόψε, σκέφτηκα πριν βγω για τον πρωτοχρονιάτικο εορτασμό να γράψω 2 κουβέντες! Ξέρω μεταξύ μας, πως αρκετοί απο εσάς θα μείνετε μέσα, πως αρκετοί απο εσάς θα ανοίξετε τον υπολογιστή για λίγη συντροφιά. Θα θελα λοιπόν να σας κρατήσω και εγώ το χέρι για λίγο απόψε (παρόλο που όταν θα διαβάζετε δεν θα είμαι εδώ...αλλά έξω).
Δεν έχω κανένα καημό για την φετινή Πρωτοχρονιά, όμως τελευταία έχω ένα μόττο "καλύτερα έξω, παρά στο σπίτι".

2010...........................................

φεύγει, έφυγε....!

Ο Ιανουάριος του 2010 με βρήκε στο χειρουργείο και το αποτέλεσμα ήταν ένα καινούριο στήθος, με τη βοήθεια των σιλικόνων. Πέμπτη χειρουργήθηκα, και την Δευτέρα ήμουν ήδη στη δουλειά! Ράμματα και προσοχή για αρχή αλλά σε μια βδομάδα κιόλας οδηγούσα! Αναρρώνω καλά τελικά, αυτό κατάλαβα την τελευταία τριετία της ζωής μου! Δεν θα έλεγα πως έιμαι καλός ασθενής (ας κάνω και μια αυτοκριτική πριν βγει το 2010) κάνω ότι θέλω, και το ποδηλατάκι μου (αν και φρεσκοχειρουργημένη) και τις βόλτες μου, και τα ποτάκια μου....Γενικά δεν θέλω να περιορίζομαι με τίποτα....αλλά δεν σας συνιστώ να κάνετε το παράδειγμά μου μίμηση :-Ρ Ο κάθε ασθενής είναι ξεχωριστός!
Απόψε κλείνω το 2010 CANCER FREE όπως λέω και έχουν πλέον περάσει 3 χρόνια απο το χειρουργείο μου! Απόψε κλείνω το 2010 διορισμένη, με μια μόνιμη δουλειά! Απόψε κλείνω το 2010 ξέρωντας πως έχω ένα σπιτάκι σε ένα νησί και φίλους εκεί που μου γεμίζουν τη ζωή με χαμόγελα. Απόψε κλείνω το 2010 ξέροντας πως έχω πια μια καινούρια ζωή. Βλέπω το 2011 γνωρίζοντας πως η ζωή μου στέρησε πολλά, αλλά δεν παραιτήθηκα ποτέ! Σμιλεύτηκα περνώντας απο μια τόσο απάνθρωπη διαδικασία, όπως είναι οι χμθ και ίσως θα έπρεπε να αναγνωρίζω πλεον πως βγήκα τελικά δυνατή και πως κέρδισα τη ζωή! Πολλές φορές, όταν βγαίνω στο δρόμο, με τα mp3 στα αφτιά και τον αέρα να μου χαιδεύει τα μαλλιά, νιώθω περπατώντας και πατώντας (κυριολεκτικά) στα πόδια μου, τη χαρά και την αισιοδοξία του νικητή!

Απόψε, θέλω να σας πω, πως....παρόλο που η ζωή είναι σκληρή και μπορεί πολλές φορές να μας φέρει τεράστιες ανατροπές...να μας ρήξει στα τάρταρα, και απο "βασιλιάδες" να γίνουμε "ζητιάνοι" να ξέρετε πως η "ποιότητα" και η "φινέτσα" ενός πρώην "βασιλιά" δεν χάνεται,ποτέ, είναι εκεί, τα "ρούχα" (σώμα;) απλώς αλλάζουν, η καρδιά όμως, το μυαλό και η ψυχή παραμένουν...και ο δρόμος για την "επάνοδο" αν και δεν είναι στρωμένος με ροδοπέταλα...υπάρχει. Αυτό που μένει να κάνουμε, είναι να πιστέψουμε σε εμάς και τα όνειρά μας, να πιστέψουμε στις δυνάμεις μας, να αγκαλιάσουμε τον εαυτό μας, να επιστρατεύσουμε ακόμη και το μικρό μας δαχτυλάκι και να σηκωθούμε. Η ζωή μας το χρωστάει!

Καλή χρονιά φίλοι μου! Καμία αλλαγή δεν είναι εύκολη, καμία πρόοδος δεν έρχεται "θεόσταλτη" αλλά μπορούμε! Μπορούμε να κάνουμε πολλά, αρκεί να έχουμε την υγειά μας ;-)

Σας φιλώωωωωωωωω!